O mozo participou nunha gala cos alumnos da Academia de Ballet
14 feb 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Foi un soño cumprido. Felipe Meijueiro, de 14 anos e veciño de Marín , atopouse recentemente sobre o escenario da Ópera de Viena, un dos templos máis sacros da cultura musical de Occidente. Tratouse dunha gala que nunca esquecerá. Foi o seu debut alí, formando parte dun grupo escollido de alumnos da escola da Academia de Ballet da Ópera da capital austríaca. Neste emblemático lugar e xunto aos seus compañeiros, participou nunha representación grupal de ballet clásico, movéndose ao ritmo dos compases da obra Oneguin, de Chaikovski . A súa familia seguiu a gala desde casa, por televisión, emocionados, segundo confesa a súa nai Sandra.
A traxectoria de Felipe , aínda que aínda incipiente, destaca pola súa desempeño artístico sobre os escenarios do seu Marín natal e, a nivel internacional naqueles certames aos que se presentou a súa primeira escola, Ballet de Galicia, dirixida polo marinense Diego Landín.
Chegou ao ballet por casualidade. A súa nai explica que comezou practicando ximnasia rítmica. Durante a pandemia cando case todo quedou en suspenso, Felipe apuntouse, por probar, ao curso de ballet que imparte Diego Landín, director do Ballet de Galicia, en Marín. Durante o confinamento as clases alí eran presenciais. Probou, gustoulle e decidiu que o ballet sería o seu futuro.
Nun destes concursos fixouse nel unha xuíza xaponesa que lle animou a facer probas para aspirar a unha praza na Academia de Ballet da Ópera de Viena. Esa posibilidade é coma se a un atleta escolléseno para as Olimpíadas. «Non mo pensei nin un segundo, porque é unha oportunidade incrible», sostén Felipe . Así que se esforzou e obtivo unha praza.
Este mozo leva en Austria desde agosto. Compaxina as clases no instituto en Viena coa súa formación como bailarín de ballet na Academia da Ópera. A súa nai destaca deste marinense que é «moi traballador e moi disciplinado». E o resultado é evidente, porque, de feito, foi o único español no grupo de alumnos que actuou na gala do Baile da Ópera.
Se xa é difícil que a un o escollan para ter praza nesta escola, aínda o é máis nesta importante gala. «Avisáronnos a algúns alumnos por correo electrónico se estabamos interesados, e ao meu colléronme como segundo elenco, é dicir, non ía bailar, por se alguén se lesionaba». Empezaron os ensaios e no transcurso dos preparativos deses días chegoulle a sorpresa. «Dixéronme que lles gustaba como o facía e que me ían meter na peza», sinala. Entre tres e catro semanas despois de ensaios chegou o gran día.
Cando se abriu o pano e o grupo da escola apareceu ante o público, Felipe sentiuse como nunca. «Sentín que había nado para ser bailarín e que era iso o que me gustaba. É unha emoción moi bonita, isto é o que quero sentir nesta vida».