Carmucha García, da Festa dúas Freixós de Ribadeo, dá as claves para facer as mellores filloas

O segundo apelido de Carmucha García é Pulpeiro, pero como cociñeira non lle pedimos a receita do polbo á feira, senón a da filloa. É unha das colaboradoras da Festa dúas Freixós, cita clásica do Entroido ribadense na que primeiro durante moitos anos botou man desde casa pero nos últimos xa entre fogóns, en vivo e en directo, cos seus compañeiros, actualmente Narciso, Mondoñedo, Mirta, Marta e Begoña, os tres primeiros os máis veteranos, segundo apunta. Compoñen o team filloeiro, agora en cada un das fins de semana deste mes de marzo, tocando o segundo da Festa dúas Freixós precisamente este sábado 10 e domingo 11, de 10.00 a 15.00 horas, na carpa do parque. O anterior, sinala, «fixemos moitísimas. Preparáronse uns 70 litros de amoado, que deron para moitas, para unhas 700. Tamén facemos rosquillas, pero orellas non porque non dá tempo e non hai xente suficiente. A pasada fin de semana eramos cinco persoas, traballando sen parar e cunha cola tremenda de xente que había, sobre todo ou domingo». Véndense na Festa dúas Freixós a 1 euro a unidade, a 5 euros a media ducia e a 9 a ducia, co que á súa vez o público contribúe a axudar nos gastos do entroido da comisión organizadora. Á vez que deleitan o padal cun das sobremesas típicas destas datas, e máis exquisitos.

«Na miña non uso nada especial, só que a clave está en que cando empezo quento ben a filloeira»

Carmucha García ten a súa receita particular, da que achega detalles de ingredientes e elaboración amablemente: «Na miña non uso nada especial, só que a clave está en que cando empezo quento ben a filloeira e só unha vez lle dou aceite cun sopo [un tenedor cuberto cun anaco de tea] ou untado en papel de cociña. Non lle volvo a dar aceite. Habendo unha boa tixola non fai falla. Antigamente eran de ferro e talvez necesitaban aceite máis veces, pero coas de hoxe non é necesario. Tampouco uso touciño».

Deixa repousar o amoado dun día para outro

A preparación do amoado é outra parte fundamental. Para obter tres litros dunha masa basee que debese resultar «consistente», utiliza dous litros de auga e un de leite, unha ducia de ovos, un pouco de sal e un chorrito de anís. «Dende que ou teño mesturado, empezo a botar fariña e vou removendo cunha culler de pau. Bater todo. Vaise corrixindo con algo de máis fariña, se ou amoado queda moi líquido. Eu fágoo á noite para usar ao día seguinte, deixando unhas 12 horas de repouso. Despois paso ou líquido por un coador moi grande a outro recipiente, para que non haxa grumos, e engado un pau de canela e cortiza de limón», explica sobre o primeiro paso. Esta é a fórmula para filloas doces, porque no caso das que se serven con recheos salgados, substitúe o leite por caldo de leite, matiza Carmucha García.

«Son case 60 anos facendo filloas»

Na súa casa di que pon ao mesmo tempo tres filloeiras en os fogóns da cociña, para que a produción non decaia en ningún momento. «Lla tixola está ben quente, a filloa levanta enseguida, despega», indica, sendo así máis doado manexala e darlle a volta, aínda que sempre hai que ter precaución de non queimar as xemas dos dedos. «Cando remato, lavo ben a filloeira con esponxa por dentro e seco e recólloa ata ou ano que vén», agrega. Un bo mantemento, así como ter un ou varias exclusivamente para facer filloas garanten éxito doméstico.

Aínda que subliña Carmucha García que «sempre apréndese algo» cando lle toca faena na Festa dúas Freixós, lembra que empezou sobre os 10 anos a facelas: «Son case 60 anos facendo filloas». «Gústame facelas _engade_ ainda que como sobremesa non gústame moito ningún porque son máis de salgado. Ás miñas filloas _engade achegando o seu toque final á preparación_ voulles engadindo segundo as fago, un pouco de canela e azucre por amais . Así, cando vanse collendo para comer, teñen como un mollo que non é graxa, é unha especie de caramelo suave».

---

---

---