Gaña un preito á empresa que a despediu por supostas perdas económicas mentres contrataba a dúas persoas no seu lugar

Antonio Longueira Vidal
Toni Longueira CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO

Ana Garcia

Un xulgado do Social e o TSXG condenan á compaña a readmitir á empregada ou proceder ao despedimento improcedente, que implica unha indemnización maior

22 mares 2024 . Actualizado ás 08:52 h.

Traballaba como acompañante no servizo de transporte adaptado e tiña como rutas A Coruña, Carballo e Coristanco. Facíao con contratos temporais, pero en marzo do 2019 a empresa fíxoa indefinida, percibindo un salario bruto mensual de 1.050 euros, pagas extras prorrateadas incluídas. Todo parecía ir vento en popa tras acadar a estabilidade laboral despois de dous anos encadeando contratos. Nada máis lonxe da realidade.

Apenas cinco meses despois, a empresa, con sede na Coruña, notificou o despedimento a esta traballadora, residente en Bergantiños. Alegou causas obxectivas por supostos desaxustes económicos. Liquidoulle o contrato abonando 1.400 euros, a 20 días de salario por ano de traballo e un máximo de 12 mensualidades. Non foi a única afectada. Outras 12 persoas fóronse á rúa. Tres tiñan contrato indefinido e outras nove, temporais. De forma paralela, a empresa rescindiu o contrato coa compaña de autobuses, con sede en Santiago, por «falta de pagamentos de varias facturas emitidas polos servizos contratados», segundo reflexa a sentenza da Sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG).

Pero a sorpresa desta traballadora foi maiúscula cando, a apenas cinco días despois do seu despedimento, na web da empresa para a que traballaba ofertou dúas prazas como acompañante na provincia da Coruña. En concretou, as mesmas rutas que ela facía de forma habitual.

A operaria decidiu recorrer o seu despedimento. Primeiro a través do servizo de mediación, arbitraxe e conciliación (SMAC), sen éxito. De aí acudiu á vía xudicial. Un xulgado do Social deulle a razón á demandante, ao entender que os criterios obxectivos esgrimidos pola empresa non se axustaban á realidade. A muller solicitou a súa readmisión na empresa ou que se declare o despedimento improcedente, é dicir, abonarlle 33 días de salario por ano de servizo e un máximo de 24 mensualidades. A empresa presentou recurso de suplicación ante o TSXG, e tamén perdeu. Os xuíces foron claros: ou readmisión da traballadora ou despedimento improcedente, nunca por causas obxectivas. Os supostos criterios obxectivos alegados pola demandada non se axustan a dereito, segundo os xuíces. Á compaña quédalle unha bala na recámara: o recurso de casación ante o TSXG.