Menos incendios e máis rendibilidade económica nos montes galegos: a conclusión dun estudo de Forestais que aposta por unha xestión agrupada

Os efectos dos incendios nos montes galegos reduciríanse á vez que aumentaría a súa rendibilidade económica cunha xestión agrupada. É a principal conclusión dun estudo realizado por investigadores da Escola de Forestais do campus de Pontevedra no marco do proxecto europeo Resonate. Neste plan participan vinte institucións e organismos de doce países. Explican desde a Universidade de Vigo que levaron a cabo diferentes casos de estudo, centrados nos efectos da seca, as tormentas, a perda de biodiversidade e, no caso do coordinado polos investigadores de Forestais, nos incendios e na cadea de valor do piñeiro. Sosteñen que os lumes forestais son a «perturbación» máis importante en Galicia. Os coordinadores do traballo, Juan Picos e Laura Alonso, perseguían comparar a xestión habitual dos montes da comunidade, caracterizada pola existencia de numerosas parcelas de pequenas dimensións, coa que podería levar a cabo unha agrupación de propietarios forestais.

«Trataríase dunha xestión moito máis continua, que garante reservas e na que un impacto sería máis facilmente recuperable, incluso considerando a incerteza do escenario climático», sinala Juan Picos. O estudo aposta por traballos de modelización realizados simulando diferentes escenarios climáticos. En concreto, empregáronse como zona de análise preto de 2.000 hectáreas entre os concellos coruñeses de Outes e Negreira, unha área moi fragmentada na que existen preto de 15.000 parcelas. Os resultados do informe presentáronse recentemente na cidade de Bonn, en Alemaña. O obxectivo global do proxecto Resonate é definir unha serie de estratexias que permitan mellorar a resiliencia e capacidade de adaptación dos bosques europeos ante os efectos do cambio climático.

Relatan desde a UVigo que Picos e Alonso realizaron unha simulación contrapondo o actual escenario dunha silvicultura moi básica nunha área na que case o 30% das masas están abandonadas, cun modelo de xestión conxunta. En concreto, as simulacións levaron a cabo cun plan de xestión orientado a desenvolver unha silvicultura máis profesional, que permitise contar con Pinus pinaster de diferentes idades, realizando unha silvicultura preventiva e curtas de mellora e destinando máis de 400 hectáreas a repoboacións de frondosas, sobre todo en zonas de ribeira e próximas a núcleos habitados. Eses dous modelos comparáronse tanto na situación actual como en dous escenarios de cambio climático. Que concluíuse? En todos os casos. unha maior rendibilidade, cuns balances económicos que chegan a ser ata catro veces superiores cun modelo de agrupación. Expón Alonso que está motivado porque con este tipo de xestión «obtense unha madeira de maior calidade tecnolóxica, cuns prezos de mercado máis elevados». Picos engade que «un reparto equilibrado de árbores de diferentes idades permite ter existencias e cortas de madeira equilibradas».

Constataron tamén que non só a superficie queimada era menor en todos os casos coa xestión agrupada, senón que o custo da recuperación dese impacto tamén é menor. Os investigadores de Forestais cifraron en máis de 1,4 millóns de euros os custos da restauración da zona analizada co actual modelo de xestión, mentres que coa agrupada se situaría por baixo dos 800.000 euros. Unha vez presentados os resultados do estudo, o seguinte paso é analizar o custo que suporía a adaptación ao modelo de xestión agrupada. 

---

---

---