María López: «A Coruña pode mellorar a súa taxa de doazón de sangue un punto máis»

Elena Silveira
Elena Silveira A CORUÑA / LA VOZ

A CORUÑA

Marisa López García, directora de la Axencia de Doazón de Órganos e Sange (ADOS)
Marisa López García, directora da Axencia de Doazón de Órganos e Sange (ADOS) PACO RODRÍGUEZ

A Axencia de Doazón de Órganos e Sangue inicia a campaña estival co obxectivo de captar doantes mozos

30 jun 2025 . Actualizado á 17:17 h.

Cunha taxa de 40 doazóns de sangue por cada mil habitantes, A Coruña cumpre os obxectivos marcados pola Organización Mundial da Saúde (OMS), pero non se conforma. Marisa López García, directora da Axencia Galega de Doazón de Órganos e Sangue (ADOS), lembra que aínda hai marxe de mellora e que a cidade, polas súas características, podería avanzar un punto máis.

—Como está a área sanitaria coruñesa en termos de doazón?

—A taxa de doazón é de 40 por mil, un punto por amais da media de Galicia. Custou chegar a esa cifra, pero cúmprese o obxectivo da Organización Mundial da Saúde, que tamén está fixado nese rango. Logrouse no 2018 e, desde entón, centrámonos en manter un resultado tan bo.

—É A Coruña unha cidade solidaria neste ámbito?

—Reúne todos os criterios para selo. É unha gran cidade e hai que ter en conta que o 45% das doazóns en Galicia proveñen das grandes cidades. É unha urbe costeira, polo que non hai moitos desprazamentos a outros puntos en épocas vacacionais e, é máis, recibe veraneantes. Ademais, na Coruña sitúanse grandes empresas e ten unha universidade, polo que hai unha poboación mozo que nos interesa moito. Isto hai que exporllo como no fútbol: hai que promover o fútbol base e apostar pola canteira. A Coruña teno todo para manter e superar a taxa actual. —Cre que esa taxa pode aumentar?

—Si, e é desexable. A taxa da Coruña, cun 40 por mil, está ben, pero non hai que conformarse. A Coruña é unha cidade solidaria, pero todo é mellorable e cremos que podería crecer un punto máis.

—E como está o conxunto de Galicia?

—O total de doantes en Galicia chega ás 73.421 persoas. E no 2024 houbo 8.931 doantes novos, o que supón o 12% do total. O grupo máis frecuente é o 0+ (o 36% dos nosos doantes) e despois está o A+ (38%), o A- (8%) e o 0-, que é a doante estrela e o máis fiel, cando a prevalencia deste grupo na poboación é de tan só o 7%.

—Cada canto se pode doar sangue?

—Detectamos que o 64% tan só doa unha vez ao ano. O ideal sería conseguir que houbese unha segunda vez porque deste xeito solucionariamos calquera problema que puidese xurdir de desabastecemento. O 35% faio dous ou tres veces ao ano e o 0,5% doa catro veces ao ano, aínda que é un dato condicionado polo sexo dos doantes.

—Cales son os pasos para facelo?

—Non hai que pedir cita. Cando un vexa unha das nosas doce unidades móbiles simplemente pode subir e doar. Cada día publicamos a localización en web e redes sociais. Ademais, no Chuac hai un local de doazóns que está aberto de 8.00 a 22.00 horas e, os sábados, de 8.00 a 15.00 horas. —Como afecta o verán e as altas temperaturas á doazón? —Esta onda de calor ponllo difícil aos doantes. A xente pensa, en xeral, que son só necesarias cando se produce un accidente ou unha catástrofe, pero cada día necesítanse polo menos 400 doazóns. A nosa tarefa, obxectivo ou misión é responder as necesidades que teñen os centros públicos e privados. —Como están os niveis actuais de reserva?

—Non hai unha situación de alerta. Si é certo que os grupos A+, A- e B+ están en niveis baixos e agardamos que se poida recuperar nas próximas semanas grazas á campaña de verán que acabamos de pór en marcha. Son días complicados porque a xente, con esta calor, pensa máis en ir á praia que en doar sangue, pero agardamos manter os niveis óptimos.

—Cal é o perfil dos doantes en Galicia?

—Son perfís moi compensados entre homes e mulleres. Os homes poden doar catro veces ao ano e as mulleres, tres como máximo. O 30 % dos doantes teñen entre 43 e 52 anos, por isto intentamos captar doantes mozos. 

«A pandemia foi punto de inflexión: baixaron as doazóns e houbo un cambio social»

Marisa López García confirma que en todas as comunidades autónomas o perfil socioeconómico da poboación responde a un patrón moi envellecido e disperso, algo especialmente rechamante en Galicia. De feito, dáse o paradoxo que os doantes son maiores e, ao mesmo, tempo, son os que máis compoñentes necesitan ao haber unha alta incidencia de enfermidades crónicas.

—Que fan desde a axencia para intentar captar novos doantes?

—Intentamos captar a xente que o faga por primeira vez e facemos campañas de información e sensibilización en centros de formación e universidades. De feito, hai pouco que renovamos o convenio coa UDC dentro da rede española de universidades saudables. 

—Durante a pandemia a xente non podía saír de casa. Que impacto tivo esta situación nos índices e estatísticas que manexan?

—No seu momento impactou moito e, evidentemente, baixaron as doazóns en xeral. Pero, como sempre facemos, encargámonos de lembrar a importancia que teñen as doazóns. A pandemia foi unha situación extraordinaria e supuxo un punto de inflexión: caeron as doazóns e produciuse un cambio social. De todos os xeitos, en Galicia fomos afortunados porque mantivemos taxas moi boas e seguímonos mantendo cuartos a nivel estatal xunto con Castela-A Mancha. O ránking a nivel nacional lidérano Estremadura, Asturias e Castela-León. Despois estamos Galicia e Castela-A Mancha.

—Curiosamente non son as comunidades máis poboadas.

—Efectivamente. É un dato rechamante e que invita a reflexionar verdade?