A reacción do Dépor ou de perdidos ao río. Nunha semana sumou o Dépor a metade dos triunfos que nos sete meses anteriores. Tivo que tocar fondo o conxunto coruñés para albiscar unha solución, a afastada posibilidade de que aínda se pode crer. Probablemente un Athletic discreto e sen compás colaborou a que o Dépor mostrásese en San Mamés como un equipo feito, un grupo sólido atrás, atento no centro e con faísca arriba. Quizá porque, no fondo, a longo prazo non existen as casualidades e Seedorf, á oitava, deuse conta de que gran parte do fútbol do Dépor pasa polos pés de Çolak e a súa mestura con dous dianteiros. Con eles mereceu mellor sorte no Metropolitano e con eles sumou seis puntos nos dous últimos encontros seguintes. O holandés chegou a esa conclusión dous meses despois do seu desembarco; no seu descargo hai que dicir que outros non chegaron a decatarse.
O Dépor disputou onte en San Mamés os mellores 45 minutos desde o punto de vista ofensivo da tempada, tres cuartos de hora nos que reduciu a guiñapos á zaga do Athletic, nos que debeu de solucionar definitivamente o partido de non ser porque o colexiado non se decatou da man de Kepa na contra que pechou o primeiro tempo.
Sufriu na continuación, xa sen Çolak, e aguantou o asedio final cun rival que recorreu aos argumentos do vello San Mamés. Non sería xusto que se foi pola borda o marabilloso partido de Lucas, Adrián e Çolak. Por certo, para asinar os mellores minutos da tempada non necesitou o Dépor máis centrocampistas de corte defensivo que os que xa tiña no inicio da campaña. E Lucas e Adrián, claro.