«Os dianteiros estiveron a un nivel de forma incrible e agora non o están tanto, pero é normal»

P. Barreiros
Redactor
P. Alonso
En La Voz desde 1999.

Nas últimas semanas, a Natxo González (Vitoria, 1966) cústalle máis durmir. Aínda que intenta non levar o traballo a casa, ao adestrador do Dépor resúltalle inevitable darlle voltas ao fútbol, agora cunha vitoria nas seis últimas xornadas, aínda que co equipo cuarto de Segunda, a tres puntos dos postos de ascenso directo. Apóiase no seu corpo técnico, «aínda que sempre hai unha realidade, que é a soidade do adestrador», razoa.

-Cal é o seu diagnóstico do bajón do equipo?

-Nel estamos. Somos conscientes da situación, a máis incómoda da tempada. Agora o máis importante é o porqué e tratar de pór solucións. É un labor conxunto, que os xogadores se expresen e entre todos saquemos o mellor diagnóstico. Prefiro compartilo co persoal, a ver se estamos de acordo.

-E que lle di o persoal?

-Nós non estamos tan mal a nivel emocional. Vivímolo dentro da normalidade. Nestas ligas tan longas, chega unha fochanca, e estamos nese momento. Pero entendémolo e temos responsables para analizalo, nada máis.

-A fochanca é de resultados e de xogo, porque lles custa xeralo.

-Si, pero é unha análise moi fría. Por que non estamos a xerar ocasións? Temos parte desa culpa, pero tamén temos rivais en fronte que nos tres últimos partidos hanse replegado no seu mediocampo: o Cádiz axudado porque se puxo por diante rápido, e o Lugo e o Mallorca cun repregamento moi intensivo. Foron os partidos onde máis posesión tivemos, en números fomos mellores, en posesión, en tiros a porta...

-Pero desa posesión moita foi en campo propio.

-Se o rival está no seu campo, é normal que teñas o balón en campo propio. É difícil xerar ocasións a un equipo tan replegado. Claro que hai responsabilidade nosa, por suposto, e hai que traballar para buscar solucións, pero tamén hai unha parte dun rival que recorre a ese repregamento mesmo como local.

-Coñécenos mellor os rivais? Son máis previsibles para eles?

-Evidentemente, levamos 21 xornadas, coñecémonos todos.

-E iso non obriga a cambiar?

-Por suposto, temos que buscar sorprenderlles dalgunha forma para saír desta fochanca. A idea non vai cambiar, outra cousa é a forma de levar a cabo esa idea. Pero temos o tipo de xogador que temos, non imos recorrer a outro tipo de fútbol. Hai que ser obxectivos e ter calma. Non penso que agora todo sexa un desastre. Podemos analizar tres semanas, toda a primeira volta... pero véxoo natural, non me alarmo.

-A diferenza entre ser segundo e ser terceiro é abismal.

-Por suposto.

-Entráronlle as dúbidas polo ascenso ou está convencido?

-Non, estou convencido. Por levar tres xornadas sen gol, como vou deixar de confiar neste grupo? Por Deus. O que teño que transmitirlles é que esteamos tranquilos, dentro da inquietude. Hai dous meses iamos ascender en marzo, e agora non imos ascender. Non podemos vivir eses extremos.

-A principal razón que deu da crise é a falta de puntería...

-E xerar máis ocasións, por suposto. Cando estás falto de puntería, loxicamente necesitas máis ocasións para marcar.

-Xa non sinala só aos dianteiros, é tamén o mediocampo.

-Si, os dianteiros estiveron a un nivel de forma incrible, e agora non o están tanto, pero é normal ter eses picos de forma.

-Agora a zona alta pechouse, cal é o candidato número uno ao ascenso?

-Por suposto, o meu candidato número uno é o Dépor. Imaxínache que digo outro (ri).

-E o rival máis duro?

-Hai moitos, entre os que estamos aí, o 50 % van xogar o play off ou ascender. Dos seis primeiros da tempada pasada a estas alturas, ascenderon tres e outro xogou o play off. Aínda que vai haber moitos cambios.

-Comparado co ano pasado en Zaragoza, como se atopa?

-Igual, por ser como son. Pero o ano pasado vivín momentos moi duros antes de Nadal. Agora estou inquedo e durmo menos, porque buscas solucións, dentro do equilibrio, dicindo: “Natxo, isto é normal''. Sempre hai momentos en que o obxectivo se cambalea. Pásanos a todos no profesional e a vida.

Abraldes

-Cústalle durmir?

-Normalmente durmo pouco. Se gaño máis, durmo mellor, é inevitable. E mándache mensaxes o amigo da cuadrilla, ‘‘que a ver se espabilas''. É imposible desconectar. Tesche que meter no despacho, no teu estudo, en casa e tranquilo.

-Que o carácter non cambie.

-Si, iso corrixino bastante. A familia é un aliciente cando chegas a casa.

-Danlle consellos?

-Non, cando perdo non me din nada, non sei por que será.

«Pedinlle ao persoal que salgamos a Riazor liberados, a gozar como o primeiro día»

Pep Guardiola é o principal referente de Natxo González como adestrador. O técnico vasco ten claro que faría o adestrador do City ante unha crise como a que pasa o Dépor: «Non renunciar ao que el cre. Fixádevos, o City que tivo un refacho de tres derrotas en catro partidos. Unha cousa de tolos, incrible. O importante é crer e sobre todo convencer os teus xogadores do que hai que neste camiño, porque os malos resultados poden quitar credibilidade ao que estás a facer e hai que convencerlles».

-Borja Vale dixo que cando as cousas ían mellor, vostedes xa os preparaban para isto.

-Porque entendemos que vai ser así. É moi difícil aguantar tantas xornadas, ser eficaces e meter tantos goles. Xa vedes como está a Segunda Agora levamos tres xornadas sen marcar. Algo pasa, pero estas cousas pasan e a esa inquietude dámoslle normalidade.

-Como se facía iso naquel momento?

-É que seguimos facendo moitas cousas ben, aínda que non o creades, e noutras empeoramos. Loxicamente se non marcamos en tres xornadas é porque non fixemos en cada partido oito ocasiones, que xa me dirás as que fixeramos ante o Elxe ou o Oviedo. Contra o Lugo, se fósemos eficaces, que é unha das cousas que nos está faltando, estariamos tan tranquilos. Pero, cando pillas estas dinámicas, todo che vai un pouco en contra.

-Da súa reacción en Zaragoza, saca unha fórmula extrapolable ao Dépor no momento actual?

-Non, non hai unha fórmula de dicir: “Como en Zaragoza me saíu ben isto, vou facelo aquí''. Non. É o equilibrio para estar fresco, non estar contaminado e tomar decisións desde a frialdade. Pedinlle ao persoal que o importante é o diagnóstico e que salgamos a Riazor o domingo liberados, a gozar coma se fose o primeiro partido. É o obxectivo desta semana, saír limpos de mente o domingo.

-A bancada pensará igual?

-É algo que non podemos controlar, e é normal que poida haber certo enfado. Pero ímolos necesitar. Sen eles é imposible. Gozaron con este equipo e pediríalles que sigan confiando porque volveremos, que a xente non teña a menor dúbida. Este equipo demostrou compromiso e traballo; sairán mellor ou peor as cousas, pero ninguén lle pode reprochar aos xogadores o sacrificio e o compromiso con este escudo.

-E a afección, a pesar de que o equipo apenas pisou zona de ascenso directo, é moi positiva.

-Si, o que percibín é iso. É importante o comezo e, aínda que é certo que non o tocamos case, ou poucas veces, o importante é pisalo cando hai que pisalo. Pero sempre estivemos aí, con diferenzas justitas, ao alcance de poder conseguilo. Iso, e o fútbol que o equipo fixo en moitos momentos, enganchou á xente.

«Se Carles Gil se vai, que se vaia canto antes e xa está»

Natxo González non desexa engordar máis o persoal do Deportivo, senón resolver as posibles saídas que se produzan, como a posible de Carles Gil cara á MLS dos Estados Unidos, con chegadas. Se se vai o valenciano, para o adestrador a súa substitución non tería que ser necesariamente un novo mediapunta.

-Que lle pide ao mercado de inverno?

-Se sae alguén, traer a alguén. Se sae alguén, sentarémonos a ver que perfil de futbolista, pero mentres non saia ninguén... Hai un mes confiaba no grupo e agora sigo confiando no grupo; hai un mes non vía ningunha necesidade imperiosa e sigo pensando o mesmo.

-Sempre pode haber un ánimo de mellora.

-Pero ao persoal que temos non se vai a sumar ningún máis, porque a vaca non dá para tanto. Para que me vou ilusionar con algo que non vai poder ser? Se sae alguén, imos ver que posibilidades hai.

-Se se vai Dubarbier, non vai vir outro lateral zurdo.

-Por exemplo.

-E que traerían?

-Non o sei.

-Preocúpalle a situación de Carles Gil?

-Non, para nada. Cando un xogador está a valorar irse, non me preocupa. Todo o contrario. Que se vaia canto antes e xa está.

-Invítao a saír?

-El é o que está a valorar saír. Parece ser que ten unha oferta boa de fóra e no momento en que a está valorando, é que a está valorando, é moi difícil que agora mesmo poida estar centrado aquí. Respéctoo e el busca o seu futuro, pero eu ter un xogador que está a pensar noutras cousas, a min non me importa. Se se vai, que se vaia. A min non me importa. Sempre dixen que aquí necesitamos xente que centre todos os seus esforzos no Dépor.

-Ou sexa, que xa están buscando un mediapunta.

-Ou non.

-E Christian Santos está a adaptarse, como lle pediu hai uns días?

-Si, vai ser importante.

-Nas últimas convocatorias non o parecía.

-Pero agora vaino a ser. Estou convencido.

-E Didier Moreno?

-Tamén o vai a ser. Didier está a pasar un pouquiño o que pasou Christian hai non moito tempo. É complicada a súa situación, porque leva tempo sen competir e eu como adestrador teño que reconducir a situación. É un rapaz encantador, que no día a día dá gusto, bo profesional e non xera problemas, pero el e eu, eu principalmente neste caso, non soubemos atopar ese rendemento seu en beneficio do equipo. Entre a adaptación, o tipo de fútbol,... non acabamos de sacarlle o rendemento que creo que ten.

-Non quere que saia?

-Agora mesmo non o contemplo.

-O Deportivo non consumiu todo o tope salarial que ten permitido, se llo gastasen, buscarían un xogador capaz de marcar diferenzas?

-Non, temos todas a zonas cubertas. Estamos a expensas de, se sae Carles Gil, traer algo. Cando se vaia, decidiremos se un mediapunta, ou un non se que, ou un extremo, haberá que decidir.

-Cre que fai falta picar ao persoal con fichaxes para que non se relaxe?

-Non, porque hai suficiente competencia, dous xogadores por posto. Non fai falta buscar esa motivación de fóra.

-Noutra crise no Dépor botouse en falta un líder, quen é neste momento?

-Non o sei, imos ver. Normalmente os líderes son os capitáns. Os capitáns son elixidos porque son os líderes do grupo, no bo e no malo.

«Xogar con extremos pode ser unha alternativa»

O cambio de sistema é unha das posibilidades abertas por Natxo González para as próximas xornadas.

-É o adestrador que máis tarda en facer os cambios. Agora que o Dépor está falto de resultados chama a atención.

-Non hai nada que explicar. Cando ganas os cambios están ben e cando perdes, non. Son consciente de que cando os resultados van mal, todo é malo. Eu fago os cambios cando entendo que teño que facelos. Oxalá acertase sempre, pero non será así. Equivócome e equivocareime. Entendo que chame a atención que sexa o máis lento de Segunda. Asumo que cando hai momentos malos teño que asumir todas as críticas, porque van dentro da miña responsabilidade. Porque sexa o adestrador máis lento, agora non vou dicir: «Vou ser o máis rápido. Fágoos no minuto 36».

-Vostede intervén moito nos partidos.

-Si, pero é que eu teño outra visión. O outro día tamén fixemos cousas ben, non foi todo malo. Ofensivamente custounos, eles tiráronnos por primeira vez no minuto 60 e foi ao pau. A balón parado sufrimos o que nunca sufriramos. Pero é que fixemos cousas ben tamén o outro día, o día do Lugo e o do Cádiz. Pero como me podo defender eu despois dun 3-0. Non, defenderei de cara aos meus xogadores, ou defenderei con datos obxectivos, pero de porta para fóra teño que asumir a responsabilidade e os malos resultados.

-En Cádiz o equipo xa se distribuíu de inicio doutro xeito exponse máis cambios?

-Si.

-Fáltanlle extremos para xogar doutro modo?

-Non, porque Fede pode xogar de extremo, Borja pode xogar de extremo, Quique xoga de extremo. Temos posibilidades de xogar con extremos.

-E pode ser unha alternativa?

-Si, pode ser.

O técnico do Dépor fala sobre tres pesos pesados: Carlos Fernández, Vicente Gómez e Krohn.

-Ten moi bo vestiario, pero pode faltarlle carácter?

-Non. Unha cousa é que sexa boa xente e outra que cada un teña o seu carácter e o seu orgullo. Pero imos ver. É outro reto que temos, saír desta fochanca con traballo, carácter e fútbol.

-O rendemento baixa moito sen Carlos Fernández?

-Non, non vou personalizar. Agora falta Carlos e hai que buscar motivos, pero non vou personalizar. Non se que pasase se estivese Carlos, nunca o saberemos.

-Hai altibaixos rechamantes, como o de Vicente.

-Eu creo que non hai tanta diferenza. Vai todo relacionado: o equipo gaña e Vicente está moi ben; o equipo perde, Vicente está moi mal.

-Cuesta ver a Krohn-Dehli, co nivel que mostraba no Celta , e agora que non é capitán xeral.

-O é e o será.

-O é?

-Eu ao xogador englóboo dentro do campo, fóra, no día a día, e para min é capitán xeral pola súa traxectoria, profesionalidade e por todo.