00031539628070960354997

Luisinho: «Sempre vou botar de menos este club e esta cidade»

Xurxo Fernández Fernández
X. Fernández A Coruña

TORRE DE MARATHÓN

ANGEL MANSO

O exdeportivista recupérase na Coruña dunha rotura de ligamento cruzado que frustra a súa tempada

16 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Cando se coñeceu o alcance da lesión, o teléfono soou unhas cantas veces. Chamaron Oriol Riera , Celso Borges, Andone, Sidnei... Varios excompañeros en branquiazul. Tamén Tino Fernández quixo desexar de palabra unha pronta recuperación a Luisinho , vítima dun mal golpe de Correa no duelo entre o Atlético e o Huesca no Calderón. Nin o futbolista arxentino nin ningún outro representante do club madrileño dirixíronse á vítima da desafortunada acción. «O balón xa saíra pola liña de fondo, non entendo a que veu o que fixo. Estou seguro de que non houbo maldade, pero a pelota non estaba en xogo», reflexiona o lateral zurdo, doído pola falta de interese dos colchoneiros.

Tras o incidente, Luisinho pediu o cambio e as probas revelaron unha rotura do ligamento cruzado do seu xeonllo dereito. Nun primeiro momento pensou en ir operarse a Portugal, pero entre quen lle chamaron para interesarse polo seu estado estaban os médicos do Deportivo e ao xogador pareceulle oportuno deixar en mans coñecidas a reparación. Tras ser intervido polo doutor Arriaza a semana pasada, onte iniciou na Coruña o proceso de recuperación. Regreso por tristes motivos a un lugar co que se sente identificado. «Sempre vou botar de menos este club e esta cidade», admite o carrilero, que seguiu desde a distancia o gran inicio de curso branquiazul.

«Penso que o equipo está moi ben organizado, gustoume moito o que vin», afirma acerca do conxunto dirixido por Natxo González. Na que era a súa posición agora brillan Saúl e Cabalo, a quen eloxia: «Están os dous a un nivel moi alto, poderían ter un futuro brillante, son novos e deron xa un gran rendemento».

Peor arrincou o seu Huesca. «Xa sabemos que a Primeira División é complicada, sobre todo para un grupo sen moita experiencia. Aínda así, está a traballarse ben e o vestiario está moi unido», reflexiona o luso.

Durante a súa convalecencia, que se estenderá polo menos outros seis meses, o club despediu ao adestrador. «É unha mágoa porque Leo é un gran home e un gran profesional. Ao final os resultados pesan en todas partes e ata el dixo que respecta a decisión. É alguén a quen teño moito cariño porque sempre foi honesto comigo, confiou en min desde o principio».

Demostrouno o propio técnico nunha das súas últimas comparecencias. «Lesionóusenos un gran profesional, implicadísimo», subliñou o arxentino tras coñecerse a rotura de cruzado. Facía pouco que Luisinho fora elixido capitán dun grupo «excepcional». «Chámanme cada día para saber como vou», destaca. Correa, con todo, aínda non logrou contactar.