Vestidos do medieval á normanda da man dunha deseñadora mariñá de prestixio internacional

A deseñadora mindoniense Reme Espantoso, quen en 2017 fose galardoada coa a Medalla de Oro do Foro Europa 2001 polo seu prestixio creativo, recibiu este ano tamén unha serie de recoñecementos a través de medios internacionais pola calidade e o esmero dos traxes de época que crea, chamando en especial a atención as súas liñas medieval e normanda. Ela suma unha longa traxectoria pois desde hai tempo é coñecida noutros países. Proba diso é que as últimas revistas que se fixeron eco do seu exquisito traballo son de Francia, Nova York, Ucraína ou Inglaterra, que foi a última mención, a través de Bold & Beyond, cunha reportaxe fotográfica no Salto do Coro en Mondoñedo, con Xana de Jesús tras a cámara, e as modelos, María Llorente e María Armour. Así traballa ela: «Fago a base e sobre a marcha vexo o que o deseño vai necesitando. Busco primeiro que a base quede ben estruturada e despois vou colocando». Conta coa Carta de Artesá da Xunta de Galicia.

Aproveitamos o seu slogan de «Pasado feito presente» para viaxar no tempo e evocar o momento en que fixo con 16 anos un disfrace da Estatua da Liberdade, cunhas sabas e a pata dunha cama. Tamén comezaba a facerse a súa propia roupa. Á hora de pensar nun futuro oficio, lembra que avaliaba entre Enfermería, Arquitectura ou Deseño. Ao final decantouse polo último. E non se arrepinte. De feito, confesa: «Gústame todo o proceso da peza. Encántame! Desde deseñar, o patronaje que me apaixona, ata a confección». «O primeiro que fixen foi un vestido de noiva _rememora_ que tiña a parte superior feita a man, con encaixe guipur recortado e saia en seda. Foron moitísimas horas de traballo. Un mes e uns días antes da miña voda. Despois fixen o meu. A partir de aí empecei con artesanía en liño e seda, non só noiva, tamén comuñóns e bautizos e outros artigos». «Encántame o deseño artesán», agrega.

«Véndese moi ben para as mozas, de celtas guerreiras»

No relativo ás festas de época, aclara que a súa idea non é realizar «traxes con rigor histórico estrito porque a min gústame deseñar e deixar voar a imaxinación. Seguir unhas liñas de patronaje e ou tipo de peza, se». Para citas como Arde Lucus de Lugo, Festa Normanda de Foz (nuns días, do 28 ao 31) ou Romaxe Viquinga do Vicedo traballa o estilo celta. «Véndese moi ben para as mozas, de celtas guerreiras», matiza. «O Mercado Medieval de Mondoñedo foi no que empecei», di, sinalando que o seu traxe favorito, para vestir ela, é o de mesonera. Na súa listaxe de citas onde se luciron as súas creacións engadimos a Renacentista de Viveiro, Mercado Medieval de Alfoz, Castrexa de Burela, Ribadeo Indiano, así como en Vilalba, Monforte, Betanzos, Noia, Pontevedra, Viana do Bolo ou Baiona, entre moitas outras. Fóra de Galicia, en Mouros e Cristiáns e moitos outros recunchos da península ibérica. Mirando o estranxeiro, na Bretaña Francesa, Italia, Escocia ou Estados Unidos, de onde recibiu algunha «invitación interesante, pero de momento non puiden cadrar para poder ir», indica.

«Penso que o que funciona é o boca a boca», explica, indicando que pon énfase nos materiais e as técnicas para brindar calidade en cada puntada. Os bordados son unha peza central: «Cada vez hai menos profesionais ou artesáns que os fan porque son traballos moi elaborados, que levan tempo. Por exemplo, un encaixe de Camariñas non se fai de hoxe para mañá». Por iso adoita contar con stock, aínda que ningúns outros clientes encargan con bastante antelación. «Este tipo de traxes son pequenos caprichos», recoñece. Ten en mente novos proxectos futuros pero xa, no presente, exhibe tamén con éxito a nivel fotográfico os seus vestidos. Famosas como Belinda Washington, Silvia Fominaya, Rosa Cedrón ou Lucía Pérez luciron os seus deseños que son pezas únicas.

---

---