As contas anuais do 2017 inciden en dúas reclamacións empresariais por obras
19 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Continúa a incerteza en canto aos recheos do porto de Marín, segundo reflíctese nas contas anuais do 2017 publicadas onte no BOE, xa que nas súas consideracións se indica que aínda está por decidir se hai terreos por demoler e cales serían. No informe portuario despréndese un relativo optimismo a partir da sentenza do Supremo do 2017, que ordenou ao Superior de Xustiza de Galicia que revise a situación de sete obras.
Na enumeración de feitos, lémbrase que o Supremo anulou o 30 de outubro do 2009 o Plan Especial do Porto (PEP) do ano 2000. Cabe lembrar que o PEP é a fórmula que utilizan as Autoridades Portuarias para regular o urbanismo da súa zona de servizo. Tras diversas vicisitudes procesuais, o 11 de xuño do 2015 o Supremo estimou o recurso de queixa interposto pola Avogacía do Estado. Argumentábase que a sentenza do 2009 ordenaba derrubar os recheos feitos ao amparo do PEP e que non todos os recheos se executaron baixo o seu amparo, «existindo discrepancias sobre a superficie e localización de tales recheos nos termos que ordenan as resolucións recorridas, que exceden as declaracións do fallo da sentenza do 2009». Como consecuencia deste auto, o Estado recorreu en casación contra as resolucións anteriores do TSXG e o Supremo, o 8 de febreiro do 2017, deulle a razón á Administración estatal.
Segundo o Supremo, agora correspóndelle ao Superior de Xustiza de Galicia, ter en conta que a sentenza do 2009 só se aplica ás obras de recheos realizadas ao amparo do PEP do 2000. Polo tanto, o alto tribunal galego terá que pronunciarse sobre sete intervencións. Quedan excluídas as obras realizadas por medio doutro plan. Entre estas sete terá que verse cales foron proxectadas polos diversos instrumentos de plan e cales, foron as realizadas, así como se as obras executadas e cubertas polo PEP do 2000 tiñan avaliación ambiental, por canto a inexistencia deste trámite foi a razón da sentenza do 2009. O futuro sobre estes espazos «requirirá unha decisión xurídica do TSXG, que debe concluír e concretarse nunha precisa delimitación gráfica e planimétrica determinadora dos recheos que deban retirarse», segundo avalía o Porto nas súas contas anuais.
O Supremo, e aquí está un dos puntos máis relevantes da resolución de febreiro do 2017, ordena ao TSXG que teña en conta unha alusión anterior, no sentido de que a aprobación do PEP do 2013 «podería enervar a virtualidade da sentenza do 2009». É dicir, que a pretensión da Plataforma dos Praceres, a favor das derribas, podería verse moi limitada.
Calados e un peirao
As discrepancias xurdidas coa adxudicataria na resolución do contrato dunha das obras do porto -a mellora de calados nos accesos marítimos da zona comercial- rematou tamén nos tribunais. O 28 de decembro ditouse sentenza parcialmente estimatoria da demanda presentada pola UTE Reboredo, a demandante aludida, que obriga ao Porto a pagar unha indemnización. Na actualidade, atópase en marcha un recurso de apelación interposto pola Avogacía do Estado que aínda non se fallou.
Un terceiro proceso xudicial séguese no Xulgado de Primeira Instancia número uno de Pontevedra, por mor dunha demanda de Sacyr Construción, adxudicataria do peirao comercial oeste, onde se reclama ao Porto o pagamento de determinadas cantidades en execución do contrato. Está pendente de celebrarse a vista previa e o xuízo.