Un exvicario vigués en Xerusalén: «En Israel hai moitos xudeus críticos co Goberno»

Vivía en Xerusalén xunto á fronteira entre as zonas xudía e palestina, na rúa dos 75, chamada así pola morte violenta de 75 médicos e enfermeiras ao lado da porta de Damasco. «É unha zona moi conflitiva. Había enfrontamentos e atentados, e tívenme que esconder no refuxio antibombas varias veces. Alí a maioría das casas ten un búnker», José Benito Cabaniña Majide é un sacerdote vigués que naceu en 1948, «xusto o ano que se creou por mandato da ONU o Estado de Israel. Entre 2018 e 2022 exerceu de vigairo do Opus Dei e atendía unha residencia con quince profesionais e oito estudantes de máster en linguas antigas que se imparte no centro universitario Polis. Regresou a Vigo por motivos familiares. Criar no barrio Areosa, que hoxe é a praza Elíptica.

O presbítero estudou na escola de Xornalismo de Navarra entre 1965 e 1968. Alí compartiu pupitre con xornalistas combativos como Justino Sinova, que dirixiu Diario 16, ou Juan González Bedoya, que foi dirixente socialista e redactor de varios xornais. Pero o graduado vigués decidiu ordenarse sacerdote en 1972. Nesa época había moitas vocacións sacerdotais e relixiosas. Conta que se foi a Israel porque sempre sentiu curiosidade pola relixión xudía e por ese pobo «porque son as nosas raíces, as raíces dos cristiáns». En Galicia, as pegadas dos xudeus que se asentaron e o península tras a diáspora son moi notables e existen numerosos apelidos desa orixe.

Cando o sacerdote chegou a Xerusalén, o primeiro que fixo foi aprender hebreo antigo: «Para comprender a un pobo hai que entender a lingua». E engade: «A miña profesora de hebreo bíblico era Rageli, que en español tradúcese como Raquel. Era neta de Peled, man dereita de Moshé Dayan, ministro de Defensa que foi o xeneral da Guerra dos Seis Días, famoso polo seu parche no ollo».

Ocupantes ilegais

Ao establecerse na cidade santa comprobou que é unha urbe «moi tensionada pola convivencia de dous pobos que se ignoran uns a outros» e esa tensión maniféstase no trafico xa que os condutores non se inhiben á hora de tocar a bucina todo o día, «sobre todo os palestinos, que son máis buliciosos», apostila.

O Goberno legalizou no 2018 a ocupación de terras por parte dos xudeus que van estendendo os seus dominios no territorio palestino. «Chámanlle setels, son okupas ilegais, ocupan terras que non son súas e constrúen muros con apoio do Exército». Para o presbítero «alí hai unha clara discriminación dos palestinos parecida ao apartheid».

Relata que se expulsou a 900.000 palestinos dos seus fogares, moitos deles musulmáns pero tamén cristiáns. «Agora só quedan 3.000 cristiáns católicos de diferentes ritos». Afortunadamente, os franciscanos que son os gardiáns dos lugares sagrados son respectados.«San Francisco de Asís chegou no século XIII e desde entón tiveron autoridade moral e evitaron máis mortes de palestinos».

O sacerdote vigués sinala que en Israel hai moita xente crítica co Goberno de Netanyahu, que é ultraortodoxo. «Queren vivir en paz, pero é moi difícil polo choque cultural e pola espiral de violencia. A forza xera cada ve máis odio e menos capacidade de diálogo e desexo de vinganza», sentenza. Ao seu xuízo, cada día hai menos posibilidades de que se cren dous estados. Os soldados xudeus levan no brazo o escudo do grande Israel, a terra prometida desde o Éufrates ata o Nilo. Pero, aínda que no seu día combateron, «agora Israel lévase mellor con Exipto e chegaron a un arranxo, o mesmo que cos Emiratos Árabes». Por iso confía en que a situación con Irán non escale a outro nivel Xa son demasiados mortos en dez guerras desde a fundación do Estado de Israel.

---

---

---