Os grupos folclóricos volven á rúa coa chegada das festas
03 jun 2023 . Actualizado á 05:00 h.O estío astronómico chegará o día 21, pero en Galicia, independentemente do que luza o sol e aperte a calor, o inicio do verán márcano as festas. Por estas lareiras arousás xa soaron as gaitas e as orquestras no mes de maio, pero é o Tinto de Barrantes inaugurado onte o que supón o punto de inflexión no calendario festeiro. Arrinca así a tempada máis forte de traballo para os grupos folclóricos. O covid xa deixou de ser un problema e os grupos recuperaron a súa axenda habitual.
Non todos chegan aos niveis de Vos Carballeiras, que acadan unha media de 75 actuacións ao ano e ata outubro teñen, practicamente, todas as fins de semana ocupadas. O pasado domingo estiveron na Festa do Labrego de Vilariño e onte inauguraron a do Tinto de Barrantes.
Por alí pasarán tamén ao longo desta fin de semana as agrupacións de Xironsa e Volandeira que, ambas as desde Cambados, levan anos alimentando a canteira e contribuíndo a enriquecer o panorama da música tradicional. Lamentan desde Corvillón que non haxa máis implicación institucional á hora de apoiar as asociacións que traballan neste campo, pero, a pesar de todo, á súa escola seguen acudindo ao longo do ano 60 alumnos para aprender gaita, pandereita, canto e baile. Este verán xa non contan con Antonio, que con 90 anos seguía facendo pasacalles con Xironsa. A saúde fraquea a esas idades e corresponde a outros coller a testemuña, na súa maioría a rapaces que descubriron a música tradicional sendo nenos e seguiron fieis a ela tras pasar o cribado da complicada adolescencia.
A substitución xeracional non corre perigo a curto prazo nestas asociacións e, mentres haxa festas, non faltarán sitios onde tocar e bailar unha muiñeira. Vos Carballeiras atrévense incluso co Chiquitita de Abba á hora de amenizar as sesións vermú, e é que dúas gaitas, un bombo e un tambor dan para moito.
A herdanza de Secundino Abal segue viva. Agora son Javier, Martín, Saborido e Miolo os que se encargan de aumentar a lenda desta agrupación que vai camiño de cumprir o século de vida. Non está claro cando naceu, pero hai constancia de que nos anos trinta xa andaba tocando por San Martiño de Meis.
Opina Javier que non estaría mal recapitular fotos e documentación e ir pensando en preparar un libro coa historia de Vos Carballeiras, pero co verán ás portas hai outras prioridades. Quedan por diante moitas alboradas, e menos mal que non todas chegan aos 19 quilómetros que fixeron unha vez en Ribadumia, aínda que dunha media de patear 10 quilómetros ao día inflando o fol e dándolle ao bombo non os libra ninguén.