Cambio de estilo e de xogadores, pero mantéñense as mesmas sensacións negativas que con Natxo
13 abr 2019 . Actualizado á 21:44 h.O dito de que «a adestrador novo, vitoria segura», é unha auténtica falacia. Diso pode dar fe o Deportivo, que viu como pola guillotina de Tino pasaron oito en apenas cinco anos, e todo segue igual.
No caso de José Luis Martí, o debut non puido ser máis desalentador. Non por derrótao, que á fin e ao cabo caer no campo do líder non debería ser ningún drama en circunstancias normais (estas non o son, porque deixa ao Dépor a un paso de saír do play off). Senón polo feito de que o equipo apenas mellorou as malas sensacións coas que se pechou a etapa de Natxo González.
Carencias na aposta inicial
O Deportivo que traballou Martí durante a semana só se viu nos primeiros minutos. O que manifestaba unha defensa adiantada, momentos de presión alta e un xogo máis directo buscando a envergadura e a brega de Santos. Unhas sinalas de identidade que quedaron patentes aos 15 segundos, cando o venezolano recolleu un balón longo para probar a Rubén.
De todas, quizais a aposta máis discutible foi a de adiantar a defensa. Abrigo porque o Osasuna é un equipo que xoga con catro mediapuntas veloces, sen un nove de referencia claro, así que o 1-1 foi unha demostración clara do erro de Martí. Clerc enviou un balón longo a Rubén García e o levantino gañou a carreira a Domingos, cun Dani Giménez que quedou a medio camiño á hora de cubrir as costas dos defensores. Aí morreu a aposta do novo adestrador deportivista, recuperando desde o cuarto de hora inicial unha actitude de maior control de balón e repregamento ante as arremetidas locais.
1-4-4-2, con Edu en banda
Martí apostou de saída por un 1-4-4-2, no que o mango do centro do campo levaron os coruñeses Álex Bergantiños e Pedro Mosquera, con Pedro Sánchez tirado á banda dereita e Edu Expósito á esquerda. O canteirán estivo perdido. Xogar en banda non é o seu, e menos facelo a perna cambiada. O resultado foi que apenas entrou en xogo durante a primeira metade, mentres que na segundo o intentou sen sorte.
Os cambios non melloraron
Ademais, tampouco resultaron os cambios. Val entrou por Santos á hora do encontro e, aínda que nese momento parecía que o máis normal era variar o sistema cara ao 1-4-2-3-1, para liberar a Edu do castigo da banda e situar ao berciano na esquerda, o certo é que prolongou o guion inicial. Simplemente foi un cambio de cromos. Tiveron que pasar dez minutos máis para que o exfabrilista pasase ao medio, tras a entrada de Nahuel por un Bergantiños que estaba a ser do mellor do equipo. Foi curioso ver como nese momento, xa con dous xogadores de banda puros podendo centrar, xa non estaba no campo o rematador máis nato que hai no persoal (Santos). Martí acabaría completando o golpe de porca, no 80, para volver ao lugar orixinal, coa sorprendente entrada de Didier Moreno por Pedro Sánchez, enviando de novo a Edu Expósito á banda. Canto menos, estraño.
Propostas novas, pero mesmas sensacións negativas que con Natxo. Só queda traballar e mellorar. Moito.