Amancio Prada honra na Coruña os 140 anos da morte de Rosalía de Castro cun concerto do seu disco homónimo

E.G.P.

A CORUÑA

Amancio Prada cantará a Rosalía de Castro en el teatro homónimo el próximo 16 de noviembre.
Amancio Prada cantará a Rosalía de Castro no teatro homónimo o próximo 16 de novembro. CESAR QUIAN

A cita será o próximo 16 de novembro no teatro do mesmo nome, escenario que en setembro de 1885 acolleu o primeiro gran homenaxe tras o falecemento da escritora galega

24 oct 2025 . Actualizado á 16:09 h.

Os números redondos teñen un sabor especial. Este 2025 cúmprense 140 anos do falecemento de Rosalía de Castro e medio século do disco homónimo de Amancio Prada, efeméride que xa levou ao cantautor por máis dunha decena de cidades. Con todo, a próxima cita na cidade herculina será unha das máis especiais.

Con poucas entradas aínda dispoñibles en Ataquilla, o 16 de novembro Amancio Prada non só se subirá ao escenario do teatro que hoxe leva o nome da poeta, senón que actuará no mesmo recinto —antes teatro principal— que o 2 de setembro de 1885 acolleu o primeiro gran homenaxe a Rosalía, falecida o 15 de xullo dese ano. Aquela velada estivo presidida por Emilia Pardo Bazán e Emilio Castelar, autor do prólogo de Follas Novas, e organizada polo Circo de Artesáns.

Precisamente, Roberto Parga, actual presidente da institución, formou parte do cadro de persoal de autoridades que acolleron a presentación deste concerto no salón real do palacio de María Pita. «Manter viva a figura e a obra de Rosalía non é só un motivo histórico ou romántico, que tamén o é. Hoxe temos a obriga de que o legado da nosa poeta siga a ser un referente cultural do noso país e das novas xeracións, que poidan inspirarse na súa poesía e no seu exemplo. Por iso, esta homenaxe non é un acto bonito simplemente: é un acto significativo, un compromiso para que Rosalía siga viva entre nós», dixo Parga.

Na mesma liña, Gonzalo Castro, concelleiro de Cultura e Turismo, destacou: «Creo que Amancio Prada —creo non, afirmo rotundamente— nos ilumina, traendo á nosa memoria a nosa tradición cultural e o noso ser como pobo. […] Amancio, aparte de rescatar y poner en valor toda nuestra poesía, la elevó y traspasó fronteras, haciéndonos sentir orgullosos de nuestra tradición cultural y de nuestra poesía».

Prada, o protagonista, foi o último en tomar a palabra. Emocionado por atoparse nun edificio como o palacio de María Pita, lembrou o seu primeiro contacto coa obra de Rosalía de Castro: «Foi o meu primeiro amor, a miña musa. Tiña 19 anos, en Valladolid, cando atopei un libro da colección Austral e descubrín os seus poemas».

As primeiras pezas que compuxo a partir da obra da galega foron Cómo chove miudiño e Un repoludo gaiteiro, que viron a luz en 1968. Despois, en 1969, levou ao festival da mocidade de Alar del Rey, en Palencia, a canción Pra Habana, tamén creada a partir dun poema da galega. «Para a miña sorpresa, obtiven o primeiro premio, e co diñeiro que gañei comprei a miña primeira guitarra. Fun a París, tiña vinte anos, e alí continuei lendo e achegándome a Rosalía», contou o artista. «En Follas Novas atopei poemas nos que Rosalía, máis aló da súa condición de galega, expresábase como unha poeta romántica, cun aire íntimo», engadiu.

Foi na o capital gala, en 1974, onde nace o primeiro disco de Prada, Vida e morte, que gravou nos estudos Sofreson de París. E todo grazas á fe e entusiasmo do matrimonio Lévi Alvarès, propietarios dunha pequena compaña discográfica, A Boîte à Musique, situada no Boulevard Raspail. Cómo chove miudiño y Un repoludo gaiteiro formaron parte deste primeiro álbum

Non moito despois, chega o disco Rosalía de Castro en 1975. A gravación realizouse nos estudos Kirios de Madrid, acompañado ao violoncelo por Eduardo Gattinoni, e non durou máis de dous ou tres sesións. 

É a obra que cumpre este 2025 o medio século de historia. 50 anos que se celebrarán o próximo 16 de novembro.«Unha ocasión única para volver escoitar un repertorio fundamental da nosa cultura e comprobar como a música e a poesía seguen a tecer pontes de emoción e memoria compartida», explica Thinking Up Events, entidade organizadora da cita. 

Anos despois, máis creacións da galega terían oco na obra de Amancio Prada. O disco Doce viño de esquecemento, de 1985, recolle unha versión da famosa Negra sombra. Un ano despois, Canto a Galica conta con varias pezas da literatura galega, como Campás de Bastabales, tamén de Rosalía. Igual que Trobadores, Místicos e Románticos, de 1990; que inclúe Mayo longo.