Oriol Riera: «O do Dépor é cuestión de tempo e de intentar facer mellor as cousas»

Dous anos en Australia ensináronlle outro xeito de ver o fútbol. Pero a morriña fíxolle volver. Oriol Riera (Vic, 1986) apunta a unha decisión familiar o seu retorno á liga española, a un recentemente ascendido a Segunda División e próximo rival do Deportivo.

-Que foi o que lle cativou do proxecto Fuenlabrada?

-Tiña un club pechado en Segundo desde marzo e ao final non se deu por circunstancias. Atopeime en xullo que tiña que buscar outra vez equipo para poder volver a España e saíu o Fuenlabrada. A mediados de xullo xurdiu o interese, un equipo que acababa de subir de Segundo B facendo moi ben as cousas. Presentáronme o proxecto, ao adestrador e como traballaban e gustoume moitísimo.

-E cun inicio inesperado. Terceiros, empatados a puntos co segundo.

-Desde que cheguei vin moi claro que o vestiario e o corpo técnico sabían o que necesitaban para conseguir puntos e o obxectivo primordial, que é manterse. Non había esa dúbida de recentemente ascendido da ver que vai pasar. Pero bo, ata tal punto de estar en play off, dalgunha xornada estar colíder ou nesta posición tan tranquila e tan boa, creo non o pensaba ninguén.

-É ese o segredo do éxito?

-Creo que o éxito deste Fuenlabrada é o vestiario que temos. Co corpo técnico todos a un tempo. Intentando conseguir os obxectivos que nos unen. Tanto dentro do campo como fóra, o ambiente é sensacional. Nunha categoría como é a Segundo, que é tan complicada e que por detalles moi pequenos gañan partidos, este tipo de cousas son moi importantes.

-O seguinte rival é o Dépor, un equipo en horas baixas pero á vez coa necesidade imperiosa de gañar. Como agardan ese partido?

-Fíxate que xogamos co Albacete o último partido na casa. Perdemos (0-1) a condición de invicto no noso campo, e diciamos «temos que intentar ir rascar algo nAs Palmas porque logo vén o Dépor». É dicir, nós non temos a sensación de que sexa un equipo que vai estar abaixo ou que non vai saír da situación na que está. Respectamos moitísimo o que nos imos a atopar esta fin de semana, sabemos o perigosos que son, porque teñen xogadores para iso e sabemos o complicado que vai ser. Tamén sabemos que no Fernando Torres nós somos fortes, facemos ben as cousas e a afección bótanos unha man sempre. Vai ser un partido bonito.

-Nun caso como o que vive o Deportivo, cre que o importante é levantarse e non marcarse obxectivos?

-O Dépor é un club que ten que marcarse obxectivos. Todos os clubs deben facelo, pero o Dépor máis. É un equipo histórico, un grande. Tamén é certo que hai moitos xeitos de facelo, de transmitilo, e de enfocalo. Pero é un club que tarde ou cedo ten que estar en Primeira. Ten que volver onde realmente se merece por cidade, por estadio e por afección. Ao final o seu obxectivo ten que ser ese e debe ser moi claro. O que vai ao Dépor, tanto xogadores, como adestrador, sabe a responsabilidade que implica estar aí. Agora mesmo, pode ter dúbidas e exponse cousas diferentes. Sinceramente creo que vai saír de aí e que vai aproveitar os bajones doutros equipos para volver engancharse arriba. Porque a Segundo é así. É cuestión de tempo ao tempo e de intentar facer ben as cousas, ou mellor.

«Anquela deume moitas cousas que utilicei na miña carreira en Primeira e Segundo»

Custoulle coller o ritmo a nivel físico, pero no seu último partido ante As Palmas provocou un penalti e deu a asistencia doutro dos goles do conxunto madrileño. Contento co seu rendemento a nivel persoal, sabe do perigoso de enfrontarse a un rival como o conxunto coruñés. Aínda que avisa: «Na casa somos fortes e facemos ben as cousas».

-Tras xogar unha tempada no Deportivo. Como cre que se logra animar a un persoal tocado no anímico?

-O fundamental son os resultados. Con eles todo cambia. O bonito do fútbol é que cada fin de semana tes a posibilidade de facelo. O Deportivo, sobre todo ao principio, tivo partidos de moi mala sorte, partidos que lle empataron ao final, ou que dominaba completamente e nunha acción desafortunada chéganlle, sen pasar de medio campo o equipo rival, e márcanlle gol. Creo que tiveron momentos difíciles. Que se foi facendo unha bóla cada vez máis grande e fixo que agora o equipo, animicamente, estea tocado.

-Dixo de Juan Antonio Anquela que era como o seu pai deportivo. Por que cre que non funcionou o seu proxecto na Coruña?

-Para min Anquela foi unha persoa moi importante, axudoume moitísimo no deportivo. Deume moitas cousas que logo utilicei na miña carreira, en Primeira e Segunda División. Opinar do que Anquela tivo ou atopouse ou o por que acabou fóra do Deportivo non seino. Fáltanme moitos detalles e non sei todo o que tería que saber para poder opinar. Si que é certo que tivo moitos momentos o equipo moita mala sorte cando mellor estaba. Ao final eses erros vanse facendo grandes e o equipo vai perdendo esa confianza colectiva.

---

---

---