Boiro: de dobre moción de censura a goberno tripartito, con permiso do BNG

Ramón Ares Noal
moncho ares RIBEIRA / LA VOZ

BOIRO

MARCOS CREO

PSOE, Cidadáns e Boiro Novo ultiman un acordo para desbloquear o Concello

04 oct 2021 . Actualizado ás 21:18 h.

Os resultados electorais en Boiro deixaron unha mensaxe clara aos dirixentes políticos: señores, negocien para que Boiro non quede estancado en minorías. Pero a negociación non foi máis aló do que marcan as premisas partidistas, especialmente aquela que proclama «nunca favoreceremos un goberno de dereitas», deixando de lado esoutra que cada formación esgrime cando lle favorece: que goberne a lista máis votada.

Así as cousas, cuestión de aritmética: 5 edís do PSOE, sumados a 2 do BNG, 1 de Boiro Novo e outro de ICB daban 9, ou, o que é o mesmo, maioría absoluta fronte aos 7 concelleiros do PP e 1 de Cidadáns. Resultado: José Ramón Romero , alcalde de Boiro, que anunciaba xa o primeiro día a súa intención de que o PSOE (5 concelleiros) xestionase en minoría un concello de preto de 19.000 habitantes que viña dun espectacular desenvolvemento a todos os niveis. Xa entón, moitos cualificaron de temeridade a ousadía de Martiño, esgrimindo que o municipio ten entidade como para contar cun goberno estable e con dedicacións suficientes para non retardar ou bloquear o seu crecemento.

A tranquilidade política e social dos dous primeiros anos, abundantes obras menores, uns retoques estéticos, escoitar e atender as peticións dos veciños, por moi insignificantes que parecesen, foron suficiente para realizar o primeiro tramo da travesía sen sobresaltos, tanto que o goberno minoritarísimo estaba convencido de que se plantaría no 2023 cumprindo o obxectivo que se marcou: xestionar catro anos con cinco concelleiros, e só dous, incluído o propio alcalde, con dedicación exclusiva.

Peaxe insuperable

Pero resulta que entre o covid e outras dificultades, articular uns orzamentos indispensables converteuse nunha peaxe insuperable para abordar os dous anos finais do mandato e foi entón cando Martiño deuse conta de que necesitaba outra maioría para aprobar unhas contas. Atopouse con que aqueles que lle apoiaron na investidura foran mesmo máis oposición que o propio PP e non estaban polo labor de volver darlle alento para chegar ao 2023, menos aínda tendo en conta o pouco ou nada que contara con eles ata ese ecuador da xestión.

Nas filas do centro dereita percibiuse un certo cheiro a sangue que chegaba desde a esquerda: procedía do propio goberno e do seu socio minoritario, ICB, cuxo líder, Manuel Velo, decidiu buscar nos seus outrora antagonistas aquilo que non lle deu Martiño, e prestouse a falar de moción de censura cos populares, na que entraba tamén o edil de Cidadáns, Carlos Rodríguez, que puxo como condición unha choiva de investimentos da Xunta en Boiro, residencia da terceira idade incluída. A suma daba a maioría absoluta: 7 edís do PP, 1 de ICB e outro de Cidadáns; a aritmética inversa ao pleno constituínte, cun «agasallo» a maiores, a marcha de Velo .

Un pero insalvable

Claro que a suma tiña un pero que, inicialmente, considerouse salvable: que o liderado da moción de censura non recaía no mesma da lista do Partido Popular, Juan José Dieste, senón no número dous, Fernando García, quen, coa aquiescencia da cúpula do partido, puxo en marcha unha manobra na que el ía ser o alcalde... ata que Dieste descubriu unha operación que el mesmo considerou como unha dobre moción de censura contra José Ramón Romero e el mesmo, ao que se opuxo radicalmente, polo menos mentres non fose el o candidato a ocupar a alcaldía. Dieste era precisamente a liña vermella que marcaran ICB e Cidadáns, aínda que Rodríguez chegou a levantar o veto ao ex alcalde para que fraguasen os investimentos comprometidos polo PP en caso de recuperar a alcaldía.

A manobra provocou tal división no PP que a maioría censora rachouse ao desengancharse Cidadáns, farto de agardar a que os populares resolvesen os seus cuitas. E non só se liberou de compromisos cos conservadores, senón que, co mesmo argumento de «o mellor para Boiro», propúxose acadar un acordo de goberno coa esquerda para evitar un bloqueo na xestión municipal que xa preocupaba a empresarios, comerciantes e entidades que vían como se atrasaban trámites e cobros indispensables.

Probablemente o acordo fágase público a semana que entra. Do mesmo sairá un tripartito formado polo PSOE, Boiro Novo e Cidadáns, que efectivamente só suman 7 concelleiros, pero teñen o compromiso dun BNG que aplica a premisa dos primeiros tempos do mandato: favorecer un goberno de esquerdas, pero sen formar parte del. Que non entre o Bloque mesmo facilita a Carlos Rodríguez asinar o acordo, porque se evita a liña vermella do partido laranxa a nivel estatal: prohibido pactar cos nacionalistas.

Os ALICERCES DO FUTURO EXECUTIVO

José Ramón Romero (PSOE): Recoñecido o erro de gobernar en minoría, está a piques de xuntar unha maioría que o leve na alcaldía ata o 2023

Carlos Rodríguez Muñiz (Cidadáns): Mantén que non se pode permitir o bloqueo de Boiro e está disposto a evitalo cuns ou con outros

Doures Torrado (Boiro Novo): Xa ten experiencia de goberno e sabe que entrar en leste é un plus para chegar ás próximas eleccións con posibilidades