Emma Pracer: «O problema máis grave nos rapaces é a pornografía»

Só ten un consello para este 2019 para lograr unha relación plena: que a nosa felicidade dependa só de nós mesmos. Emma Pracer (Valladolid , 1978) leva moitos anos en Vigo atendendo todo tipo de problemas de parella, e non ten dúbidas á hora de confesar: «O máis devastador é descubrir unha infidelidade». Non lle pon data de caducidade ao sexo e está moi esperanzada coas novas xeracións, aínda que alerta dun grave problema: a pornografía.

-Levas o pracer no sangue?

-Si, apelídome Pracer, non é un nome artístico. Cando dis que che apelidas Pracer sempre hai bromas respecto diso, pero un día decidín facer unha bandeira de verdade disto, facelo profesional.

-Pero o apelido inspirouche?

-Si, si. Defíneche moito, a min polo menos, á miña irmá por exemplo non, tamén é Pracer e dedícase á enxeñería.

-Ademais de certa curiosidade que teñas pola materia, non?...

-Si, eu desde sempre. Desde pequena notaba que o meu apelido provocaba unhas risitas, entón quixen saber que era o pracer, se ademais do meu apelido significa algo máis.

-E que é o que nos dá máis pracer?

-Supoño que a cada persoa será unha cousa, pero en xeral, ao ser humano das cousas que máis pracer lle xeran son a comida, o sexo e a atención, que che presten atención é algo que estás a reclamar desde que es un bebé.

-Tes unha consulta, cal é o principal motivo polo que che visitan?

-O que máis, pola falta de desexo sexual. Chega un momento que uno dos dous xa non ten apetencia sexual. Non teñen ningún problema orgánico, os seus xenitais funcionan, o proceso é funcional, pero o desexo non aparece por si só.

-Son parellas que levan tempo?

-Si, porque no inicio da parella a química do namoramento, a novidade xera desexo de seu, pero logo vai diminuíndo, pero por sorte é unha das consultas máis habituais e das que mellor se resolve.

-Como?

-Con información, que é o máis bonito, non hai que facer unha terapia longa, nin se sofre nin nada, é un crecemento persoal. Cando traballo isto, a xente dime: ‘É que me sinto mellor a todos os niveis'. É un cambio vital que se traslada a todas as facetas da túa vida, e cando é en negativo, igual, se tes un problema no traballo, ao primeiro que afecta é ao sexo. Eu sempre digo que nas parellas de longa duración os virus que atentan contra a nosa boa saúde sexual son os P-P-R-E.

-Pereza , présas e rutina.

-E escusas, que o engadín hai dous anos, porque as vexo moito en consulta. ‘É que eu teño nenos'. E eu dígolles: ‘Tes iPhone? Sácao'. A ver, canto tempo dedicácheslle esta semana ás redes sociais. Catro horas e media. Entón o de que non teño tempo non me vale.

-Falas de 10 claves para unha relación plena. Dime unha, por exemplo.

-Ultimamente vemos moitísimos casos de dependencia emocional, de celos, de inquedanza de parella, que ao final están relacionados moitas veces coas redes sociais. Esta semana tiven a unha parella discutindo porque ‘non pos unha foto dos dous no perfil', e non o estaba dicindo unha moza, que é o que pode pensar a xente, estaba a dicilo el. Polo ambiente, polas cancións, polo que vivimos, pola nosa educación, deixamos a nosa felicidade en mans doutro ou doutros, a clave universal para que funcione unha relación, non só de parella, senón familiar ou de amizade, é que só dependa de min. A parella ten que vir sumar, a achegar cousas, a dar sabor ao guiso. Esta vai ser a miña única clave deste ano.

-A xente segue pensado que acudir a terapia é un fracaso?

-Aínda hai parellas que aínda que xa están rotas, veñen, porque é o último cartucho, pero curiosamente teño moita esperanza nas xeracións vindeiras. Están a vir parellas de mozas de 20 anos, moitos mozos sos, que empezan a ter pensamentos e non queren que vaia a máis. ¡Prevención! Isto dáme moita esperanza.

-A partir dunha idade acabar o sexo tal e como o coñecemos?

-Non, vouche contar un caso dun señor de 81 anos que chamou porque levaba un tempo sen erecciones. 'Chámoche con moitísima vergoña, pero estiven en dous urólogos e dixéronme: ‘Milagros a Lourdes!'. A ninguén lle molesta que este señor faga running, pero si que teña relacións. Hai moitos mitos ao redor da sexualidade e parece que ese señor non ten dereito a ter relacións ou que é un vello verde. El quería ter relacións coa súa muller porque lle parece moi guapa, moi atractiva e porque na súa mente non sente que teña 81 anos. Démonos conta de que había unhas pastillas que lle facían dano e valoramos cos médicos de atención primaria, porque son supersensibles con estes temas e están aprendendo unha chea, e cambiáronlle a medicación. Non estamos a dicir que teña relacións todos os días nin moito menos, nin todas as semanas, pero unha vez ao mes si.

-Notaches que cada vez se teñen relacións sexuais antes?

-Dou charlas de educación sexual nos coles e si vexo que adiantamos dous anos os procesos de coñecemento sexual, de masturbaciones, agora empezan aos 9. A primeira relación sexual adiantouse o mesmo, aos 15.

-Aos 9 saben o que queren?

-Empezan a descubrir, logo coa madurez xa empezan a saber o que queren. En rapaces hai un problema, agora mesmo o máis grave, que é a pornografía. Non estamos a educar, nin os profesores, nin os pais. Estamos deixando unha parte da educación sexual dos rapaces en mans da pornografía. A primeira consulta do ano foi un mozo de 18 anos que viña co seu propio diñeiro de Reyes. ‘É o mellor investimento que vou facer', díxome. Non tiña erecciones coa súa noiva, e só cunha sesión, unha serie de exercicios que lle mandei, basicamente retirar a pornografía, mellorou. Non se pode xeneralizar pero por aí vai a cousa, igual dentro duns anos podemos falar do dano que pode facer repetir eses patróns, non a pornografía en si. Eu vexo Superman e non me tiro pola fiestra. Gustaríame imaxinar que voo, pero non o fago. No porno tendemos a repetir o que vemos.

-A que idade coñecen a súa orientación?

-Aos 3 empezan a saber que son, nena ou neno. E a orientación, depende do neno, pero cando hai impulso sexual, que ten que ver coa madurez sexual, aos 9 ou 10, máis ou menos. Se cadra dis que che gustan os nenos, porque o din todos, pero logo obsérvasche e cambias de opinión.

-Somos moi inocentes no tema da infidelidade?

-O problema non é a infidelidade en si, é descubrilo. Non é un problema de parella, eu non tiven ningunha parella que veña por infidelidade, veñen porque un dos dous descubriuno. Iso é devastador para a parella, é un tsunami, un caos...

-Ves a moitas parellas abertas?

-Ultimamente vin cousas como anarquía relacional, poliamor... Veñen moito a terapia porque custa moito traballo. Veume hai pouco unha parella con isto e é difícil de abordar. Eles poñen as súas normas, pero se están aquí é porque alguén está a sufrir.

-Anarquía relacional, que vén sendo?

-Xa, ata eu mesma dixen: ‘De que me estades falando? Teñen unha relación de parella, estou a falar de xente novísima, 22 anos, pero cando queren coñecer a outras persoas, ter relacións emocionais, non só sexuais, cóntanllo ,co que iso supón. É anárquico porque é cando eu queira e sen problema.

-Pódese amar a dúas persoas á vez?

-Eu creo que si, pero é difícil encaixalo. É moi difícil levar dobre vida. Cando hai que mentir, hai alguén que sofre.

---

---

---