
A vivenda, a súa falta ou inasequibilidad por ter un prezo desbocado, é un problema capital que afecta a boa parte do país e condiciona o crecemento do territorio.
A prosperidade de Ribadeo como referente comercial, turístico e de servizos ver freada en seco. É así porque en Ribadeo nestes momentos non hai nin un só piso novo á venda. Así o confirman construtores e inmobiliarias consultadas. Certo é que hai unha promoción en obras avanzada na Lodeira, de Julio Pérez, con 39 pisos e onde se proxectou facer un hostal de nove cuartos na planta baixa, pero as vivendas non están á venda e de momento non teñen prezo porque nun contexto de alza constante dos materiais ignórase cal será o seu custo final.
Así as cousas, quen precise unha vivenda en Ribadeo ten que resignarse a buscar no mercado de segunda man, a prezos desorbitados, porque a vivenda en Ribadeo sempre foi a máis cara da Mariña. Queda a opción do alugueiro, pero aí xorde a obrigación de deixar libres os pisos na tempada de verán. A consecuencia é que vivir hoxe en Ribadeo faise misión imposible para persoas que queren independizarse e ter a súa propia casa. Tamén para aqueles que queren vir traballar a Ribadeo.
Situación parecida dáse en Viveiro, pero alí non dispoñen dun plan xeral actualizado, mentres Ribadeo si o ten, que regula unha expansión urbanística modulada e sen estridencias. En Ribadeo o problema é que, por diferentes factores, os construtores non se animan a dar o paso de promover na vila e optan por outros municipios onde o prezo final da vivenda resulta moito máis económico. E quen ten o soar e o proxecto aprobado, como ocorre cun residencial de luxo na confluencia das rúas Reinante, avenida de Asturias e San Francisco, busca desde hai anos unha construtora que o faga, sen achala.
É a tormenta perfecta, cando a vivenda perdeu a súa condición de dereito para converterse nun luxo. Esa é hoxe en día a circunstancia que frea o crecemento de Ribadeo e onde se debería pór o acento desde a Administración para paliala. Como? Probablemente estimulando a iniciativa privada ou o que sería máis lóxico, cunha verdadeira aposta polas vivendas sociais, porque o pomposo plan Rexurbe para a zona vella, aprobado e impulsado pola Xunta, de momento limítase a seis futuras vivendas en inmobles que se deberán rehabilitar e que no mellor dos casos non estarán listos ata dentro de catro ou cinco anos. Así, como o le: ata dentro de catro ou cinco anos.
A construción en Ribadeo limítase desde hai tempo a vivendas unifamiliares, en soares no arrabalde. Pero, canta xente dispón do capital para construír unha casa? Esa é a realidade de Ribadeo, sen unha soa vivenda nova á venda. Propoño un novo slogan turístico para o Concello: «Vivir en Ribadeo, un luxo». Alguén o dubida?