O Fuenlabrada: O inesgotable efecto Sandoval

redacción

TORRE DE MARATHÓN

Joaquin Corchero / AFP7 / Europa

Cunha soa derrota en dez partidos, o técnico reactivou a un Fuenlabrada compacto e vertical de futbolistas sacrificados

20 jul 2020 . Actualizado á 05:00 h.

A historia do Fuenlabrada non é longa. Para cando se fundou o club, o Deportivo xa tivera tempo de saborear incluso a Terceira División. Os coruñeses tocaron fondo en 1974, un ano antes de que o seu rival desta tarde botase a andar. En xuño do 2019, os madrileños pisaron Segundo por primeira vez. Nese cadro de persoal histórico figuraban oito dos once futbolistas que hai dous días deixaron ao equipo a un punto doutra promoción de ascenso. Esta, cara a Primeira. O resto de titulares que se enfrontaron ao Elxe saíran do Vilarreal B e conxuntos menores de Portugal e Francia -antes de pasar polo Sochaux, o angoleño Anderson Cruz militou no Rápido de Bouzas, o Ourense CF e o Verín-. Con esas vimbias e outros similares pretende redondear Sandoval a faena que deixou a medias Mere, despedido tras un refacho de doce encontros sen triunfo que ameazaba con dilapidar o fenomenal inicio de campaña que mantiña ao Fuenlabrada en ascenso directo pasado o primeiro cuarto do campionato. Para a resurrección, lle entidade recorreu a un experto en levantar mortos a quen demandou un milagre similar aos xa feitos en Granada ou Córdoba. O técnico de Humanes, especialista en distancias curtas, causou efecto de inmediato, rompeu a dinámica e mantivo o ritmo durante todo o tramo posterior ao confinamento. Dez partidos e unha soa derrota. Apenas cinco goles en contra. Catorce a favor.

Proposta

O balón e o risco, para o rival

Durante toda esta serie de duelos sen apenas fochancas, a proposta mantívose inalterable, máis aló do baile de nomes, propio das rotacións constantes para refrescar ao equipo, e dun debuxo que altera a súa forma (dúas ou tres centrais, un ou dúas puntas, trivote...) en virtude do adversario e a necesidade. A pelota pasa sempre máis tempo en pés do inimigo, forzado a avanzar e descubrirse, facilitando as rápidas transicións do Fuenla. Difícil panorama para un Dépor obrigado a atacar. A intensidade, a solidariedade defensiva e o balón parado completan os recursos do próximo visitante de Riazor.

Xogador estrela

Hugo Fraile, un veterano especialista no balón parado

Na estratexia, poucos na categoría renden mellor que Hugo Fraile, especialista desde os once metros e na procura de cabezas amigas en cada saque de esquina ou falta lateral. O extremo vive o mellor momento da súa carreira, xa cumpridos os 33. É, con doce dianas, o máximo anotador dun equipo sen home gol.

Exdeportivistas

Oriol Riera e José Rodríguez pisarán de novo Riazor

Entre as varios puntas en nómina fuenlabreña, o de maior pedigrí é Oriol Riera, quen non estreou a súa conta ata fai un par de xornadas en Santander. O ex do Deportivo só foi titular en doce encontros, pero acostuma ter minutos saíndo desde o banco. Como outro dos visitantes con pasado branquiazul. José Rodríguez chegou no mercado de inverno desde Málaga, onde non puido ser inscrito polo límite salarial.