A iniciativa parte dunha nova deseñadora de roupa do Grove
23 jul 2018 . Actualizado ás 11:21 h.Sara Fontenla, unha grovense de 26 anos de idade, tiña claro que os seus estudos de deseño de moda, que realizou en Barcelona, non eran suficientes para pórse a traballar. Así que un día decidiu vender todas as súas pertenzas e embarcarse nunha aventura que lle permitiu aprender a tecer e a coller flor de algodón en Indonesia , ou coñecer os sistemas de tinguiduras naturais que utilizan en Tailandia . Foi na India onde «tiven a impresión de atoparme en casa», relata. E alí estableceuse cun obxectivo: abrir un día a súa propia fábrica de roupa. Conseguiuno. No seu taller traballan tres mulleres que atoparon unha segunda oportunidade no traballo que ela lles ofreceu. Os seus deseños estarán pronto dispoñibles a través de Internet.
Nefelibata, que vén do grego e quere dicir o que camiña polas nubes, é a marca que elixiu esta grovense para presentar os seus deseños. «Todas as pezas están elaboradas con saris bordados a man. Os forros son de seda tinguida», conta mentres nos mostra unha colección de kimonos, vestidos e ata pantalóns curtos de rechamantes cores. Por agora, estes só pódense atopar na tenda que a súa nai ten na rúa Castelao do Grove, pero está xa pondo en marcha www.nefelibata-store.com, onde quere comercializar a súa colección.
Pór en marcha a súa propia factoría non foi tarefa sinxela. Sara leva tres anos traballando na India, en diferentes fábricas nas que só había homes. «Alí facía os meus patróns e dáballes indicacións de como quería os meus deseños», relata. Recoñece que desde que chegou ao país tiña en mente establecer o seu propio taller. Este ano decidiu dar o paso, «e foi todo moi rápido. Alí a xente sae á rúa e fala do que necesita. En cinco días xa tiña todo: o sitio, as máquinas de coser e as mulleres», explica. Ningunha das súas empregadas é experta na costura. Sara quixo aproveitar este proxecto «para achegar algo ao mundo». Así que escolleu a tres mulleres divorciadas e con fillos ao seu cargo, que atoparon neste emprego unha nova oportunidade. «Son moi espabiladas e están moi contentas, ponlle moito entusiasmo e a min iso motívame», sostén. Ela estalles ensinando o oficio, «é unha aprendizaxe por parte de todas», engade.
Tras dous meses de traballo, Sara regresou a Galicia cunha colección de trinta pezas. «Ningunha é igual á outra, son todas diferentes e exclusivas. Gústame moito a seda e todo está bordado a man. Son pezas vaporosas de cores pastel, granates escuros, vermellos... Gústame a combinación de cores fortes, que dá un pouco de vida», engade. A súa idea agora é dar a coñecer a súa marca e poder vender a súa colección en todo o mundo, a través da súa web e das redes sociais.
Pero este proxecto non impedirá que Sara siga viaxando. Nos últimos tres anos percorreuse medio mundo, vendendo artesanía que ela mesma elaboraba. Ten unha infinidade de historias e de anécdotas e moitos consellos para quen estea a pensar en plantar todo e macharse. «O único que frea á xente é o medo. Pero unha vez que sales non existe o medo porque a realidade que che atopa é diferente á que che pintan. Tes moitas ferramentas para solucionar os problemas e nunca estás só», asegura. Ela atopou ao seu outra familia na India. Nefelibata é a marca baixo a que se comercializará a colección elaborada nesta factoría