O Sergas pide aos arousáns de 15 a 24 anos que revisen as súas vacinas de paperas
AROUSA
Sanidade estende o seu protocolo a toda a comarca tras a detección dun caso no instituto Fermín Bouza Brey
19 novs 2019 . Actualizado ás 22:51 h.A detección dun caso de paperas entre os alumnos dun ciclo formativo que se imparte no instituto Fermín Bouza Brey, de Vilagarcía, confirma a existencia dun lixeiro repunte desta enfermidade na área sanitaria Pontevedra-O Salnés. Aínda que se trata dun fenómeno que este outono xurdiu con maior virulencia nas contornas de Vigo e Santiago, a Consellería de Sanidade decidiu estender o seu protocolo fronte a parotiditis, nome técnico da infección, a toda a comarca. As recomendacións diríxense, especialmente, á poboación que oscila entre os 18 e os 24 anos, un tramo de idade no que a manifestación do virus resulta particularmente acusada. O que o Servizo Galego de Saúde solicita, en primeiro lugar, é que os mozos revisen a súa cartilla de vacinacións. E, en caso de dúbida, acudan ao seu médico de familia.
A denominada tripla vírica, unha vacina que engloba ás paperas xunto á rubeola e ao sarampión, introduciuse no calendario público de vacinacións en 1981 e a súa cobertura acada ao 90 % da poboación, polo que o habitual é que os rapaces estean protexidos. No entanto, a presenza dos anticorpos protectores debilítase co paso do tempo, e en ocasións sucede que o paciente en cuestión non recibiu as dúas doses de rigor (unha delas adminístrase aos doce meses; a outra, aos tres anos) ou ben non o lembra. Por iso, o contaxio é posible aínda cando a vacinación teña existido no seu momento.
Se, consultado o episodio co médico, conclúese que o paciente só recibiu unha das doses, a indicación do Sergas é que lle sexa administrada a segunda. No caso de que non exista evidencia de ningunha das dúas, é necesario que se lle apliquen sucesivamente, cun mes de intervalo entre ambas.
A vacinación en si non provoca ningún efecto nin debe impedir o desenvolvemento normal da actividade cotiá. En cambio, se alguén percibe os síntomas da enfermidade debe absterse de acudir ao traballo, ao centro educativo no que estude e, en xeral, a calquera actividade grupal para evitar que o virus se propague. Non é difícil, posto que o fai a través da saliva e as secrecións de nariz, garganta e boca. Un estornudo, unha tose ou unha simple conversación a menos dun metro e durante un período duns quince minutos poden abondar para o contaxio.
Os síntomas xorden entre 12 e 25 días despois da infección. Hai quen soporta a enfermidade sen apenas notar nada, pero o habitual é padecer febres, dores de cabeza e musculares, cansazo e perda de apetito. En ocasións, tamén a clásica inflamación das glándulas salivares, que pode resultar dolorosa. As paperas transmítense desde dous días antes do brote sintomático ata cinco días despois. De aí a necesidade de evitar os espazos compartidos e de extremar a precaución ante mulleres embarazadas, persoas inmunodeprimidas e nenos menores de doce meses.
A maioría dos pacientes supérano en cuestión de poucas semanas. Pero en escasas ocasións prodúcese unha inflamación testicular, que só en casos extraordinarios conduce á esterilidad.