O ex adestrador do Barcelona e o técnico que máis veces enfrontouse ao conxunto coruñés analiza o duelo que disputarán ambos hoxe en Riazor
26 oct 2024 . Actualizado á 20:40 h.É o adestrador que máis veces se enfrontou ao Liceo, durante dez anos fíxoo como técnico do Barcelona. Ademais, defendeu a elástica verdibranca como xogador seis tempadas e unha máis exerceu de director deportivo. Foi o home que deu a alternativa a Juan Copa como adestrador. Naquel momento, un posto temporal, no 2011 entre a saída de Paco González e a chegada de José Querido. Carlos Figueroa (Sevilla, 1956), agora adestrador do Bembibre da OK Liga feminina, analiza un duelo que para el sempre está marcado en vermello no calendario Un Liceo - Barcelona que se disputará este domingo a partir das 12 horas (Palacio dos Deportes de Riazor, Hóckey Global).
—Verá o partido?
—Por suposto. Teño que recoñecer que agora estou máis metido, como é lóxico, na dinámica do hóckey feminino, pero este encontro é dos que non te podes perder.
—Tropezóns á marxe, o do Liceo a pasada fin de semana en Vic, coas fichaxes verdibrancas e as baixas azulgranas pode ser a OK Liga máis igualada dos últimos anos?
—É certo que o Barcelona tivo unhas saídas moi importantes, como son as de Pau Bargalló e João Rodrigues. Pero incorporou xogadores dun altísimo nivel. Para min, por presuposto e por todo, o equipo azulgrana sempre parte como favorito. Outra cousa é que o sistema de play-off pode igualar a competición ao final, se che sae ben. Pero a estas alturas hai un favorito que é o Barça e, logo, aspirantes como o Reus, o Noia ou o Calafell, que acaba de fichar ao seleccionador campión do Mundo, e, obviamente, o principal, o Liceo.
—Un Liceo que, unha vez máis, tivo que reinventarse. Nesta ocasión, para mellorar, pero cada tempada acostuman írselle os mellores. Vostede viviuno como rival.
—Si, pero vou contar algo que moi pouca xente sabe. Pode tirar de hemeroteca e ver que é así. O único xogador que o Barcelona quitou ao Liceo durante a miña etapa como adestrador foi Carlitos López. E porque o tiñamos planeado desde cinco anos antes de fichalo, porque eu o vía o substituto natural de Gabaldón. A min, Villacorta [directivo responsable da sección de hóckey sobre patíns] tíñame prohibido tocar xogadores de aí, porque dicía: «Se desfacemos o Liceo, contra quen xogamos?».
—Partindo de que vostede tivo aos mellores do mundo, a que xogadores dos que actuarán hoxe ficharía?
—Curiosamente, tres coruñeses. Por parte do Barcelona, Alabart paréceme un jugadorazo. Fai doado o difícil. Consegue pivotar sobre el o equipo; e Pablito Álvarez, que a pesar da súa idade, ségueme parecendo o mellor dianteiro do Mundo. En canto ao Liceo, Carballeira, que vaia Mundial marcouse, e Dava Torres, que pode xogar onde queira. Os dous ten moito mérito que sigan na Coruña, porque terían sitio en calquera equipo. Porque me pide dous, pero creo que habería moitos máis que xogarían comigo. Iso si. Eu, recoñezo, que tiña preferencia polos zurdos. Nos meus equipos eran case todos así. E agora que me pregunta por individualidades, contareille un caso. Ferran Font, que hoxe está asentado no Barcelona, tíveno eu no Vic e quíxeno facer debutar en OK Liga con só 14 anos. Con todo, a directiva non o vía claro, pensaban que era moi neno. Pero asegúrolle que ía dar a talla.
«Non sei se Copa quererá, pero para min sería o seleccionador español ideal, aínda que hai outros factores...»
Como xogador tamén fixo carreira, destacando principalmente no Liceo, con todo, o posto no que máis destacou sempre Carlos Figueroa foi no de adestrador. Agora está no Bembibre feminino, «primeiro porque me enganaron —intervén— e agora porque non me sei despegar de aí». Desde a súa visión de adestrador analiza a ambos os técnicos
«A Copita púxeno eu cando estaba de director deportivo e botamos a Paco González. Recordo que o entón presidente, Eduardo Lamas, díxome: ‘‘Carlos, ponte ti con el que quizá estea verde...''. Así foi. O caso é que ao segundo adestro, Juan dime: ‘‘Se vou levar eu ao equipo, o normal non é que adestre eu?'' E tiña toda a razón. Non volvín. Os seus números están aí. Non sei se quererá, pero para min sería o seleccionador español ideal, pero hai outros factores... En canto a David Cáceres é da nova fornada de adestradores, que practican un hóckey máis vivaz, menos estudado, pero se o Barcelona o elixiu é porque o ve preparado. Creo que o está».
—Fala de Copa como futurible seleccionador, é a espiña que lle quedou cravada a vostede?
—Bo, eu o fun un día (ri). Non lembro por que houbo un torneo en Francia e formei unha selección con xogadores do Liceo e Barcelona. Pero, non, non me quedou esa espiña. Se quere que sexa sincero, si me tocou que non me chamasen para dirixir a feminina. Non sei, faríame ilusión. Pero, xa lle digo que estou aquí en Bembibre moi feliz. Iso si, sigo tendo a miña casa en Fisterra, eh.