Compraron farmacias en termos pequenos, en Rodeiro, Cerdedo-Cotobade e Campo Lameiro, e din cunha soa voz: «Non hai clientela máis fiel cá nosa nin mellor calidade de vida»
04 feb 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Ao boticario defíneo o dicionario como a persoa legalmente autorizada para exercer a farmacia. Pero se os académicos da lingua coñecesen ás farmacéuticas que poboan os concellos do rural pontevedrés igual engadían algo máis. E sinalaban que son mulleres —poida que haxa tamén boticarios rurais homes, pero elas son maioría— que dan vida aos concellos rurais onde compraron as súas farmacias. É o caso de Patricia Lobelos e Sofía Lorenzo, que teñen as súas boticas no municipio de Cerdedo-Cotobade, de Clara Casares, que comprou a farmacia de Campo Lameiro e de Irma López, que tomou as rendas da botica de Rodeiro. Cunhas ou outras palabras, en castelán unhas e en galego outras, todas pronuncian unha frase: «Claro que compensa investir aquí, non hai clientela máis fiel que a nosa», sinalan.
IRMA LÓPEZ
«O rural é calidade de vida». A máis veterana en canto a comprar unha farmacia no rural é Irma López, de Rodeiro. Ela é de Rodeiro, o pobo ao que chegou de pequena porque o seu pai foi médico alí, por moitas razóns. Pero, sobre todo, por convicción: «Tiña seguro que quería vivir non rural e, a poder ser, en Rodeiro». Fai oito anos adquiriu a única botica deste municipio —que ten 2.260 habitantes e está situado no interior da provincia pontevedresa— e, aínda que recoñece que os inicios non foron doados, está feliz coa decisión tomada: «Aquí traballamos de ti a ti, coñeces a cada un dous teus pacientes e iso permíteche axudarlles e orientalos». A Irma, de 45 anos e nai dun neno pequeno, case lle ofende a pregunta sobre se vive no mesmo lugar no que traballa: «¡Por suposto! Ou rural é calidade de vida», indica. A mellor mostra da súa implicación coa contorna, ademais do entusiasmo co que fala, son todas as causas nas que está metida, desde ser presidenta dunha asociación cultural a directiva da asociación de pais.
clara CASARES
«Fixen as prácticas en Madrid e logo xa traballei no rural, non hai cor». Uns quilómetros máis cara á o sur da provincia, en Campo Lameiro, a farmacia tamén é propiedade doutra muller que apostou polo rural. Chámase Clara Casares, ten 33 anos, é de Vilagarcía e fai dous que comprou a botica, que anteriormente rexentaba unha familiar súa, unha tía a agradecer a paixón que lle inculcou polo mundo da farmacia e que lle fixo soñar con ser boticaria. Traballou primeiro como empregada no local que logo adquiriu e pronto descubriu que lle tiraba moito traballar nun concello pequeno onde cada cliente ten nomes e apelidos: «Eu fixen as prácticas en Madrid e despois pasei a traballar non rural... non hai cor. Aquí a clientela é tan agradecida, tan fiel... crear complicidade». Clara conta un exemplo entrañable: «Temos a unha señora que se mudou a Pontevedra e que, antes de ir á farmacia alí, nos chama para consultarnos ou que ten que mercar. É algo moi bonito e moi de agradecer esa confianza coa que nos trata todo ou mundo», indica.
patricia lobelos
«O que me atraeu a Carballedo é que o ritmo de vida aquí é distinto». Patricia Lobelos, natural de Camelle (Camariñas), lanzouse a investir nunha farmacia no 2022. Comprou a botica de Carballedo (en Cerdedo-Cotobade) tras unha longa experiencia laboral na cidade da Coruña. É dicir, ademais de pasar de asalariada a xefa, cambiou unha contorna totalmente urbana por outro ben diferente, o rural. Confésase encantada: «Xurdiu a oportunidade de comprar e pareceume unha localización ideal, preto de Pontevedra —onde de momento está a residir, aínda que non descarta que acabe mudándose tamén a un municipio rural— e á vez nun concello pequeno. O que me atraeu a Carballedo é que o ritmo de vida aquí é distinto, máis pausado... hai calidade de vida», insiste. Ademais de calidade hai rendibilidade? «De momento, é moi pronto para que poida dicilo, xa que non hai tanto tempo que comprei a farmacia. É un negocio distinto ao urbano. Por exemplo, non podes ter un stock tan grande de produtos de parafarmacia. Pero de momento estou moi contenta», indica.
sofía lorenzo
«Non hai clientela máis fiel. Igual baixan ao médico a Pontevedra, pero veñen aquí a por o tratamento». Sofía Lorenzo comprou a farmacia de Tenorio (Cerdedo-Cotobade) no 2023. Natural de Pontevedra, antes mudouse xa ao municipio de Cotobade, á parroquia de San Xurxo de Sacos e empezara a traballar como asalariada na botica que logo adquiriu. Como as súas homólogas noutros concellos pequenos, Sofía defende contra vento e marea a calidade de vida que lle achega vivir e traballar nun municipio pequeno e rural: «Teño aos meus fillos ao lado na escola infantil ou no colexio, teño a casa preto. Sin duda, quedo co rural», indica. Logo, fala sobre se é rendible apostar por adquirir unha botica nun momento no que Galicia se desangra demográficamente as zonas máis rurais: «É certo que en moitos sitios a poboación envellece pero a miña sensación é de que podemos atraer a moitos mozos e, de feito, noto movemento dalgúns. En canto á clientela... é que non hai clientela máis fiel que esta. Estou moi agradecida porque moitas veces igual baixan ao médico a Pontevedra, pero veñen aquí a por o tratamento», sinala. Di que hai que adaptar o negocio ás necesidades da zona e que, por exemplo, en Cerdedo-Cotobade dispensa moitos medicamentos de uso veterinario. Sofía lidera un equipo de tres persoas, dúas farmacéuticas e unha auxiliar. Coincide co resto das boticarias consultadas en ter equipos completamente femininos e está encantada: «Sentímonos moi a gusto traballando aquí, é moi agradable».