O xuíz do caso Guns N' Roses censura a batalla interna entre os funcionarios do Concello de Vigo
VIGO
Sinala os desencontros entre departamentos non deben afectar á promotora do concerto; suxire que se quixo deixar o concerto sen pagar «baixo calquera pretexto»
01 feb 2025 . Actualizado á 05:00 h.A sentenza ditada polo Xulgado do Contencioso Administrativo número 2 de Vigo polo caso Guns N' Roses non só condena ao Concello para pagar dous millóns de euros á promotora do concerto, despois de negarse. Tamén revela como se produciu unha batalla entre os funcionarios por librarse de responsabilidades. O maxistrado censura en seis ocasións a descoordinación entre os técnicos municipais.
«Parécenos capital aclarar que os eventuais desencontros, falta de coordinación entre distintos departamentos municipais ao redor desta contratación, que se pon de manifesto (...) en nada poden prexudicar á actriz [a demandante, a promotora Sweet Nocturna]», di o xuíz.
A reflexión refírese á carta de interese que o concelleiro de Festas enviou a Sweet Nocturna cinco días despois de que se reunise con Abel Caballero e pactasen o concerto dos Guns N' Roses. A carta de interese é un documento crave para a condena, porque o Concello ofrecía á promotora 1,5 millóns de euros máis IVE e a cesión gratuíta de Balaídos se organizaba o concerto dos Guns N' Roses. Pero a asesoría xurídica do Concello e a mesa de contratación aseguran que nunca coñeceron ese documento ata que a promotora o mencionou na reclamación que presentou para cobrar.
Pero o maxistrado non llo cre. A sentenza reproduce correos electrónicos nos que a xefa do servizo de Festas consulta cunha letrada da asesoría xurídica a pertinencia da carta de interese antes de enviala, en outubro do 2022, oito meses antes do recital de Balaídos. A letrada incluso urxe modificacións porque, advirte, contén «previsións que aparentan ser un precontrato».
A asesoría xurídica, ademais, forma parte da mesa de contratación, que foi o órgano que propuxo deixar deserto o contrato e, por tanto, non pagar nada á promotora. A esa reunión asistiu a titular da asesoría, Margarita Parajó, unha das poucas funcionarias con habilitación nacional do Concello de Vigo. Esta letrada dirixiu tamén a defensa o Concello perante o xulgado do contencioso.
A clave do caso está en que o Concello primeiro prometeu diñeiro e despois negociou durante meses moitos detalles do concerto: o escenario, o logotipo municipal, o anuncio... ata que Abel Caballero anunciou o concerto en TeleVigo. Todo iso levaba a facer un contrato negociado sen publicidade, é dicir, concertado directamente coa promotora. Pero despois, transformouse nun concurso aberto, ao que en teoría podíase presentar calquera empresa, pero que o xuíz considera que estaba feito «a medida» da promotora dos Guns.
O xuíz examina informes do Concello que evidencian que se prepararon os dous tipos de contratos. Pero son contraditorios. A xefa do servizo de Festas admite que avisou á asesoría xurídica de que se ía a mandar a carta de interese e que tamén activou aos departamentos de Fomento (polo uso de Balaídos) e Facenda (polo presuposto). A xefa de contratación recoñece noutro informe o posible contrato negociado.
Pero a secretaría do Concello di que nunca se fixo un expediente para un negociado e a asesoría xurídica redúceo a correos informais. «Resulta todo bastante desconcertante», observa o xuíz na sentenza.
E chega a esta conclusión: «Queda patente que non hai habido coordinación entre os distintos departamentos municipais implicados, tampouco simplicidade, nin claridade, nin moito menos transparencia», sentenza.
O propio maxistrado introduce na súa resolución unha teoría: «Asáltanos a dúbida ao redor de se a finalidade última sería declarar deserto o procedemento baixo calquera pretexto, como o empregado de modo absurdo, e así non cumprir coas obrigacións xa adquiridas» coa promotora. O xuíz di que non logra disipar a dúbida, pero o feito de que a exprese é significativo.