Acolle en Oleiros a un amigo que saíu do cárcere e denúnciao por malos tratos

Cando el saíu do cárcere de Teixeiro hai un ano, ela ofreceulle a súa casa en Oleiros para que tivese un lugar onde estar. Pero as cousas complicáronse entre estas persoas das que non consta que tivesen unha relación sentimental. Ela acabouno denunciando por varios feitos. Dixo que el vertera sobre ela expresións como «lercha, imbécil» e outras similares. Tamén presentou no seu escrito que unha noite dese verán el dicíalle: «Se non te calas mátote, vou romper a cara». E, para rematar, asegura que a cousa chegou ás mans días despois ao propinarlle el un violento empuxón nos ombros, o que provocou a caída cara atrás da muller, golpeándose contra o sofá. Deste xeito, o seu avogado presentou as pertinentes denuncias por malos tratos sobre a muller, ameazas e outro delito leve continuado de vexacións inxustas.

Pero un xulgado do penal da Coruña absolveu ao home de todos os cargos. A muller recorreu ante a Audiencia Provincial, unha apelación que nin sequera foi secundada polo Ministerio Fiscal.

A representación legal da presunta vítima sinalou que había probas de cargo que desvirtuaban o principio de presunción de inocencia, polo que solicitou ao maxistrado que revogase a sentenza de primeira instancia. Pero os maxistrados da Audiencia Provincial lembraron que eles non tiñan potestade para condenar a un procesado absolto, fóra de que se solicitase a anulación do fallo e, en tal caso, devolveríanse as actuacións o mesmo xulgado do penal para unha nova avaliación.

Pero a acusación non tomou esta vía. «Non solicitou a anulación do pronunciamiento absolutorio, non xustifica a inexistencia ou a falta de racionalidade na motivación fáctica, e tampouco xustifica a omisión de todo razoamento sobre algunha ou algunhas das probas practicadas que puidesen ter relevancia», indican os xuíces da Audiencia Provincial, que lembran que a conclusión absolutoria de primeira instancia «atende a unha valoración da proba persoal, e que as conclusións ás que chega axústanse aos criterios xerais do razoamento lóxico, non se advirte que resulten incompletas, incongruentes ou contraditorias».

Recurso desestimado

Recalcan que a absolución do acusado non chega por un defecto de forma, «senón pola falta suficiente de proba de contido incriminatorio que avale a hipótese acusatoria». Tamén sinalan que se houbese unha alteración do relato con respecto ao primeiro xuízo, a doutrina do Tribunal Constitucional e do Tribunal Supremo impediría modificar a valoración das probas efectuadas na sentenza de primeira instancia. Así, a Audiencia desestima o recurso e mantén a absolución.

---

---

---