A Casa Galega da Cultura inaugura este venres «Dá miña casa», unha exposición de fotografías do médico fundador do movemento Atlántica
04 dic 2020 . Actualizado ás 02:25 h.«Despois de anos de ausencia, trala restauración íntegra dá casa número 10 dá praza dá Constitución, chegou ou ansiado día dá volta á antiga casa paterna; aos espazos dá miña infancia e mocidade, dá miña vida profesional...; á lembranza de entrañables afectos personalizados en vellos amigos, artistas, poetas...; todos asiduos visitantes dá que fora a miña casa». Así comeza Román Pereiro Alonso (Vigo, 1933) o texto que preparou para o catálogo da exposición Dá miña casa, que poderá verse a partir deste venres e ata o 24 de xaneiro na Casa Galega da Cultura.
Trátase da mirada máis poética do home polifacético, o médico artista que foi un dos fundadores do movemento Atlántica nos 80. Unha mostra do seu traballo fotográfico e intelectual que ten moito, tamén, de persoal. O alcalde de Vigo, Abel Caballero, sinala que a exposición ten moito de nostalxia e de recordos, porque é unha invitación para descubrir «vos recunchos dá nosa memoria».
A afección de Pereiro á fotografía empezou de moza, sendo estudante de Medicina na facultade de Santiago. Na capital galega obtivo o primeiro premio da Exposición de Arte Universitaria de 1953. Logo, o obxectivo foi sempre un amor intermitente. Vitor Vaqueiro, comisario da exposición, indica que o traballo de Pereiro vén ser «a documentación dá súa vida, ou confronto entre pasado e presente». É algo que se aprecia na foto titulada A bis, afastamento dunha profunda lembranza, na que se pode ver á bisavoa do médico, un pequeno moedeiro desenfocado («igual que ou tempo desenfoca a memoria») e un caderno cun poema anotado. Para Vaqueiro, a coidadosa organización de materiais no espazo e a luz son os dous aspectos que definen o traballo de Román Pereiro que se inaugurará o día 4 no Casco Vello que viviu na súa infancia. Hai unha intención de dotar aos obxectos e aos recordos de significado, unha actitude que o sitúa nas antípodas «do que se coñece habitualmente por fotógrafo cazador». Non é de estrañar que o propio autor acompañe algunhas das súas imaxes con poemas do ourensán Anxo Valente, por exemplo coa titulada Familia: tempo-espazo: «Casa, lugar, cuarto, morada: empeza así a escura narración dos tempos: para que algo teña duración, fulguración, presenza: casa, lugar, cuarto, memoria: para que o que non está estea, fíxese e sexa estar, estancia, corpo: o hálito fecunda o humus: espértanse, como de si, as formas: eu recoñezo ás apalpadelas a miña morada».
Dá miña casa poderá verse de luns a venres, entre as 18.00 e as 21.00 horas; os sábados, ademais de en ese intervalo, tamén de 12.00 a 14.00 horas; e os domingos, só durante a apertura matinal.