Dos 19,7 millóns que se embolsa de vendas e cesións só se gastou algo máis de dúas
24 ago 2018 . Actualizado á 23:57 h.Andone, Sidnei, Schär, Guilherme, Rolan... Nove foron os futbolistas que, ata a data, abandonaron o Deportivo este verán a cambio de diñeiro. O mercado estival está a ser produtivo para a entidade coruñesa. Tanto, que o club xa ingresou case vinte millóns de euros. A pesar da importante redución nas cláusulas de rescisión que tiñan a práctica totalidade de futbolistas e daquela que permitía a un nutrido grupo irse cedido gratis, a entidade que preside Tino Fernández conseguiu unha importante cantidade que non investiu en contratacións.
E é que o beneficio é maior se se ten en conta a pequena cantidade gastada en incorporacións. Á falta da chegada dun dianteiro (se non hai máis saídas), Carmelo do Pozo conseguiu confeccionar un persoal a cambio de apenas 2,3 millóns de euros. Trece futbolistas aterraron ata o momento na Coruña para vestir a elástica branquiazul por un mínimo desembolso. Deste xeito, a ganancia neta do club foi de algo máis de dezasete millóns de euros.
Unha importante cantidade nun contexto no que o pasado mes de maio, o club calculaba que o seu tope salarial reduciríase á metade. É dicir, pasaría de 40,7 millóns a uns 20. Aínda que non hai datos oficiais, estes ingresos servirán para incrementar o teito de gasto.
O club evita dar cifras
Estas cifras son aproximadas, posto que o Deportivo inclúe sempre nos seus acordos comerciais unha cláusula de confidencialidade. Tal e como informou hai unha semana o As Palmas, cando se produciu a fichaxe de Vicente Gómez, a entidade que dirixe Tino Fernández non quere que se oficialicen as cifras das operacións. «Por expreso desexo do Deportivo da Coruña, non se ofrecerán detalles dos acordos económicos referentes a esta operación», recollía na súa páxina web oficial o club amarelo tras a venda do seu canteirán.
A estratexia de mercado utilizada pola entidade branquiazul neste mercado estival está a ser sinxela. Á hora de vender, dado que a maioría dos xogadores non queren marcharse abonando a cláusula de rescisión, opta por pedir aos clubs unha pequena cantidade superior a esta cláusula para facer fronte aos gastos do mecanismo de solidariedade. Este pago, que corresponde ao comprador, adoita deducirse do custo final da operación. Con todo, o Deportivo está a conseguir ingresar na súa totalidade a cantidade que figura nos contratos de venda. Non sucedeu así con Luisinho, xa que o club preferiu asinar a saída do futbolista aínda sen unha importante compensación económica.
Contratacións a custo cero
En canto ás contratacións, a estratexia tamén é sinxela: só pagou por Quique González, que abonou a cláusula de rescisión durante o período de tempo que esta diminuía de cinco a 1,7 millóns de euros e uns seiscentos mil euros por Vicente Gómez. O resto de futbolistas que chegan en propiedade fixérono ao ter a carta de liberdade antes de recalar no Deportivo. Para rematar, está o caso dos que chegan cedidos. Aí, o club decidiu este ano non pagar ningunha contraprestación e incluír unha cláusula de compra. Esta non existe no caso de Domingos, pero si unha opción preferente.
«Non podes comprar e o ano que vén estar morto se non ascendes», xustifica Do Pozo
O escaso investimento realizado polo Deportivo, á falta do dianteiro, que contrasta coa importante recadación é algo que sorprende á inchada branquiazul, que bota de menos a contratación dun xogador de renome.
Unha circunstancia que Do Pozo e Tino Fernández, por separado, explican baseándose en que o Dépor debe manter un remanente por se o precisa no mercado de inverno e que ademais, non pode pór todos os ovos na cesta desta tempada, por se o equipo non logra o ascenso. Ademais, o club ten que facer fronte ao forte investimento realizado o ano pasado, cuxos prazos de amortización chegan agora.
«O Dépor fixo un investimento moi alta o ano anterior e o límite salarial é máis complicado do que a xente pensa. O rigor económico é excepcional, non podes facer dispendios nin tolemias para contratar. A situación non pode ser hipotecarse nun ano, porque ti fas uns investimentos e logo penalízante a tempada que vén e hai que xogar con ese escenario. Non podes comprar e o ano que vén estar morto se non ascendes. Non podemos xogárnolo á ruleta rusa de subir nun ano, hai que manexar un escenario de que se non che sae esa tempada teñas marxe para competir e poder ascender o ano que vén», asegura o director deportivo.