O público arousán recibe 20 anos despois a un Bustamante máis maduro, pero igual de enérxico e preciso
21 ago 2025 . Actualizado á 18:53 h.Fai xa case un cuarto de século que Televisión Española sacou a galiña dos ovos de ouro e que a academia pariu un dos seus mellores produtos: un mozo sinxelo, simpático, humilde, ao que os seus compañeiros na obra estaban cansos de oír malgastar o seu talento vocal e recomendaron que fixese o casting de Operación Triunfo.
Bo exemplo da súa personalidade, o corte emitido no 2016, no reencontro, no que un mozo Bustamante, camiño da súa primeira firma de discos, alleo aínda ao fenómeno de masas en que se converteu —lembremos que estaban incomunicados naquela casa—, chamaba por teléfono ao seu pai para pedirlle saldo para o móbil, por favor, «que non me queda nin un duro».
Hai xa 20 anos, Fexdega recibía a un David Bustamante que aínda estaba na crista da onda e moi noviño. O mércores, A Xunqueira reencontrouse cun artista moito máis maduro, ao que, entre medias, deulle tempo a granxearse algún hit máis e a refuxiarse despois na súa versión máis íntima. Precisamente chegaba a Vilagarcía no contexto da súa xira presentación do disco Inédito, onde abraza a súa faceta de cantautor.
Arrincou con Siberiana, do seu último traballo, para logo pasar xa a unha das súas armas. O de San Vicente de la Barquera pediu «que lle devolvesen a vida que lle quitaron» en moi boa forma, sen escatimar gorgoritos e sabéndose protagonista do cartel de festas. Estivo acompañado durante toda a velada doutra extriunfito aos coros: a cantante Julia Medina, saída da edición do 2018.
Ao longo da noite colocou alto o xúbilo dos asistentes cos seus clásicos, foi acirrado nos poucos silencios entre tema e tema e, nas súas palabras, «sentiuse mellor que en brazos». Tivo tempo de charlar e facer rir aos seus e ata de sacarse unha foto cunha fan francesa que, xa sobre o escenario, resultou ser galega. Tamén de despacharse cos xornalistas «que quedan sen ideas» e sacan a pasear o seu veleno, sen lembrar que detrás do artista hai unha persoa.
Moveron menos ao público os seus temas máis recentes, máis sinxelos, máis intimistas, máis maduros, pero tamén menos coñecidos. Aínda así, o ánimo do concerto nunca decaeu e da Xunqueira apenas saíu unha alma nas case dúas horas que durou o recital.
O momento máis emotivo da noite foi cando o cántabro pediu que os asistentes acendesen as luces do seu móbil para chegar todo o máis alto e que os escoitase o seu «irmán» Álex Casademunt. O músico barcelonés, tristemente falecido no 2021 nun accidente de tráfico, protagonizou con Bustamante un dos momentos máis icónicos da primeira edición de Operación Triunfo, interpretando a dueto Dous homes e un destino. Agora, cada concerto do seu amigo convértese nunha bonita homenaxe, cun dos temas que máis engancha ao público. Ao finalizar, bico ao ceo.
E na recta final, refacho de éxitos como Covarde, Non son un Superman, O aire que me dás —«Oé, oé. Oé, oá»— ou Abrázame moi forte, cambio de vestiario incluído. Quizais a mellor gabanza que se lle poida dicir a un artista como Bustamante é que nos transportou a moitos a unha época máis feliz, máis sinxela, máis adolescente, na que nós tamén tiñamos que pedirlle saldo aos nosos pais para o móbil.
Así, Vilagarcía encandeada cun dos artistas que mellor soou en San Roque nos últimos anos. E nós, os xornalistas, vímoste estupendo, David.