A vítima dunha inquiokupación na Coruña: «Xamais volverei alugar e sei que propietarios na miña situación tampouco o farán»

Tamara Rivas Núñez
T. Rivas A CORUÑA

A CORUÑA CIUDAD

CESAR QUIAN

Tras cinco anos sen recibir as mensualidades o arrendamento da súa vivenda, Pilar Pérez cre que hai «inquilinos honrados» que se verán afectados por casos como o seu

12 may 2025 . Actualizado á 13:38 h.

O calvario de Pilar Pérez Peal alongouse durante cinco anos, pero a luz ao final do túnel empezou a asomar o pasado mércores. Ese día a Xustiza deulle a razón cunha sentenza na que condena á inquilina do seu piso de Vos Mallos a abandonar a vivenda que leva sen pagar durante cinco anos e a abonar os atrasos que ascenden a máis de 22.000 euros. O longo camiño xudicial pasoulle factura económica e persoal e móstrase rotunda ao afirmar que «xamais» volverá alugar. «A miña mensaxes é que miren ben a quen alugan porque se o inquilino cobra menos de 1.800 euros ao mes pode solicitar o certificado de persoa vulnerable. Non hai dereito a que un pequeno propietario teña que exercer de escudo social durante cinco anos dunha persoa que non quere traballar», esgrimiu este luns pola mañá no programa Voces da Coruña, de Radio Voz.

Asegura que hai multitude de propietarios que se atopan na súa mesma situación e que tampouco volverán arrendar as súas vivendas. «Non van volver a alugar. Son inquiokupas e a nivel estatístico non contan como okupación. Só contan os que dan unha patada á porta e entran pola forza», explica. Cre que casos como o seu supoñen un problema engadido ao mercado inmobiliario. «Hai inquilinos honrados que se verán afectados por un sistema corrupto que protexe a morros e lerchos. Non van atopar vivendas para alugar e as que atopen, serán caras. Se isto non cambia, o mercado inmobiliario irase á porra», engade. 

O xuíz deu 20 días de prazo á súa inquilina para marcharse do piso. «O 2 de xuño cúmprese o prazo. Se non o abandona voluntariamente daranlle uns días máis. Pero se quere recorrer ten que pagar os 23.000 euros que me debe. Se esnaquiza o piso, que polo momento vive alí e non creo que o teña esnaquizado, caerá outra denuncia penal. Agardo atopalo en condicións porque se non, irei a por ela xudicialmente», advirte a propietaria. No caso de que se cumpran os seus peores prognósticos, será a segunda denuncia penal que presentará tras a interposta o pasado decembro por extorsión despois de que a súa inquilina lle pedise 10.000 euros a cambio de deixar o piso e exonerala da débeda.

A resolución xudicial do mércores encheuna de ánimo. «Conseguimos que un xuíz por primeira vez na historia desde que está en vigor a Real Decreto-Lei 11/2020 obrigue a saír a unha persoa que segue sendo vulnerable. Pero éo porque quere. Ofrecéronlle tres vivendas e traballos e rexeitounos», asegura. 

A finais do 2024 puxo en marcha onda outros catorce propietarios Aprovij, a primeira asociación de propietarios de vivendas contra a inseguridade xurídica. «Somo xa máis de mil socios e o noso obxectivo é dar apoio e visibilidade a quen ten que enfrontarse a un problema así», relata. A súa historia remóntase a hai seis anos. Tras reformar por completo o seu piso da rúa Eusebio dá Guarda, o seu marido alugoullo a unha muller que tiña unha nena de once anos por 370 euros. «Comprometeuse a traballar, a pagarnos... pero as palabras bonitas lévaas o vento. A experiencia ensinoume que non te podes fiar de ninguén. Chegou a pandemia, faleceu o meu marido e deixou de pagar. E así ata hoxe», comentou.