Lino Díaz, patrón maior de Vilanova: «Debe de ser culpa nosa que non haxa marisco para vender»
VILANOVA DE AROUSA
Acusa o PSOE de «levar ao Parlamento chismes, rumores, dimes e diretes»
03 abr 2025 . Actualizado a las 04:49 h.O patrón maior de Vilanova, Lino Díaz, non esconde o seu malestar polo protagonismo adquirido pola confraría que dirixe. A situación no pósito foi obxecto de debate na Comisión de Pesca do Parlamento, a conta dunha intervención do PSOE. «Non podo entender que un partido político, que se supón que aspira a ser goberno, leve un tema ao Parlamento baseándose en chismes, rumores e dimes e diretes», que é como cualifica as denuncias públicas realizadas por Aproamar.
—Que está pasando en Vilanova?
—Pois non o sei. En Vilanova o problema máis grande que temos é a facturación, e iso é algo que pasa en todas as confrarías. Aínda hai outras peores ca nós, como Rianxo ou Cabo de Cruz. O que me pregunto é que culpa temos nós de que non haxa marisco. O ano pasado collemos un cese de actividade; a xente non foi ao mar en nove meses... Pero niso Aproamar non pensa. Nunca viñeron preguntar como están as cousas, nin a botarnos unha man cando quedamos cunha administrativa soa durante meses. Aquí é triste e penoso que todo sexa política. E que detrás de Aproamar está a xente de sempre.
—Alguén en concreto?
—No pobo todo o mundo sabe quen son.
—Hai seis vacantes na xunta xeral e non se teñen realizado eleccións. Por que?
—Temos que facer eleccións, efectivamente. Cando estabamos con iso, a confraría entrou nun ERTE e a secretaria díxome que non era factible seguir coas eleccións porque se estaba traballando a media xornada. Así que fíxose un escrito explicando o que pasaba e mandouse á consellería. Despois deuse a circunstancia de que ata esta semana, e dende hai nove meses, estivo traballando unha rapaza sola das tres que hai na oficina. Ten que tramitar ceses, axudas do paro do libre marisqueo, altas, baixas... Como imos facer eleccións? Agora está coa renovación dos pérmex e iso ten preferencia.
—Denúnciase a contratación dunha empresa externa para algunhas cuestións. Tal e como está a confraría ten sentido?
—Tivemos que contratar a unha empresa por horas para axudar á rapaza, porque hai momentos nos que non pode con todo, e para que lle dera algo de formación. Se é viable? Sobre todo vén botar unha man para tramitar axudas. Había unha axuda de setenta e pico mil euros á que chegamos polos pelos.
—Que hai das vendas de marisco sobrante na lonxa?
—Se nos acusa de dar orde aos traballadores da lonxa de apartar o marisco a maiores que chega e vendelo para nós. É curioso porque cando nós chegamos aquí, a consellería chamounos a atención por vender case quince toneladas de marisco sobrante en pouco máis dun ano, cun beneficio de case 200.000 euros. A consellería dixo que iso era unha salvaxada. Eses cartos eran invertidos en pagar ás directivas, as limpezas, e hai certa persoa que non pisou o mar en anos e se lle estivo facendo o tope... Pero iso xa antes de que chegaramos nós.
—Pero seguen facéndose, non?
—Houbo xente que decidiu que seguísemos vendendo. Propuxérono na xunta xeral, levouse a votación e aprobouse seguir vendendo. Eu e os membros que votamos en contra dixemos que a xunta xeral decide, e hai que respectalo, pero nesas cantidades non. Así que se sigue vendendo algo.
—Hai críticas tamén pola xestión realizada.
—As contas están presentadas, con certo retraso, pero repito que nas oficinas estamos como estamos. Está claro que non van saír unhas contas positivas facturando pouco máis 600.000 euros de marisqueo. Pero nós, cando entramos aquí en novembro do 2022, o ano pechouse cunha facturación de 2,8 millóns e unha débeda de 80.000 euros. Nós xestionamos o 2023, e pechamos o ano coa mesma facturación e cun superávit de 37.000 euros. Aí pódese comprobar a nosa xestión. Cando nós entramos aquí había unha débeda importante cunha empresa de limpeza; nós compramos un segundo tractor e os traballos está a facelos a directiva do marisqueo a pé. Cal é o problema? O ano pasado non se facturou nada, estivemos parados nove meses... Tivemos un ERTE, e aforrariamos algo. Pero as baixas de persoal provocáronnos un gasto bestial.
—Tamén se denuncian problemas no ámbito laboral e social, coa existencia de denuncias por acoso laboral e pola negativa a permitir o teletraballo.
—Efectivamente. Falan das denuncias que dúas traballadoras, a secretaria e a asistencia técnica, presentaron contra min coma patrón maior, pero tamén a título persoal. Denunciáronme e pedíronme indemnizacións por retirar o teletraballo e é curioso, porque é algo que decidiu a xunta xeral, non o patrón maior; de feito eu me abstiven nesa votación. E falan tamén de acoso laboral. Tamén me chama a atención como é posible que se enteren de todo iso e, sen embargo, non se enteren de que xa saíu algunha sentenza favorable para min. Tamén é curioso que estas denuncias sexan idénticas, piden as mesmas indemnizacións, lévaas a mesma avogada, presentan as mesmas testemuñas. Houbo a maiores outra rapaza que denunciou á confraría polo tema do teletraballo. E eu podo entendelo, porque é unha traballadora que está defendendo os seus dereitos. Pero o outro... Hai demasiadas cousas curiosas nas outras dúas denuncias.