A fotógrafa arousá que triunfa en Europa coas súas fotos de recentemente nados

Rosa Estévez
rosa estévez VILAGARCÍA / LA VOZ

AROUSA

MONICA IRAGO

Varias fotos de Nuria Atanes foron premiadas no Shine Photo Award; ela converteuse, con traballo e talento, nunha creadora de tenros recordos

28 oct 2023 . Actualizado ás 05:00 h.

O estudo fotográfico de Nuria Atanes non é nada convencional. Nin está no centro de Vilagarcía , nin ten grandes cristaleiras: todo o contrario. Situado nunha tranquila rúa da capital arousá, pasaría desapercibido se cubrindo un das súas ventás non houbese un retrato dun bebé apraciblemente durmido. Alén da porta, Nuria atende á súa clientela só con cita previa. Faino nun espazo cálido que presaxia que, detrás das paredes, aínda hai moito que ver. Non nos equivocamos. Nuria Atanes, fotógrafa especializada en retratar a recentemente nados, creou un pequeno mundo apartado das miradas indiscretas. Un recuncho no que ten todo o necesario para tomar as máis fermosas fotos de criaturas que teñen entre oito e dez días de vida. Cinco das súas imaxes acaban de ser galardoadas no Shine Photo Award, un certame internacional que, aínda que non ten dotación económica, si serviu para inxectar optimismo á súa autora: «Ás veces é bo que alguén che diga que o estás facendo ben».

A Nuria non lle gusta vestir a súa vida do que non é. O seu coa fotografía, por exemplo, non foi un amor a primeira vista. «Fixera o Bacharelato Artístico e cando tiven que elixir pensei en que a foto me podía gustar». E penetrouse nese camiño, pero sen pecharse horizontes: estudou Comunicación Audiovisual e Dirección de Arte. Todo o que aprendeu axudouna —e moito— cando decidiu montar o seu primeiro taller de fotografía. «Estaba no Grove, era moito máis pequeno que o que teño agora», conta. As mesmas circunstancias persoais que a empurraron a abrir na península meca, onde se sentiu moi ben acollida, levárona hai dous anos a trasladarse a Vilagarcía. A cidade, di, está moi ben comunicada, e iso permite que ao seu estudo cheguen buscando a súa obxectivo familias procedentes da Coruña, Santiago, Vigo, Pontevedra... A final de contas, Nuria Atanes fíxose un nome no mundo da fotografía de recentemente nados, e non é casualidade.

«Cando decidín que me ía especializar nisto, souben que tiña que formarme», explica. E a formación, xa quedou claro, é algo que Atanes se toma moi en serio. Fixo cursos con profesionais que levaban tempo traballando con bebés, fixo talleres de lactación, sesións con matronas... Así aprendeu trucos de coidado que comparte encantada con nais e pais novatos, que se sorprenden ao ver a capacidade coa que a fotógrafa envolve ao seu bebé cunha mantita, nunha postura que o relaxa «porque lle lembra a cando estaba na barriga da súa nai».

Consciente de que trata con criaturas moi fráxiles, Nuria ten claro que as súas fotos deben buscar sempre a beleza estética, pero «tendo en conta e respectando as necesidades do bebé». Só así, tendo claras as prioridades e dedicando a cada familia o tempo que esta necesita, conséguense imaxes como as recoñecidas polo Shine Photo Award. Son imaxes coidadas ata o extremo, cheas de segredos e sabedorías profesionais que Atanes quere reivindicar nos tempos nos que todo o mundo, cun móbil, cre que pode facer grandes fotografías. Son, ademais, recordos. «Hoxe as familias teñen moitas fotos dos seus fillos, pero ningunha en papel», sinala, e confesa que se sente orgullosa de ser unha «creadora de recordos»: máis aló da fotografía de bebés, traballa en todo o espectro da fotografía familiar.

Ademais do tempo e da paciencia, para facer o seu traballo, Nuria Atanes necesita tamén moitas outras cousas que poden parecer prosaicas, pero que se evidencian imprescindibles: no seu estudo ten un ampla colección de mantas e roupa infantil, varios asentos especiais chegados desde distintos países europeos para colocar aos seus pequeñísimos modelos, focos, pantallas...

A atmosfera cálida e doce na que discorren as sesións cos bebés poden facer esquecer a dura realidade que segue adiante fose do estudo. E é que Atanes non quere «vender cousas que non son». «Traballo moito, non teño queixa, pero cómenme os gastos», sinala. Como non é unha persoa que se deixe arrastrar pola corrente, e menos se é unha corrente de desolación, esta moza catoiresa non para de buscar alternativas para lograr que o seu estudo siga sendo o negocio da súa vida. Desde hai tempo está a lle dar voltas a unha subida de prezos que non lle fai demasiada graza. «Non queda outro remedio», sinala cun xesto compungido.

Como está convencida de que o traballo fotográfico debe reivindicarse, Atanes non descarta introducirse por camiños mil veces transitados polos estudos e tendas de fotografía ao uso. Pon como exemplo as fotos de carné. «Moita xente pregúntame se as fago, e estou a pensar en abrir un día a axenda para este tipo de traballos. É moi difícil atopar un sitio no que se paren para facerche unha foto de carné ben feita», sinala esta muller, que sabe que o tempo é un ingrediente fundamental en calquera retrato.