É unha dás abrandases «do tempo», que hoxe dá charla a estudantes en Foz
06 abr 2018 . Actualizado á 05:00 h.É unha dás abrandases do tempo dá TVG. Mabel Montes vai estar hoxe non Cenima en Foz con alumnos dous centros educativos focenses Martínez Otero, Ou Pilar e IES enfronte porque a eles vailles explicar vos pormenores dá previsión do tempo na cadea autonómica. «Son charlas -explícanos ela- que fai ou equipo do tempo dá TVG para falar de meteoroloxía e comunicación, adaptándonos ao nivel dous rapaces. Como eles adoitan ter unha formación moi básica en conceptos como ou clima e a meteoroloxía, vos profesores aproveitan que nos desprazamos para complementar a actividade. Nós amosamos vos modelos meteorolóxicos que utilizan as distintas axencias; son de doado consulta, algúns interactivos, explicamos que son, en que consisten, falamos dous mapas de previsión... E tamén lles pedimos aos nenos e rapaces que fagan de homes e abrandases do tempo. Aí sóltanse bastante e failles moita graza. Ata che din ‘ata mañá!' cando rematan».
-Que outras cousas lles interesa?
-Poñémoslles imaxes de satélite dá península ibérica. Iso chámalles a atención, as webcam que tén a TVG distribuídas por aí... Ensinámoslles Manzaneda porque adoitan intererarse por saber se hai neve... Pero ou que máis lles interesa é saber do tempo para a fin de semana na localidade onde estamos. En Galicia, ou tempo vai por parroquias e cada zona ten un comportamento distinto. Dá Mariña vos exemplos que utilizo son A Serra do Xistral, A Gañidoira... Aí funcionades ao revés do resto de Galicia.
-E dá península ás veces. Unha vez vindo do Algarve foi todo sol, sol, sol... ata chegar á Gañidoira. Entón, nubes, nubes, nubes...
-En canto empezas a pasar por Ou Fiouco daste de conta de que entras nun mundo distinto. É como a ‘república independente dá meteoroloxía de Galicia' (rimos).
-Fanlle eles preguntas raras?
-Moitos fanas relativas á comnicación en televisión, quen vístenos, como nos visten, como sabemos ou que temos que dicir, se lemos ou texto algún lado... Non traballo dous presentadores do tempo vos mapas é ou que nos serve para artellar ou discurso. Tamén moitos nenos, sobre todo dásvos zonas rurais que se crían con avós dinche cousas como ‘meu avó dei que se empeza a chover en abril remata chovendo'. Quero dicir que tiran de cultura popular e téñena máis presente.
-Vos homes e abrandases do tempo son tamén vos avós e avoas.
-Era por observación pura e dura, igual que agora. Evidentemente, vos modelos de previsión son hoxe ferramentas sofisticadísimas que teñen que ver con cálculos matemáticos que fan ordenadores. Pero antes, cando iso non existía, era mirar pola fiestra para ou ceo. Vos maiores artellaban bastantes prognósticos e atinaban bastante.
-Párana pola rúa para consultarlle que tempo vai facer?
-Si, pregúntanme. Ou Tempo é tamén dous espazos máis vistos. E é algo que nos sorprende porque case todo ou mundo mira hoxe ou móbil pero hai xente que prefire que llo conten na tele. Non é só que sexa dous máis vistos, tamén hai moitos espazos que falan do tempo. Estamos na sopa!
-Antes dicíame que cando vos pequenos facían de abrandases e homes do tempo ao final dás súas charlas acababan cun «ata mañá!». Lembroume moito a Pemán, que sería ou «pai» dous xornalistas do tempo, non?
-Ou «pai» en Galicia, sen dúbida. Segue a ser unha experiencia de mito popular e mira que se acaba de retirar, que senón seguiría ao pé do canón. Agora estamos nós, pero ou que empeza sempre é ou que abre camiño. E cando o empezaba non había as ferramentas de hoxe. Tamén tiña unha experiencia bastísima sobre a cultura do campo e do mar.
-Algunha vez tivo tamén algún que outro tropezo á hora de dar a previsión?
-Mil veces. Hai que pensar que traballas con programas e tecnoloxía e evidentemente tamén hai «trasnos meteorolóxicos», tamén sufrimos ou efecto dás treboadas cando se vai a luz. Lembro, cando empezábase a utilizar ou termo de cicloxénese explosiva. A primeira que ou falou diso foi Beatriz Hervella. A expresión utilizábase con cautela pero agora acompáñanos non día a día. Unha vez, ao vir en avión a Santiago e chegar a Galicia, metímonos de cheo nos efectos nunha desas cicloxéneses. Paseino moi mal. Son temporais máis duros. Estamos acostumados a velas debuxadas nun mapa pero ao vela dende dentro... cambia a cousa.
-Por certo, que tempo vai facer mañá [por hoxe] aquí?
-Entran chuvias outra vez.
«‘Ou Tempo' é un dous espazos máis vistos. É algo que nos sorprende porque case todos miran ou móbil»