Ser ou non ser para o equipo de Seedorf que visita San Mamés coa necesidade imperiosa de sumar os tres puntos para seguir mantendo vivo o soño da permanencia
14 abr 2018 . Actualizado á 22:51 h.
Cun sufrimento maiúsculo, moito máis do que debería ser, o Deportivo leva os tres puntos dun campo complicadísimo. O equipo suma a súa segunda vitoria consecutiva e vence fóra de casa. Toda unha inxección de fe antes de recibir ao Sevilla en todos os aspectos. Se mañá ás 12:00 o Atlético de Madrid bota un cable ás aspiracións do Deportivo, a liña que marca a salvación quedará en cinco puntos con dezaoito aínda en xogo. Brillante partido de Lucas Pérez e de Adrián que desde que entrou Çolak nos onces revolucionaron o xogo do equipo.
Da explosión de xúbilo tras o inicio do equipo ao sufrimento final.
«Tiñamos moitas esperanzas postas neste partido» di Susaeta na entrevista post partido. Moitas esperanzas tiñan os biscaíños postas neste partido para tratar de engancharse a Europa. Contrastan as súas palabras coa euforia de Lucas Pérez.
«Por fin non están a saír un pouco as cousas. Moi contento a verdade», sinalou o dianteiro. «Penso que levabamos xogando bos partidos desde moito tempo atrás. Isto refórzanos moito para os últimos seis choques que son vitais»
Sufrindo, como non podía ser doutro modo, pero venceu o Deportivo. Valeron os dous goles de Adrián na primeira parte e o de Borja Valle na segundo. Tres puntos de ouro para seguir crendo.
Córner para o Athletic... que xeito de sufrir.
Dous minutos coa posesión da pelota consumiu o Deportivo. Dous minutos menos por xogarse. Costa manter a pelota pero máis está a custar non sufrir as arremetidas de fútbol por alto do Athletic. Saca unha falta agora Luisinho. Os xogadores vascos están ao límite do regulamento. E o árbitro está a consentilo.
Non é ningún segredo o que busca o Athletic. Balóns á pota e tratar de atopar ou ben unha ocasión, ou ben un córner que xere outra ocasión. Déronse conta os vascos que hai un problema na portería do Deportivo e non esconden o seu plan. Quedan 4 máis o desconto.
Iñigo Martínez, que xa está a exercer de dianteiro, acaba de enganchar un remate acrobático máis propio dun atacante que dun central que logrou sacar Rubén cunha boa estirada. Hai habido amarela ao meta por perder tempo ao sacar.
Agora si estivo ben o meta. Empéñase en seguir concedendo córneres o equipo e un remate de Balenziaga obrigou a Rubén a tirar de reflexos. Entrou Fernando Navarro substituíndo a Krohn-Dehli. Autobús.
Esquece de xogar o equipo. Pésalle a pelota ao conxunto branquiazul que non quere saber nada e agárrase a estes tres puntos. Por certo que hai falta clarísima de Raúl García a Borja Valle no gol de Susaeta. Ía despexar e mételle un empuxón que lle despraza e impídelle chegar á pelota.
A primeira do partido para o navarro que está quente tras a decisión do colexiado de anularlle un gol que, por outra banda, estaba ben anulado. Reiteración=amoestación. Para resaltar o partido de Lucas Pérez que está a lembrar ao mellor Lucas.
Retírase o home que achega a creatividade ao centro do campo branquiazul. Emre Çolak vai tras deixar ao equipo cunha renda de dous goles e Seedorf dá entrada a outro medio centro. Fede Valverde pisa o céspede de San Mamés. Oportunidade para o uruguaio que reaparece tras a súa lesión.
Gooooooooooool de Borja Valle. Que ben veu isto tras o tanto de Raúl García! Fóra as dúbidas e a seguir traballando. Brillante Lucas que lle serve unha asistencia de luxo a Val para que, con pillería, consiga meter a puntita do seu pé e volver pór a distancia en dous goles de vantaxe. Mérito para Seedorf. Descoñecemos o motivo do cambio de Adrián pero o holandés ten enchufadísimo a Val.
Sinalaron falta sobre Raúl Albentosa. A falta é clarísima de Raúl García sobre Albentosa que recibe un empuxón. Fixo en calquera caso o que debía facer o navarro que está curtido en mil batallas e é tremendamente intelixente. O que o fixo mal foi Rubén que quedou cravado nun balón a polo que debería saír a despexar. Case se esfuma a vantaxe en dous minutos.
Raúl García. Quen se non. Eterno pesadelo branquiazul, aproveitou un córner para recortar distancias no marcador. Moi pronto chega este tanto. A reacción dos de Seedorf é clave.
Xa o advertiamos durante a primeira parte. Cheirábanse os cambios a leguas. Dous no Athletic. Retiráronse Etxeita que xa o viamos rengueante tras o seu choque con Lucas Pérez e entrou tamén Aritz Aduriz por Córdoba. Sorprendente movemento tamén en Deportivo. Marchou o bigoleador, Adrián López, e entrou Borja Valle. Sorprendente.
Seedorf exultante tras o segundo gol de Adrián. Moito lastre soltando tamén o holandés que sempre insistiu niso de «o traballo sempre paga». A pitada para despedir ao Athletic no descanso foi sonora.
Acaba de ter unha ocasión Lucas Pérez para pór o terceiro cun pase de Fabian Schär desde 80 metros que foi espectacular. Xa tiña superado o porteiro pero lla roubou o central no últimos segundo. A xogada remata tras dous minutos do Dépor tocando e tocando. Os coruñeses donos e señores do encontro. Un Deportivo distinto.
Pode seguir pero véselle con molestias. Acaba de botar unha carreira con Lucas na que conseguiu anticiparse e roubar o balón pero a súa cara tras a recuperación era un poema. Veremos se sae do túnel de vestiarios na segunda parte porque lle doe.
Que diferenza o Deportivo con balón respecto a citas pasadas. Atrevéndose o centro do campo branquiazul a regatear, a cambios de orientación que noutros momentos fose impensable. Quitouse a presión de amais o equipo e todo flúe. Por fin a baza psicolóxica xoga a favor dos coruñeses. Que cambio de chip!
Foi nun duelo con Lucas Pérez. Dóese o central que en realidade de existir infracción fose súa. Levantou a man moi rápido con xestos de dor e estivo dando golpes no chan. Parece que lle doe de verdade. O xogo parado e problemas para o Athletic.
Viulle as orellas ao Lobo Ziganda que puxo aos mellor do seu banco para quentar. Tanto Muniain como Aduriz fan xa exercicios de quecemento. Non tardará en mover ficha o Athletic que seguro que non salrá co mesmos once á segunda parte.
Aduriz como antídoto agora que veñen mal dadas nun matrimonio que non tivo química este ano.
Fíxoo todo o lateral que desde a frontal rompeu a Pedro Mosquera, armou a perna e pegoulle forte aínda que lixeiramente alto. Volvaba en calquera caso Rubén Martínez para tratar de frear ese mísil.
Un De Marcos que por certo está de aniversario e lémbranllo desde LaLiga. Vendo do que é capaz, mellor non deixarlle nin respirar.
Xogada entre Emre e Juanfran iniciada por Lucas que está moi acertado e que remata con centro do lateral desde a banda dereita. Atopou a cabeza de Adrián que rematou ben pero desviado. Reclamou o Athletic ao colexiado un suposto penalti de Borges a Etxeita por un agarrón. Non viu nada o colexiado e sería moi rigoroso aínda que vendo os precedentes das últimas xornadas todo podería pasar.
Con rictus de non entender moi ben que é o que está a suceder, o adestrador do Athletic Club se esfuerza en reordenar aos seus xogadores. O preparador bilbaíno é consciente de que xoga o posto en cada partido... se é que non está condenado xa. Trata de estirarse un pouco o Athletic pero o Dépor non sofre de momento.
Rodeados de rivais que lle sacan dúas cabezas hai un xogador do Deportivo que, entre liñas, está a conseguir sacar balóns con criterio cara aos seus compañeiros. Trátase de Emre Çolak que co seu descaro, nas boas e nas malas, fornece aos seus compañeiros de espazos. Ás veces equivócase, é certo, pero con Emre os partidos son diferentes.
Trenzó xogada o Athletic con perigo e cunha triangulación na área atopou a Williams que serviu un pase da morte. Cando Raúl García engatilló a porta a xogada xa estaba anulada. Era moi claro.
Non viviramos esta situación en toda a tempada. Inicio dominante, arrasador do equipo de Seedorf que con bo fútbol está a pasar por amais do Athletic que non está de comparsa senón que xoga o seu futuro europeo. Grandes noticias e o deportivismo coa sensación de «por que non vimos isto antes esta tempada?».
Xogada de tiraliñas do Deportivo. O balón chégalle á frontal a Lucas Pérez que pon un centro perfecto cara a Borges. O costarriqueño, en pleno voo do esférico, ve a Adrián pisar área e ponlla de cabeza para que o 15 fulmine a Kepa. 2-0. Incrible.
Subía agora Lucas co balón controlado pero non se entenderon á hora de desmarcarse as dúas puntas branquiazuis. Envalentonado o equipo.
Mal rexeite da defensa bilbaíno a un centro raso e apareceu Adrián para engatillar aínda que o balón se foi á dereita de Kepa. Saíu agresivo o Deportivo. Pedía calma Seedorf porque ante un gol a estas alturas ante o Málaga o Dépor non soubo facerse co control da situación e acabou pechándose atrás. Ten que adaptarse á nova realidade canto antes o equipo para non repetir os erros da xornada pasada.
Gooooooooool de Adrián. Primeiro córner favorable ao Deportivo. Cólgaa Lucas Pérez que atopa a cabeza de Schär para peitear e Adrián aproveita para engatillar e bater por baixo das pernas a Kepa. Pide calma Seedorf. Escenario inmellorable para o Dépor.
Tocando o equipo de Ziganda no seu campo nestes primeiros compases. O Dépor que aínda non tivo ocasión de dar máis de dúas pases seguidos espera no seu campo. O Athletic ataca sobre a portería na que Lopo anotou o seu gol que supuxo a salvación hai dúas tempadas.
Ambos os capitáns estreitan as mans e posan cos colexiados. Porá o balón en xogo o Athletic Club. O Dépor elixiu campo.
Conxúranse os xogadores antes de saltar ao céspede onde xa agardan os nenos do Athletic para a foto oficial cos seus ídolos. Vai collendo cor San Mamés nun duelo de «últimas oportunidades» para ambos os conxuntos. Chegou a hora do todo ou nada.
O adestrador do Athletic Club, o Cuco Ziganda, sabe que este partido é a vida ou morte para o Deportivo e por iso agarda un duelo intenso.
En calquera caso non se reserva nada o adestrador bilbaíno que máis aló dalgunha baixa sae con todo. Só o xa mencionado Aduriz e Muniain, aínda en proceso de readaptación ao ritmo de competición tras a súa lesión, son homes de peso que sentan no banco. Toca confiar en que o Dépor saia con esa garra desde o asubío inicial que lle presupón o preparador rival. A día de hoxe e a poucas datas de que remate o campionato, segue sendo unha incógnita como o equipo saltará ao céspede. Tocará a versión de equipo enchufado ou a do equipo que inicia os partidos dubitativo?
Afastámonos durante un instante do que sucede en Bilbao para adiantarlles unha noticia importante para os intereses do Deportivo. Hoxe o Cerceda empatou co Majadahonda e confirmou o seu descenso á terceira división. No entanto, este novo tropezo do Raio permite ao filial branquiazul rematar a xornada como líder se mañá gana ao Atlético B.
Unha boa noticia, que fan falta. Agora si volvemos a Bilbao á falta de media hora escasa para que o balón rode en San Mamés.
Arrizabalaga, De Marcos, X.Etxeita, I.Martínez, Balenziaga, San José, Beñat, Susaeta, Raúl García, Córdoba, Williams. Son os once elixidos para medirse ao Dépor e tratar de non descolgarse da loita por Europa. Entre as caras coñecidas e con recordo aciago está a de Raúl García.
Serán suplentes tanto Muniain como Aduriz. Está a vivir unha tempada dura o punta con Ziganda.
Este é o once que confeccionou Seedorf para medirse ao Athletic. Confírmase a volta á titularidade de Schär que formará parella onda Albentosa. A liña de tres centrocampistas será finalmente a formada por Mosquera, Borges e Krohn-Dehli que lle gañou a partida a Fede Valverde na loita pola titularidade. O resto, agardar.
Imaxe que colga o Deportivo na súa conta oficial de Twitter. É o interior do vestiario visitante. Alí están xa as camisetas e demais equipamento preparadas para os xogadores. O que é seguro é a titularidade de Adrián que xa ten o seu brazalete de capitán preparado.
Contábanolo para La Voz de Galicia o propio Donato, que de anotar goles ao Athletic sabe un intre. No seu artigo de opinión «Confío en Seedorf», o hispano-brasileiro é consciente da dificultade pero o vivir de preto o traballo do holandés fai que a súa esperanza siga latexando.
Os precedentes non son malos. O equipo logrou marcar en 16 das súas últimas 18 visitas ao feudo bilbaíno.
Por se fose pouco ter que recompor un centro do campo que outorgou algunhas das poucas alegrías recentes que Seedorf puido saborear, chega un novo xerro de auga fría que cae de cheo no eixo da zaga. Sidnei, que viña de callar un par de bos partidos tras unha tempada irregular e que se afianzou como unha parella de baile fiable para Albentosa, caeu da lista por lesión.
Todo apunta a que Fabian Schär, que por certo anotou un dos dous goles do Deportivo no duelo de ida, recuperará a titularidade de xeito circunstancial. Non está a ser unha boa tempada para un xogador que aspira e que parece que será mundialista en Rusia.
Aproveitando o anuncio por parte do club de que financiaría a expedición dos afeccionados que viaxasen a Bilbao 23 penas decidiron coller estrada e viaxar ata san Mamés. Haberá por tanto alento desde a bancada para os de Seedorf. Necesitarano.
Alex Bergantiños progresa polo centro do campo. Con algo de fortuna logra enviar o balón para Borges que abre á banda dereita onde recibe Ivan Cavaleiro. O portugués cólgaa e xorde a cabeza de Albert Lopo para enganchar un remate potente que se come Gorka Iraizoz. Era o minuto 94 e o Deportivo aferrábase a unha salvación que se selaría ante o Barcelona no Camp Nou. Alex Bergantiños, co puño pechado e de xeonllos, foi a imaxe de explosión de xúbilo de todo o deportivismo. Aquela celebración é historia en branco e azul.
Benvidos á catedral do fútbol español. Benvidos ao novo San Mamés. Unha vez máis este campo, novo pero histórico, será xuíz, e agardemos que non verdugo, das aspiracións do Deportivo da Coruña na elite do fútbol español. Gañar ou gañar. Non vale nada máis. A oito puntos do Levante (máis o golaverage) á falta de sete xornadas por disputarse, calquera cousa que non sexa unha vitoria suporía un adeus, senón matemático, si virtual á primeira división para este equipo.
As baixas por lesións e sancións condicionarán o once de Seedorf que parecía atopar once homes nos que confiar. Toda facer reformas no centro do campo con Muntari e Guilherme fóra de xogo. Sidnei é baixa e o Athletic chega, para maior dramatismo, con opcións reais de entrar en Europa a tempada que vén polo que os de Ziganda, que están a callar unha tempada moi por baixo das expectativas, non van regalar nada aos branquiazuis. Todo en contra. Nada a favor. Esa é a realidade labrada nas 31 xornadas previas.