A emoción do padronés Miguel López, elixido mellor camareiro de España: «Non podo pedir máis»

Ou.S. SANTIAGO

VIVIR SANTIAGO

Cedida

O galego coroouse no prestixioso salón Alimentaria-Hostelco, celebrado en Barcelona. De 34 anos, é catador no restaurante vasco Garena, cunha estrela Michelin

25 mares 2024 . Actualizado ás 12:54 h.

Foi aínda o pasado xoves cando o padronés Miguel López foi elixido no prestixioso salón Alimentaria-Hostelco, celebrado en Barcelona, como mellor camareiro de España. «Eu participara previamente en máis campionatos, como en varios de coctelería, pero non tomara parte nun que analizase de forma global ou que buscase a un profesional capaz de atender a varios aspectos. A verdade é que non podo pedir máis. Gañei o título e impúxenme nas distintas probas individuais», admite o galego, catador no restaurante vasco Garena de Dima, un recoñecido caserío con estrela Michelin.

Tras presentarse ao concurso 250 candidatos, a lista final, tras unha preselección previa realizada en Murcia, reduciuse catro. «A competición final dividiuse en dous bloques. Un centrado nas probas de sala, que incluía a montaxe de mesas, a toma de comandas —medindo a capacidade resolutiva—, un servizo de decantado de viño ou a elaboración dun prato frío baixo a vista do xurado e, un segundo, xa centrado na barra. Neste último, tiñas unha proba de coctelería, coa preparación dun trago corto e outro largo, outra de cervexa, coa tiraxe de cinco cervexas, outra de café, con motivos decorativos, e outra na que se debía preparar unha bebida con ColaCao, unha das firmas patrocinadoras do evento. Neste caso eu abordei a proba lembrando dalgunha forma a esa bebida coa que moitos se iniciaron pola noite, como era licor 43 con Cacaolat... Cun batido de ColaCao, cun licor de ponche, con cointreau e cunha espuma de ponche, preparei un combinado, servíndoo nunha cunha de café, como se fose un capuccino, e gañei», celebra, recoñecendo que xunto ao premio ColaCao a o Mellor Combinado tamén levou máis premios especiais, como o premio Juver a o Mellor Cóctel, o premio Mocay a Mellor Barista e o premio Ferrer Wines a o Mellor Servizo de Viño.

«Cando ía para Barcelona pensaba en que podería facer un bo papel, pero non cría que me fose saír tan ben. Miña nai, cando llo dixen, non paraba de chorar e esta fin de semana dicíame con cariño que era a díxomedíxome de Padrón, algo que me alegra moitísimo por levar polo mundo o nome do meu pobo. Moita xente envioume dende alí wasaps para felicitarme», apunta agradecido, e incidindo en que a pesar de estar en País Vasco, a distancia non lle fai perder as súas raíces.

«A miña intención é empregar o diñeiro do premio para pagarme o máster en profesorado e poder dar clase na Escola de Hostalaría de Santiago, onde me formei», destaca este camareiro todo terreo, que suma na súa traxectoria un máster en sumillería e unha ampla autoformación en distintos campos, como o do café. «Non era consciente, pero creo que todo eses estudos previos axudáronme no campionato», subliña.

O padronés, tras iniciarse na hostalería en dous locais de Padrón e realizar unha bolsa en Hungría, recalou como camareiro, durante algo máis dun ano, na Quinta dá Auga, en Santiago. En marzo do 2019 incorporar a Tafona, o restaurante de Lucía Freitas, onde foi durantre máis tres anos o xefe de sala.

«Chegou un momento en que quixen escapar de establecementos con estrella Michelin, pola esixencia que supón, pero ao final o destino levoume ao Garena e a verdade é que estou encantado», recoñece o catador, sinalando que, pese ao premio, hoxe tócalle volver ao traballo.

«Estamos en plena Semana Santa...», razoa desde Biscaia, sinalando. «Aínda case non me deu tempo a asimilalo, nin tampouco a celebralo», apunta.