Vicente Moreno confía nun grupo que levou ao recentemente ascendido á final da promoción xunto ao Dépor
19 jun 2019 . Actualizado á 10:36 h.Nin sequera a estas alturas de curso, con tanta fatiga acumulada, hai moito espazo para as rotacións nos plans de Vicente Moreno. O Mallorca sostense nun bloque ben definido.
Manolo Reina
Un ferrollo con lagoas. O Albacete estivo a un par de dedos de igualarlle a eliminatoria ao Mallorca na última xogada do cruzamento. Evitouno Reina, reaccionando abaixo ao perigoso disparo de Eugeni, dentro xa da área grande. A veterano meta dos baleares evitou varios goles este curso, indiscutible nun posto que só abandonou por lesión durante cinco xornadas. É un porteiro de reflexos e carácter, que con todo ten algunhas lagoas, especialmente por alto. O formato de promoción non admite quendas de penaltis, unha sorte que non se lle dá mal a Reina: parou tres esta campaña; dous delas, nun mesmo partido co Almería.
Joan Sastre
Un canteirán no carril. A prometedora carreira de Joan Sastre detívose durante uns meses ao comezar a actual campaña. Unha tendinite no xeonllo freou ao canteirán, que se converteu en peza crave do ascenso bermellón a Segundo. Superado o contratempo, sentou a Fran Gámez e volveuse indiscutible. Solvente marcador e comedido na súa proxección ofensiva, a súa mellor incorporación concluíu nun gol crave de Salva Sevilla ao Granada.
Martin Valjent
Contundencia a préstamo. Ascender a Primeira facilitaríalle ao Mallorca o diñeiro necesario para adquirir reforzos. Sería lóxico que entre os primeiros investimentos figurase a destinada a atar a Valjent, o mozo internacional eslovaco cedido polo Chievo. O seu rendemento meréceo. Central contundente, veloz, e cun decente manexo de balón, lástranlle ocasionais faltas de concentración que varias veces pagou en forma de penalti. O último transformouno Carlos Fernández nun 1-0 no desconto.
Antonio Raillo
Feliz no corpo a corpo. Entre os futbolistas máis destacados do Mallorca figura un central áspero que aos 27 anos manexa recursos de can vello. Feliz no corpo a corpo, é un marcador pegañento e un recurso importante nos centros á área. Ten problemas de temperamento e aínda que só viu unha vermello este curso, rozou a expulsión varias veces.
Pervis Estupiñán
O veloz socio de Lago Júnior. Estupiñán tardou en facerse imprescindible. Non arrincou a tempada como titular e despois pasou varias xornadas de baixa. Pero en canto se asentou no once estableceu onda Lago Júnior unha frutífera sociedade no carril esquerdo do Mallorca. O ecuatoriano, de incorporacións rápidas e constantes, leva xa tres goles e dúas asistencias. A obvia vocación ofensiva abre espazos aproveitables ás súas costas.
Marc Pedraza
Unha escoba con pedigrí. Ángel Pedraza, miúdo lateral, poboou durante sete tempadas a zaga do Mallorca. O seu fillo xoga uns metros por diante, pero non desmerece as virtudes defensivas do pai. Fáltalle creatividade pero lle sobra rigor táctico.
Salva Sevilla
A clase non caduca. Cando Salva acabou de queimar etapas no Sevilla, Carlos Fernández aínda non tiña idade para militar nos infantís do conxunto andaluz que llo prestou ao Dépor. Encanecido de xeito precoz, o centrocampista que move ao Mallorca xa aparentaba experiencia antes de cumprir os 35. Polo pelo e pola súa forma de gobernar e ler o xogo. Ás súas múltiples virtudes súmalle un gran disparo a balón parado.
Ariday Cabrera
Un tapado na dereita. A fenomenal campaña do recentemente ascendido ten varios pais, pero poucas veces os focos diríxense á banda dereita. Con todo, alí móvese un extremo que leva sete goles e cinco asistencias este curso a pesar de perder peso no once. Un futbolista veloz e sacrificado.
Dani Rodríguez
O betanceiro segue en refacho. O fenomenal gol de Dani Rodríguez que reduciu ao mínimo as opcións do Albacete sen agardar o partido de volta é só outra mostra da explosión tardía do betanceiro. Chegou a Mallorca tras dous grandes cursos no último rival dos baleares e converteuse en imprescindible, sumándose desde a medular a cargo de ataque. Leva tres pases de gol e outras tantas dianas.
Lago Júnior
Recurso imprescindible. Para atopar futbolistas á altura de Lago Júnior hai que volver a vista moi atrás, ata centrala na portería. Os metas, menos propensos a compartir minutos son os únicos que pasaron máis tempo sobre o campo que o marfileño durante esta campaña en Segundo. O dato xa explica a súa importancia no Mallorca sen ter que recorrer ao dos once tantos anotados. O costado esquerdo dos baleares esixirá as mesmas precaucións que xa reclamou o do Málaga.
Abdón Prats
O suplente de costume. Vicente Moreno apostou por Abdón Prats como dianteiro titular no cruzamento co Albacete. Unha novidade para este canteirán que se converteu no futbolista da categoría que máis veces saltara ao campo desde o banco. Intelixente e oportunista, viu porta sete veces nese papel de revulsivo.
Un par de reforzos de inverno abríronse oco
A pesar de o caras que están as prazas no once do Mallorca, hai un par de futbolistas que lograron coarse con certa frecuencia no grupo de titulares que adoita manexar Vicente Moreno. En xaneiro, os baleares enviaron a Carlos Castro ao Elxe e centraron os esforzos en reforzar a parcela ofensiva. Nikola Stojiljkovic, internacional serbio cedido polo Braga, non chegou a sumar 80 minutos de xogo, pero as outras dúas apostas do club bermellón ofreceron un notable rendemento.
Leo Suárez
Efervescencia no extremo. O último en incorporarse á disciplina do Mallorca foi un arxentino miúdo con experiencia en Primeira. O Vilarreal cedeu ata final de campaña ao extremo Leo Suárez e leste pelexoulle a praza a Ariday ata case apropiarse dela. Foi o xogador elixido polo adestrador para ocupar a esquina dereita no once que alistou para o cruzamento co Albacete. Na ida, o mozo futbolista pagou a confianza co primeiro gol da eliminatoria, aproveitando o servizo de Abdón Prats. A esta capacidade anotadora, Leo súmalle o desequilibrio que xera co balón nas botas.
Ante Budimir
O efecto dilúese. O impacto de Ante Budimir non puido ser maior en menos tempo. O ariete croata pechou as súas primeiras sete actuacións como titular con catro goles, facendo que a bancada de Son Moix reclamase enseguida estender a relación co punta cedido polo Crotone. Con todo, o dianteiro foi perdendo eficacia e desde entón só viu porta unha vez en dez encontros. Uns inoportunos problemas físicos priváronlle de disputar a primeira fase da promoción e é dúbida para os duelos co Dépor.