A sentenza desestima que haxa que revisar un acordo plenario de hai 26 anos
04 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.O Concello do Porriño perdeu un preito que emprendera para intentar liberarse do pagamento da auga que recibe de lencoro de Eiras. O xulgado do contencioso administrativo número 1 de Vigo desestimou nunha sentenza recente un recurso do Concello porriñés na que pedía a revisión de oficio dun xa afastado acordo plenario de 1998 no que Vigo acordou esixirlle unha serie de cantidades para participar nos custos da infraestrutura. O maxistrado apunta no fallo que «quedou demostrado que a administración demandante é remisa a pagar, a pesar de facer uso da infraestrutura sen a cal non podería levar auga ao seu municipio». Pero non queda máis remedio que facelo porque ao Concello porriñés non lle custou nada a infraestrutura no seu día e o maxistrado deu por válido que debe seguir contribuíndo ao mantemento.
A sentenza fai un repaso aos fitos históricos da presa. O estado autorizou en 1962 ao Concello de Vigo o aproveitamento perpetuo das augas do río Oitavén mediante a creación dun encoro regulador duns seis millóns de metros cúbicos. O financiamento da infraestrutura correu a cargo do Estado nun 37,5 %, mentres que o 62.5 % restante sufragouno o Concello. As obras completáronse en 1975 nuns terreos expropiados polo Concello. O 31 de xullo de 1972, o Ministerio de Obras Públicas outorgou a concesión ao Concello do Porriño, para a disposición de 500 litros por segundo para abastecer ao seu polígono industrial. En 1990 os concellos de Redondela , Nigrán, Moaña, Soutomaior e Cangas aceptaron o pagamento dunha tarifa pola subministración de auga cedida polo Concello de Vigo.
Na sesión plenaria do Concello de Vigo do 27 de xaneiro de 1998, cuxa revisión pediu agora sen éxito o Concello do Porriño, adoptáronse dous acordos diferenciados. Por unha banda, revisáronse as tarifas que os concellos de Redondela, Nigrán, Moaña, Soutomaior e Cangas tiñan que pagar. Por outra banda abordouse a situación particular do Concello do Porriño. A cuestión estribaba en que o Concello do Porriño non sufragara cantidade algunha polos gastos ocasionados pola condución da auga, o que, desde Vigo considerábase un «agravio comparativo» en relación aos usuarios da cidade. En consecuencia, acordouse esixir ao Concello porriñés unha serie de cantidades en concepto de participación nos custos da infraestrutura da canle e da presa de Eiras. A factura incluía unha parte de recuperación do investimento, outra de vixilancia do encoro e outra por mantemento e conservación.
A partir de entón, o Concello do Porriño xerou unha débeda que acabou recoñecendo, en 2009, a súa entón concelleira de Servizos. Nunha reunión acordaron que o Concello comezaría a pagar os recibos bimensuais que a concesionaria emitise e que presentaría un programa de pagamentos anual respecto da débeda contraída. Así foi ata que, en 2013, o Concello do Porriño comezou a recorrer ante a xurisdición contencioso administrativa as liquidacións bimensuais. Todas as sentenzas firmes recaídas en distintos recursos ata a actualidade foron desestimadas. Os xuíces recoñeceron sempre o dereito do Concello de Vigo a cobrar a auga ao Porriño.
O xuíz sinala na última sentenza que o acordo plenario polo que Vigo cobra a auga ao municipio veciño «é un acto firme e consentido: o Concello do Porriño tivo a oportunidade de discutir o contido e non o fixo». Ademais, con carácter previo á adopción do acordo levaron a cabo reunións sen que se opuxese ningunha obxección e o acordo foi debidamente notificado. Tampouco ocorre no presente caso que o Concello do Porriño estivese nunha situación de indefensión.
O Concello vigués cifra a débeda acumulada pola subministración en máis de seis millóns
O Concello de Vigo emitiu en setembro do ano pasado unha providencia de prema a Porriño por 436.000 euros pola subministración da auga. O concelleiro de Facenda, Jaime Aneiros, explicou entón que esta factura se sumaba aos 5,5 millóns de euros que acumula o municipio da Louriña desde hai anos.
Tradicionalmente, Vigo dota de auga ao Porriño a través do encoro de Eiras. Ocorre desde 1998, cando se aprobou un acordo plenario sendo alcalde Manuel Pérez, segundo lembra Aneiros. «Facémolo para que o Concello e as empresas teñan auga», relatou. Os preto de 6 millóns de euros de débeda reclamada son en concepto do subministracións, a amortización da canle de Eiras, a vixilancia, o mantemento e os sucesivos controis de calidade que exercen sobre a auga.
A do Porriño co Concello vigués é unha débeda histórica. «Ao longo destes anos, pagaron tan só algunhas liquidacións», indica o responsable municipal de Facenda.
Cobro forzoso
No 2021, o goberno vigués tivo que decantarse por iniciar o procedemento de cobro forzoso para saldar unha parte da débeda. O Concello porriñés ignoraba de forma permanente as reclamacións de pagamento da subministración de auga que lle chegaban cada dous meses da empresa Aqualia.
Así que, hai dous anos, a xunta de goberno de Vigo acordou o inicio da vía de prema para cobrar un servizo prestado no 2017 por un total de 213.202 euros. A administración local podería ordenar o embargo de bens do Concello do Porriño se non comeza a saldar a débeda contraida pola auga.