En directo, na Conchi: «Miña nai sempre di que é mellor coller moza na biblioteca que na discoteca»
SANTIAGO CIDADE
Un milleiro de universitarios preparan a diario os exames na Concepción Arenal, edificio que transcendeu a súa esencia como espazo de estudo para converterse nunha icona da cultura pop compostelá
14 ene 2024 . Actualizado ás 05:00 h.«Cantos cafés servirán aquí ao día?». Esa é a pregunta que xorde entre un grupo de universitarios que fan cola na Cafetería Universal. O reloxo marca as 11 da mañá. É plena época de exames e a inxente cantidade de estudantes que se apiñan nas portas do establecemento indica dúas cousas: a ese ritmo o local seguramente venderá máis de 1.000 cafés durante o día e que as 11 son a hora idónea para facer o primeiro descanso dunha xornada que se agarda longa e talvez intensa na biblioteca Concepción Arenal da Universidade de Santiago. «Algúns viven aquí todo o mes», confirma José Rodríguez, director da popularmente coñecida como a Conchi, edificio que transcendeu a súa esencia como espazo de estudo para converterse nunha icona da cultura pop compostelá. Dos preto de 25.000 alumnos cos que conta cada curso a USC, non hai un só que non a coñeza.
Con horario continuado desde as 8.30 horas ata a medianoite, antes da súa apertura xa hai centos de mozos agardando para coller sitio. Con case un milleiro de prazas dispoñibles nos seus seis plantas, os ocos dispoñibles son mínimos, unha excepción. O motivo do seu éxito? «Implicámonos coa xente, o ambiente é agradable e a localización é boa. Os estudantes están tranquilos e seguros. Existe tamén unha retroalimentación positiva de ‘como van moitos, eu igual'. Aínda que hai unhas mil persoas durante 15 horas cada día, os problemas son anecdóticos. Non temos roubos. O comportamento da xente é exemplar», precisa Rodríguez, quen apunta que a biblioteca conta cun persoal estable de 16 persoas, aos que se suma seguridade, limpeza e algún reforzo para estas épocas.
Son tres funcionarios os que se encargan de evitar os descansos interminables e paseos. «Sempre existe a picaresca de deixo aquí as cousas para gardarlle o sitio a un compañeiro, pero tamén o controlamos. Se vemos a alguén deambulando preguntámoslle se desexa algo. Claro que hai interaccións sociais, hai mil persoas cada día. É algo normal, senón isto sería un mosteiro», afirma Rodríguez, que recoñece que episodios como o do mozo que se bañou na fonte son a excepción que confirma a regra: «Actuouse en cuestión de tres minutos. Aos propios estudantes non lle fai graza, veñen aquí a estudar».
Apuntamentos, libros, pero sobre todo ordenadores e comprimidos. Esa é a imaxe que define ao universitario da xeración Z. Os atrís son unha excepción nas mesas, nas que relocen os tratados de dereito, anatomía ou química. A atmosfera de quietud, concentración e silencio choca co que se vive no exterior. «Deixei as lentellas listas para ir rápido a casa a comer, senón quedas sen sitio e despois é imposible recuperalo», admite unha moza andaluza que está en Santiago por un programa Séneca.
Lígase moito na Conchi? A pregunta provoca os risos na cola da Cafetería Universal, gargalladas que demostran que, polo menos, se non se consegue inténtase. «Miña nai sempre di que é mellor coller moza na biblioteca que na discoteca», apunta Anxo, estudante do dobre grao de Física e Química que prefire non explicar os motivos. O que tamén cambiou son as ferramentas. Xa non se deixan notas con teléfonos, «agora úsase a conta de Instagram . Déixaslle un pósit e se ségueche, empezas a falar», afirma Juan, que confirma que en canto acabe o café volverá á Conchi. Aínda quedan exames por diante, pero «teño confianza». El, afirma, vén á biblioteca a estudar.