Nolaskoain apunta a titular na zaga do Deportivo en Huesca, mentres que aliñar a Longo obrigaría a retocar o debuxo de Anquela
25 ago 2019 . Actualizado á 05:00 h.Anquela, que le con precisión de veterano, auguraba «unha tarde movida» no Alcoraz. Baile que probablemente inaugure o propio míster cando desvele que xogadores saltarán de inicio a enfrontarse ao Huesca. «Normalmente son continuista, pero con once non vaise a ningún sitio. Cada vez que fagamos un cambio, o nivel ten que subir e temos xente para iso», aclarou o técnico antes de viaxar cara á localidade aragonesa, aventurando alteracións no grupo titular.
A primeira podería acadar a Diego Caballo, quen «se ten que xogar, xogará con máscara. A min esas cousas gústanme pouquiño, pero ten que protexerse esa zona porque lle fixeron bastante mal». O carrilero salmantino traballou con normalidade nas sesións previas ao duelo, pero o nariz roto que lle deixou o seu choque con Sangalli dispara as opcións do debut de Luis Ruiz. «Véxoo preparado. Hai que esixirlle a cada un o que pode dar e el sempre vai estar moi preto de cumprir o que lle pidamos, que para min é moi importante», reflexionou Anquela acerca das prestacións do ex do Lugo.
Nese costado esquerdo arrincan as opcións de renovación, que acadan tamén ao eixo da zaga, abrindo oco a un dos últimos en chegar: Peru Nolaskoain. «Agora mesmo véxoo máis de central porque entre outras cousas é onde el se atopa máis cómodo», sostén o técnico branquiazul, reinterpretando as declaracións do propio futbolista na súa presentación. «É verdade que o ano pasado xoguei de central no Athletic. Era unha posición nova, porque sempre xoguei no dobre pivote», manifestara o vasco hai só dez días.
Tempo suficiente para que o seu adestrador o haxa rodado nas prazas máis próximas á área propia, onde o Oviedo destapou algunhas lagoas. A parella Somma - Lampropoulos ofreceu certas fraquezas no encontro inaugural. A máis grave deparou o tanto do momentáneo empate carbayón, cando Obeng cabeceou a gol tras desmarcarse ás costas do italiano sen que o seu acompañante grego chegase a tempo de dificultar a acción. «Foi unha xogada rápida, equivocámonos nesa situación. Eu saín antes, el chegou tarde, pero non hai culpables, só cousas que corrixir», analizou Somma acerca do erro do 2-2. «Nos centros laterais chegan moitos goles e traballamos para evitalos», proseguiu o defensor. Precisamente nesa tarefa destaca Nolaskoain.
A entrada do futbolista cedido polo Athletic podería custarlle o posto ao defensa de Salerno, vítima o curso pasado do bo nivel de Duarte e Marí, e que arrincou esta campaña nunha zona esquerda que compromete a súa desempeño con balón. «Debo buscar solucións diferentes porque non podo usar igual a miña perna natural», razoaba Somma, antes de proclamar que «con tal de xogar faríao na portería». Ao seu lado ante o Oviedo, Lampropoulos disimulou parte das lagoas exhibidas acertando no envío que permitiu a Christian Santos decidir o duelo.
O venezolano apenas dispuxo de tempo sobre o céspede, pero lle acadou para reclamar maior protagonismo cun gol. A súa entrada no once, con todo, obrigaría a Anquela a reestruturar o seu 4-2-3-1, o debuxo máis empregado en pretemporada e co que arrincou a competición. O mesmo ocorrería no caso de que Longo saltase de inicio no campo onde hai só un ano exercía de local. Trátase de dous dianteiros cuxas virtudes encaixan co xogo de costas a portería, baixando balóns ou prolongándoos para incorporacións desde segunda liña, e tamén co papel de futbolista de área, pero sofren a campo aberto, con metros para correr. O Huesca quere mandar e as contras son a arma que mellor se axusta a Koné.