Un cuarto de século máis tarde da fazaña do Dépor, a maioría dos seus protagonistas seguen vinculados co fútbol desde diferentes ángulos
20 may 2025 . Actualizado á 10:43 h.O 19 de maio do 2000, o Deportivo fixo historia ao gañar o seu primeiro título da liga. Os coruñeses entraron nun selecto grupo de nove do que só forman parte o Real Madrid, o Barcelona, o Atlético, o Athletic, o Valencia, a Real Sociedade, o Betis e o Sevilla. Estes foron os seus protagonistas e así lles fuches na vida:
Porteiros
Jacques Songo'o (Camerún, 1964)
Fichou polo Deportivo en 1996 tras despuntar en Francia. Foi o porteiro do título de Liga e sempre será lembrado polo gol que Pérez Lasa anuloulle inxustamente en Soria o 13 de febreiro do 2000. No 2004 retirouse, no club coruñés, do fútbol, ao que seguiu ligado como adestrador (traballou para a selección do seu país ata o 2022, sendo primeiro técnico de forma interina durante un mes e axudando aos porteiros) e tamén na representación de xogadores. Tamén forma parte do mundo da empresa, participando en varias sociedades: de importación de automóbiles e materiais de construción, de comercio de maquinaria para construción e minería... Os seus fillos Franck e Yann xogaron ao fútbol e agora faio o seu neto Mateo, dianteiro do Fabril alevín (xeración 2014).
Petr Kouba (Rep. Checa, 1969)
O seu pai, Pavl, foi subcampión do mundo en 1962. Fichou polo Dépor a cambio de 350 millóns de pesetas (2,1 millóns de euros) tras facer unha grande Eurocopa 1996 e viviu dúas etapas (1996-97 e 1999-01) nas que apenas participou. Retirouse no seu país xogando en equipos como o FK Jablonec e o Sparta de Praga. Seguiu ligado ao fútbol traballando para a federación checa na formación de mozos porteiros (técnico axudante da sub-21 e de gardametas da sub-17).
Dani Mallo (Cambre, 1979)
Formou parte do primeiro equipo xuvenil do Deportivo campión de España (1996), pero apenas gozou de oportunidades co primeiro persoal. Colgou as luvas no 2017 tras labrar a súa carreira entre a Segunda División, Portugal, Escocia e incluso a India. Tras retirarse, foi adestrador de porteiros no Deportivo (2018-19), delegado de AFE (2017-21) e participa en política desde o 2019 co partido UxC (Unión por Cambre), como concelleiro de Cultura, Deportes e Mocidade (2019-23) e de Economía e Facenda, Seguridade Cidadá, Transformación dixital e Innovación Tecnolóxica (2023-25). Tamén é comentarista na TVG.
Defensas
Manuel Pablo García (Bañaderos, 1976)
Chegou ao Deportivo en 1996, no lote do traspaso de Turu Flores desde o As Palmas (1.000 millóns de pesetas, o equivalente a seis millóns de euros) e pasou 20 tempadas de branquiazul. O curso do título de Liga era posiblemente o mellor lateral de Europa. Retirouse no 2016, con 40 anos, e seguiu traballando no club. Formouse como adestrador, actuando de axudante de Cristóbal Parralo no Fabril; e debutou como técnico principal no 2021 co Xuvenil A. En novembro do 2024 pasou a dirixir ao Fabril, onde segue.
Enrique Romero (Xerez, 1971)
Fichado do Mallorca en 1998, estivo oito tempadas de branquiazul (1998-2006), algunhas das máis gloriosas da historia do club, sendo indiscutible para Irureta no lateral esquerdo. Retirouse no 2007 no Betis e, como el mesmo declara, «tiña claro que quería dedicarme a descansar e a estar tranquilo, gozando da miña familia e do meu tempo»; polo que se afastou o bulicio do fútbol.
Donato Gama (Brasil, 1962)
O Atlético de Madrid fichouno do Vasco dá Gama en 1988 e en 1993 traspasouno ao Deportivo xunto a Alfredo Santaelena. Estivo dez anos de branquiazul, ata a súa retirada con 41 anos, gañando seis títulos. Como adestrador, probou fortuna nos bancos con proxectos humildes como o do Viveiro e o Montañeros xuvenil. Tamén estivo vinculado o mundo da representación, asesorando a fichaxe de futuros cracs. Ademais, involucrouse en varios proxectos empresariais: enerxías renovables coas fotovoltaicas; exportación de viño, aceite de oliva e vivendas de construción rápida a Brasil... Tamén participa do proxecto 360Player, unha aplicación para a xestión de equipos.
Noureddine Naybet (Casabranca, 1970)
Contratado do Sporting de Lisboa en 1996, visitou de branquiazul ata o 2004. Retirouse no Tottenham no 2006 e pasou a traballar para a Federación de Marrocos, á que segue vinculada. Comezou como asistente do seleccionador Henri Michel (2007-08) e logo foi conselleiro e membro da dirección deportiva. Desde setembro do 2024 é o adestrador do elenco sub-18.
Gabi Schürrer (Arxentina, 1971)
Chegou do Racing de Santander e só xogou dous cursos (1998-2000), sen demasiado brillo. Logo foise ao As Palmas, a Real Sociedade, o Olimpiakós e o Málaga, onde colgou as botas no 2007. Dous anos máis tarde, iniciou a súa carreira como director técnico da base do Lanús ata o seu ascenso ao primeiro equipo (2010-12). Adestrou en Ecuador, en Bolivia e en Grecia (o Panetolikos foi o seu último club na 2023-24).
César Martín (Oviedo, 1973)
Gozou de seis anos como central do Deportivo, tras ser fichado do Oviedo en 1999 por 7,4 millóns de euros. No 2006 marchou ao Levante e retirouse no Castelló no 2010. Desde o 2015, figura na directiva do club da súa cidade, e é director de Relacións Institucionais e da Fundación Real Oviedo.
Manel Menéndez (Avilés, 1971)
O Deportivo tamén pescou do Oviedo, en 1999, ademais da César, a Manel. O avilesino só vestiu de branquiazul a campaña da liga, e con poucos minutos. Retirouse no Eibar no 2008 e labrouse unha carreira de adestrador que xa acada os tres lustros. Nesta última campaña dirixiu ao Marino de Luanco, en Segunda Federación; ao que regresou tras un breve paso polo Compostela.
Luis Miguel Ramis (Tarragona, 1970)
Recalou no Deportivo en 1997, procedente do Sevilla, e estivo na Coruña catro tempadas. Retirouse no modesto Cobeña no 2006 e formouse como adestrador nas categorías inferiores do Madrid (2007-16), ata dirixir ao Castela. Desde entón, liderou proxectos en Segundo, como agora no Burgos.
centrocampistas
Mauro Silva (Brasil, 1968)
A súa fichaxe do Bragantino, en 1992, marca un antes e un despois na historia do Deportivo; como tamén a súa retirada no 2005. Presente nos seis títulos e lenda do club. As súas altas capacidades na xestión levaron a ser vicepresidente da Federación Paulista de Fútbol e a ser tenteado para presidir o Deportivo. Ademais, asesorou a investidores galegos no Brasil e tivo éxito como bróker na Bolsa do seu país.
Flávio Conceição (Brasil, 1974)
O Deportivo fichouno do Palmeiras, en 1996, por 5 millóns de euros; e traspasouno ao Madrid, tras a conquista da liga, por 25. Posteriormente xogou no Borussia Dortmund, o Galatasaray e o Panathinaikos, onde colgou as botas no 2006. Foi director deportivo del Río Branco e comprou o Nova Odessa, un club de base brasileiro co que formar a mozos talentos (desde o 2008 á actualidade). Ademais, ten varios negocios no Brasil.
Víctor Sánchez do Amo (Madrid, 1976)
Xogou no Deportivo durante sete tempadas (1999-2006) e logo pasou polo Panathinaikos grego, antes de retirarse no Elxe no 2008. Formouse como adestrador e comezou a traballar no 2010 como axudante de Míchel González, ata que se independizou. Volveu á Coruña, xa como técnico, e dirixiu aos branquiazuis en Primeira (2015-16). Logo afrontou varios proxectos, como a liga eslovena que acaba de gañar co Olimpija Ljubljana.
Djalminha (Brasil, 1970)
Fillo de Djalma Dias, internacional brasileiro nos sesenta, o xenio de Santos luciu a branquiazul entre 1997 e o 2004, e colgou as botas no América de México. Tras a súa retirada, dedicouse a dar espectáculo en deportes emerxentes como o futvoley, o fútbol indoor e o showbol en equipos de lendas brasileiras. Recentemente, presentou en Galicia o seu documental e é comentarista deportivo no seu país.
Slavisa Jokanovic (Serbia, 1968)
Chegou ao Deportivo sendo veterano, en 1999, procedente do Tenerife, e só xogou na tempada do título de Liga. No 2000 marchou ao Chelsea e retirouse no Ciudad de Murcia no 2004. Adestrou ao Pedrés madrileño (2007) e varios equipos importantes, entre eles o Partizán, o Watford, o Maccabi Tel Aviv, o Fulham, o Sheffield United e o Dinamo de Moscova, entre outros.
Fran González Pérez (Carreira, 1969)
O eterno 10, completou a súa carreira de lenda no Deportivo desde o seu debut en 1988 á súa retirada no 2005. Co título de adestrador, traballou na canteira do Manchester City, como seleccionador galego e como director da canteira do Dépor, onde fixo un traballo brillante. O seu fillo Nico xoga no Manchester City a un alto nivel.
Jaime Sánchez (Madrid, 1973)
Chegou ao Dépor o ano da liga e logo buscou minutos fóra. Botou raíces na comarca coruñesa e retirouse no Racing de Ferrol no 2006. Logo fíxose adestrador e comezou a exercer nas categorías inferiores do Dépor. Tamén dirixiu ao Eume, ao Ordes, ao Noia, ao Fisterra e ao Coslada, e ao combinado de xogadores en paro da AFE.
Fernando Sánchez Cipitria (Madrid, 1971)
Fichado do Betis en 1999, estivo dúas tempadas no Deportivo, cun rol secundario. Acabou retirándose no Córdoba no 2003. Nos bancos, comezando en modestos como o Laguna valisoletano e o ao Collado Villalba. Tamén estivo na canteira do Madrid (Xuvenil B) e aceptou o exótico reto de irse a Chinesa (Xinjiang Tianshan Leopard e o Xinjiang Silk Road Eagle), onde leva oito anos traballando en diferentes proxectos.
Leo Scaloni (Arxentina, 1978)
Debutou no Deportivo en 1998, tras gañar o Mundial sub-20 e formarse no Newell's Old Boys e Estudantes dA Prata, e defendeu a branquiazul ata a 2005-2006, demostrando sempre amor pola entidade. Retirouse no Atalanta no 2015. Na campaña 2016-17, fixo de asistente de Jorge Sampaoli no Sevilla e foise con el á selección arxentina, onde se abriu paso grazas ao seu talento. Dirixiu á sub-20 e saltou á absoluta en agosto do 2018, gañando o Mundial de Catar 2022, a Finalissima e dúas Copas América. Aí segue.
Jose Manuel Colmenero (Xixón, 1973)
Asinou en 1999 desde o Sporting, pero unha lesión de clavícula só lle permitiu xogar un partido de Copa, antes de ser cedido ao Compos. Enlazou préstamos, e na 2001-02 gozou doutros 80 minutos de branquiazul, en catro duelos. Retirouse no 2009 en Luanco tras sufrir unha lesión de nocello. Nunca se desvinculou do fútbol: colaborou cunha axencia de representación e sacouse o título de adestrador para traballar na base do Avilés. No 2020, foi detido por un suposto delito de malos tratos cara á súa parella e quedou en liberdade.
Jose Ramón (Carreira, 1968)
Ascendeu do Fabril en 1987 e estivo ata o 2000, aínda que non tivo minutos o ano da liga. Retirouse un ano despois no CD Ourense. Adestrou nas categorías inferiores do Dépor, no Montañeros e no Atlético Arteixo. Ademais, destacado polo seu carácter emprendedor en empresas promotoras, de cosmética e de comercialización de verdura do mar (derivada da transformación de algas), entre outras. Tamén colabora en La Voz.
Dianteiros
Roy Makaay (Países Baixos, 1970)
O Deportivo fichouno do Tenerife en 1999 por 8,6 millóns e traspasouno ao Bayern de Múnic no 2003 por 19,75, marcando infinidade dos seus goles nas súas catro campañas de branquiazul. Retirouse no Feyenoord no 2010 e seguiu ligado ao club de Róterdam como observador e adestrador nas súas categorías inferiores (sub-19 e sub-21). Tamén foi asistente de Van Bronckhorst no Rangers escocés (2021-22). Desde marzo do 2023 traballa para o Bayern, como embaixador e formador de mozos talentos.
Turu Flores (Arxentina, 1971)
Chegou do As Palmas en 1998 (xunto a Manuel Pablo) e foise ao Mallorca no 2002. Retirouse no Lyn noruegués, no 2007; e despois emprendeu unha carreira como adestrador en Arxentina (Vélez e Defensa e Xustiza). Regresou a España no 2018 e traballa para a VDE As Palmas, primeiro como observador e actualmente no grupo técnico.
Pauleta (Portugal, 1973)
Fichado da VDE Salamanca en 1998, foi traspasado ao Girondins de Bordeus tras o título de Liga por 9 millóns. Retirouse no São Roque luso, no 2011. Traballou de observador para o PSG durante dous anos e para a Federación Portuguesa desde o 2012, como director de formación desde a selección sub-15 á sub-21. Ten unha escola de fútbol nos Azores con 400 nenos.
Iván Pérez (Xetafe, 1976)
O pichichi das pretemporadas branquiazuis entre 1999 e 2004, xogou moi poucos partidos oficiais. Retirouse no Xirona no 2005 e mata a espiral futbolística como comentarista do Madrid en Onda Madrid.
Bassir (Marrocos, 1972)
O Maradona do deserto, como era alcumado, vestiu catro campañas de branquiazul (1997-01). O Dépor fichouno do Ao-Hilal saudita e non chegou a xogar nin un minuto o curso da liga por unha lesión. Colgou as botas no Raja Casabranca no 2005. Tras pór fin á súa carreira, abriu unha cafetería na súa cidade; competiu en torneos de fútbol praia e foi membro do xurado dun reality show marroquí dedicado a descubrir talentos no fútbol.