Cita a cegas de dous deputados nas antípodas

María Hermida
maría hermida PONTEVEDRA / LA VOZ

CERDEDO-COTOBADE

Ramón Leiro

Jorge Cubela, do PP, levaba cueiros cando César Mosquera, do BNG, entrou na Deputación. Agora comparten escano. Sepáranlles máis os 35 anos que levan ou as súas ideas políticas?

02 jul 2023 . Actualizado ás 05:00 h.

Quen coñecen de preto a César Mosquera (Valga , 1954), vicepresidente en funcións da Deputación, futuro deputado na oposición, peso pesado do BNG e expoñente dunha das últimas xeracións que levaron porrazos dos grises nos anos universitarios, e a Jorge Cubela (Cotobade, 1989), estudante de Dereito en Compostela e nunha época na que os rapaces galegos coñecían Europa grazas aos Erasmus, alcalde máis novo de España no seu momento e agora coleccionista de maiorías absolutas para o PP, seguramente estean de acordo en que sentalos a debater sen ter nin idea de que van falar é, como mínimo, un bo experimento. levan 35 anos. Cando Mosquera foi deputado por primeira vez, Cubela aínda levaba cueiros. Por aí empezamos. Sepáranlles máis as ideas ou a idade? «As ideas,», din ambos. Veremos.

Tras tomar asento e pedir o un (Cubela) unha Coca-Cola e o outro (Mosquera) unha auga con gas, comeza a cita a cegas. Viaxamos ao pasado para entender o presente. Os dous foron nenos de aldea, pero Mosquera parécese máis ao Balbino de Neira Vilas e Cubela aos rapaces de hoxe en día da Galicia rural. César, que leva o seu nome por un avó emigrado ao que nunca coñeceu, lembra ir á leira tras o colexio, mesmo faltar a clase «porque había que ir ao millo». Fala de que ía descalzo no verán e con zocos no inverno. Jorge ten na memoria como el e os seus tres irmáns axudaban á súa nai na tenda ou ían recoller tenreiros polas casas co seu pai, que é carniceiro. Pero recoñece que a maioría das súas tardes eran xogando: «En San Xurxo de Sacos ou en Carballedo, o que faciamos era xogar ao fútbol. Eramos tan felices na aldea...».

Colexio de curas e instituto

A Mosquera, con dez anos, mandárono ao Sacro Corazón, a Pontevedra e a un colexio relixioso —«porque era o que daquela saía máis barato», explica—, para que puidese seguir estudando. Jorge, algo máis tarde, veu a un dos institutos públicos da Xunqueira. Os dous recoñecen que en ambos prendeu moi pronto o interese pola política. «A min a parte da Igrexa que tiña fins sociais, que buscaba axudar, chamoume a atención. E ademais, quizais non tanto cando vin a Pontevedra, senón xa na facultade, en Santiago, sentín e sufrín moito o choque que era daquela ser un rapaz de aldea nun sitio no que te miraban con certa... en fin, por riba. Iso influíume seguro nas miñas ideas nacionalistas e de esquerdas. E así funme achegando ao PSG, ao Partido Socialista de Galicia», sinala César. «Eu creo que a min me influíron moito os profesores do instituto. Comecei a ler moito de política con once anos xa, alucinei coa figura de Suárez e aos 16 anos fun eu mesmo á sede do PP a afiliarme. Tiven moi claro dende novo que, dende logo, non era de esquerdas», explica Cubela.

A César, como el mesmo di, tocoulle «picar moita pedra» antes de entrar como concelleiro do goberno en Pontevedra e como deputado. A Cubela pasoulle todo o contrario: foi directo á cadeira de brazos do alcalde. Mosquera aproveita o dato para meter baza e lanzar unha pulla en relación con quen triunfan mozas no PP: «Home, con esa maquinaria calquera fai avións». Cubela replica: «Tívenlle que gañar a un alcalde socialista consolidado». «Estaba desconsolidándose», replica o outro. E hai que cortalos para saír do bucle. A estas alturas queda claro que en poucas cousas están de acordo. Pero, ollo. Coinciden no ton cordial. Ninguén levanta a voz. Ninguén insulta.

Saltamos no tempo. Viaxamos aos últimos catro anos. César foi vicepresidente da Deputación. E Jorge o portavoz do PP. Como se viron? Cubela di que contesta el primeiro: «Dende a discrepancia que podo ter coa súa ideoloxía, creo que César foi un vicepresidente dialogante e recoñezo a súa labor nestes anos. Sorpréndeme, iso si, que alguén que estivo no seu posto faga un ataque tan vehemente contra as deputacións. É algo que me custa entender». Mosquera non se resiste a contestarlle: «Vamos ver, Jorge, por moito que unha cousa estea mal, terémola que seguir xestionando ben ata que a cambiemos», dille. Logo valora como viu a Cubela: «Creo que o fixo moi dignamente. Non tiña experiencia na oposición e estaba nunha posición extremadamente difícil polos ditames do seu partido. E, aínda así, saíu dignamente do paso». Cubela, por suposto, tamén quere réplica: «A min o meu partido nunca me impuxo nada», matiza.

Imos ao futuro. Tórnalas cambiaron. César pasa agora á oposición e Cubela ao goberno. O vello deputado ri: «Venvos o difícil, e xa vos digo eu que cos vosos alcaldes teredes choio», le espeta. Cubela pregunta con retranca: «E logo foiche difícil tratar cos alcaldes do BNG?». A resposta fulmina: «Pois si. Aos alcaldes pásavos que se vós levades cinco mil e o do lado 4.800 todo vai ben. Pero se vós levades 10.000 e o do lado 10.001 entón hai pelexa. Eu por aí non paso».

O debate está a lume. Pero César ten que ir cociñar e Cubela chega tarde a unha comida. A xornalista di ¡chin pum! e ambos reaccionan. Jorge afunde rápido a cabeza no móbil e dille a Mosquera que lle invite, que só leva o cartón. César asente e acende un cigarro louro. Talvez todos somos fillos dun tempo.

Primeiro emprego?

1 Todo ou mundo ou sabe: alcalde de Cotobade cando era un estudante.

2 Nunha ferraxería aos doce anos e despois de profesor particular.

Son austeros?

1 Totalmente. Nin gústanme vos coches nin vos luxos. Ou único que me gusta é viaxar, que ou fago unha semana ao ano.

2 Non hai dúbida de que se. Totalmente austero.

Cal é o primeiro problema de Galicia?

1 Cando entrei de alcalde non 2011 a xente viña tanto a pedir emprego como servizos. Iso xa non ou vexo. Hai cousas mellorables, pero non é ou daquel entón.

2Ou inverno demográfico que temos. Sen xente, Galicia non ten futuro.

Un referente político?

1 Adolfo Suárez e Winston Churchill.

2

Nelson Mandela.

Teñen hipoteca?

1 Vivo nunha casa dous meus pais, non tiven.

2 Tiven hipoteca, pero xa a liquidei.

Teñen plan de pensións contratados?

1Se. Fíxeno, esencialmente, porque desgravaba.

2Non, eu non teño plan de pensións.

Pagaron o seu primeiro coche ou mercóullelo a familia?

1 Eu primeiro andei nun Meriva que compraron meus pais para toda a familia. E despois merquei ou meu, e financieino.

2 Merqueino eu e ou recordo que teño é que non ou cheguei a financiar.

Que libro recomendan?

1A triloxía de José María Gironella sobre a República, a Guerra Civil e ou franquismo.

2 Depende para que e para quen. Pero quedo con Sempre en Galiza.