Tras dous cursos nos que apenas gozou de minutos, o dianteiro afronta a súa segunda tempada no Deportivo disposto a reivindicar o seu fútbol
24 jul 2019 . Actualizado á 17:44 h.O Deportivo confía en recuperar ao mellor Christian Santos, e no vocabulario de Christian Santos non figura a palabra renderse. Con contrato en vigor por esta tempada e outra máis opcional, o internacional venezolano, de 31 anos, está decidido a afrontar a súa segunda campaña na Coruña con todas as ganas de mostrar o seu mellor fútbol despois dun curso triste no plano persoal e colectivo. Nin agardaba xogar tan pouco, nin cría que o Deportivo ía quedarse sen ascenso. Pero a dobre decepción non lle minou, senón que se converteu en rabia por demostrar as súas mellores cualidades nun club histórico e co que sente tan comprometido como o primeiro día.
Así está a afrontar este verán. Na recta final das tres semanas de vacacións que o persoal está a gozar, o dianteiro compatibiliza o traballo onda un adestrador persoal en Castelló con compromisos profesionais relacionados co mundo da moda, outra das súas paixóns. Todo está enfocado a chegar á Coruña en boa forma e porse en mans do novo técnico Juan Antonio Anquela para unha pretemporada na que xa depositou moitas ilusións.
O Deportivo fichou a Santos cun rol superior ao que desempeñou na última Liga. Dotado dun canón na esquerda, a súa capacidade para o remate e o seu olfacto goleador chamaran a atención na liga holandesa, onde no seu momento se había fixado o Alavés para asinarlle un importante contrato. Sen oportunidades en Mendizorroza para plasmar o seu fútbol, o Deportivo e Carmelo do Pozo abríronlle as portas de pao a pao.
Pero unha inoportuna lesión nun pé durante o pasado verán e a chamada da súa selección xogaron na súa contra no arranque ligueiro, cando o futbolista perdeu o tren das preferencias de Natxo González e nunca o volveu a recuperar. Os goles de Quique e a explosión de Carlos Fernández na primeira volta acabárono por confinar a un segundo plano do equipo.
Finalmente xogou pouco máis de 600 minutos, pero marcou tres goles e polo menos un resultou especialmente valioso. Foi o que lle endosou ao Sporting nO Molinón e que deu ao Dépor a primeira vitoria a domicilio en catro meses. A execución que protagonizou tras un fulgurante contragolpe puxo de manifesto as súas mellores cualidades: sentido da oportunidade e facilidade para armar a perna.
Nin así gozou de moitas máis ocasións de axudar ao equipo nunha segunda volta que, a pesar de as expectativas que o técnico lle expuxera, volveu seguir maioritariamente desde o banco ou a bancada. A chegada de José Luis Martí abriulle a porta da titularidade en Pamplona. Marcou o único gol ao Estremadura, pero a derrota en Riazor devolveuno de novo á sombra. Practicamente non volveu aparecer ata o partido de Liga contra o Mallorca. Saíu a vinte minutos do final e, co tempo case cumprido, brindou a Nahuel o pase para que este correse ata a área visitante, onde recibiu o penalti que deu tres puntos decisivos para que o Dépor acabásese clasificando para a promoción.
A súa vinculación a Galicia tamén xoga un papel decisivo na implicación do dianteiro co proxecto deportivista. O pai de Christian Santos, Roberto, naceu en Ourense, desde onde emigrou a Venezuela cando só era un neno. Alí naceu o dianteiro do Deportivo, que se crío en Alemaña, o país de procedencia da súa nai. Desde pequeno coñeceu os triunfos dun equipo no que agora soña con recuperar o protagonismo e acabar festexando o ascenso a Primeira División, aínda que para ambos os sexa á segunda oportunidade.
