Que sorprende aos turistas de Galicia? «Antes de vir aquí, non sabiamos que tiñades un idioma propio»

As súas praias, a xente ou incluso o idioma. Non se coñece do todo un lugar ata que non se pon un pé nel. Hoxe descubrimos que é o que lles impresiona a estes viaxeiros nacionais e estranxeiros da nosa comunidade

Paige Miller, de Nova York: «Hai un orgullo silencioso que é moi bonito»

Paige visitou Galicia grazas ao Camino de Santiago, buscaba crecer espiritual e persoalmente: «Encantoume a paz, a serenidade e o aspecto comunitario. Hai un orgulloso silencioso que é moi bonito». Empezou soa, pero a súa nai decidiu unirse no último momento. «Foi o mellor das nosas vidas e da nosa relación nai-filla», sinala. A viaxe estivo marcado polo sentimento. «Finisterre deixoume sen alento. Despois de completar a peregrinación a Santiago e continuar ata alí… non hai palabras para describir esa sensación. Sentinme libre», indica a americana.

Marta Yacobi, de Madrid: «En calquera praia dá a sensación de que estás no Caribe»

Marta Yacobi é «influencer de cans», ten 28 anos, e gozou en Galicia as súas últimas vacacións antes de ser mamá. «Comentáranme que Asturias e Galicia adoitan ser dous dos destinos máis dog-friendly de España, e é verdade», comenta. «Non coñecía a zona do Grove, namoroume. En calquera praia dá a sensación de que estás no Caribe. Fixen unha listaxe de praias para quen queira ir con can, ademais de restaurantes e tendas, que eu son moi fan de ir de tendas cos meus», di a madrileña.

Fernando Vizcaíno, de México: «Galicia ten unha sensación mística que o resto de España non»

Oriúndo de Ciudad de México visitou A Coruña en dúas ocasións, este febreiro, cos seus pais, e en xuño, só para ver o seu irmán, residente na cidade. «Tamén coñecín Santiago, Lugo, Sarria, Ribadeo e Incio, da que me chamaron a atención os seus mosteiros», comenta. O que máis lle sorprendeu foi a riqueza cultural da nosa terra: «Ten unha sensación mística que o resto de España non ten. Non sabía que había tantos vestixios doutras civilizacións: celtas, romanas, medievais... Tamén me fascinou o polbo».

Juri Marx e Konrad Möltgen, de Alemaña: «Antes de vir aquí, non sabiamos que tiñades un idioma propio»

«Só estivemos unha semana en Galicia, pero sentímolo como unha estancia máis longa», comentan. Esta parella de amigos, que se atopa de voluntariado por España e que chegou facendo autoestop, sinala que descoñecían que tivésemos un idioma propio. «Visitamos a Costa da Morte e despois fomos a Lugo. Encantounos a súa muralla e a zona vella. Tamén nos pareceu impresionante a praia dAs Catedrais». O que máis destacan da súa estancia foron as persoas: «A xente é moi aberta, recibíronnos cariñosamente e guiáronnos e axudaron con gusto».

Gabriel Álvarez, do Uruguai: «Chamoume moito a atención a historia de María Pita»

O montevideano aproveitou a etapa estudantil da súa filla na Coruña para coñecer unha terra que relaciona directamente co seu país: «Uruguai ten moita presenza galega, pola inmigración. Varios comercios e entidades de Montevideo teñen nomes de localidades e puntos xeográficos de Galicia, polo que moito do que me atopei en Galicia resultoume familiar. Chamoume moito a atención a historia de María Pita». Nas dúas ocasións que estivo, tamén visitou Vigo e Santiago. «Sacamos moitas fotos en Vigo das luces do Nadal», comenta.

Minerva Griñán, de Valencia: «Marabilláronme as paisaxes e o clima»

«Desde que fun ao norte por primeira vez namoreime del. Marabilláronme as paisaxes e o clima», comenta Minerva. Este ano quixo fuxir da calor do mediterráneo pasando cinco días en Galicia. «Apetecíame visitala. Aloxeime en tres sitios diferentes: dous días na Coruña, outros dous nas Rías Baixas e un na Ribeira Sacra». Destaca a hospitalidade e o cariño da xente, «foron todos moi simpáticos e agradables. En varias ocasións achegáronse a axudarnos sen que o pedísemos. Nas Cíes, por exemplo, antes de embarcar, un mozo avisounos para que fósemos a atención ao cliente e non ter problemas máis tarde, e acompañounos».

Luis Zueco, de Zamora: «A atmosfera que se respira en Galicia é diferente»

«Fun coa miña muller, Elena, e a miña filla, Martina. Compaxinei as presentacións das miñas novelas en Bueu, Vigo, Santiago e Miño con visitar outros lugares, como Pontevedra ou Sanxenxo. A atmosfera que se respira é diferente». Luis, amante do bo comer, destaca especialmente a tosta de polbo con queixo. «Tamén temos moi bos amigos aquí, e se lle engades o clima, a tranquilidade, o patrimonio e a xente, é incrible». Hai uns anos podería exporse vivir en Galicia, pero a día de hoxe confórmase con planear a súa próxima viaxe para coñecer Lugo, Ourense e Verín.

---

---