Shibashaki e Koné brillaron entre os novos, ante un Riazor compracido e entregado
18 ago 2019 . Actualizado ás 22:15 h.Gaku, ata que lle durou a gasolina. Logo tocou rezar. En ataque e tamén en defensa. Coas súas axudas eternas e os seus pés milagrosas cortando pases perigosos. Pero abrigo pola súa facilidade para romper liñas, tanto en condución como filtrando balóns ás costas da zaga rival. Riazor foise convencido e namorado dun xogador co que se pode soñar co ascenso. O xaponés brillou na súa estrea e deixou claro que a súa aposta polo Deportivo pode saírlle ben. O excentrocampista do Xetafe, que baixou fisicamente na media hora final e o equipo notouno, liderou un batallón de novidades que ilusiona ao deportivismo cun futuro mellor.
E é que tal e como estaba previsto, Anquela empregou de inicio ao mesmo once que brillase unha semana atrás contra o Betis no Teresa Herrera. É dicir, tan só 3 xogadores do equipo inicial que pechase a pasada Liga en Palma de Mallorca (Dani Giménez, Eneko Bóveda e Borja Vale) e cinco dos nove fichaxes (Lambropoulos, Gaku, Aketxe, Galán e Koné). Os outros catro comezaron desde o banco, incluído un Longo que oficializó o seu chegado na noite do venres.
Gaku foi o mellor entre os novos, pero non foi o único que deixou escintileos de bo xogador, Mamadou Koné sorprendeu no seu primeiro partido co seu xogo enérxico e eléctrico. Non só polo gol. O marfileño correu e correu e cansou á defensa oviedista. O ariete estivo sempre listo na presión, acazapado como astuto león dominante da manda que é, disposto a devorar á primeira presa que se descoidase. Protagonizou varios roubos perigosos e as súas carreiras ao espazo foron en grao sumo destacado na primeira metade. Sin duda é o gran beneficiado por ter tras el a dous lanzadores como Aketxe e Gaku, capacitados para pór o balón onde queren, sempre ás costas dos centrais. O vasco tamén deixou escintileos de gran xogador, e non só á hora de lanzar as xogadas a balón parado, posiblemente o mellor lanzador de Segunda. Pégalle ao balón como poucos no fútbol español e demostrouno no segundo tanto.
Outro dos máis activos, polo menos na primeira metade, foi Borja Galán, renacido tras o seu paso polo Alcorcón. Xogou aberto en banda dereita e buscou infenidad de centros, algúns de perigo.
A quinta fichaxe do once foi Lambropulos. O griesgo é contundente. Iso é indubidable. Un deses futbolistas que brillan máis sen balón que con el.
Nos minutos finais, tamén tiveron presenza Longo e Nolaskoain, pero con pouco tempo para demostrar do que son capaces.
