O TSXG confirma a condena por asasinato a José Carlos Eirín, quen encaixou intencionadamente o seu coche contra o de Jéssica Méndez
PONTEVEDRA
O alto tribunal galego rexeita, deste xeito, o recurso de apelación e mantén a pena de 22 anos de cárcere
07 feb 2025 . Actualizado á 11:57 h.De nada servíronlle as súas escusas a José Carlos Eirín Iglesias. O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a sentenza da Audiencia de Pontevedra na que lle condenou, de acordo co veredicto de culpabilidade do Tribunal do Jurado, a 22 anos de cárcere polo asasinato de Jéssica Méndez encaixando o seu vehículo contra o dela debido á súa «indiferenza» cara a el. Á hora de ditar a pena, o órgano xudicial provincial tivo en conta a circunstancia agravante de cometer o delito por razóns de xénero.
Así, o xurado considerou probado que, sobre as 09.25 horas do 17 de marzo de 2022, na estrada N-550, no termo municipal de Barro, o acusado, «co propósito de acabar coa vida da vítima», dirixiu «intencionadamente» o vehículo que conducía contra o dela. O mozo atopábase detida agardando para incorporarse á nacional desde unha estrada secundaria, de tal modo que Eirín Iglesias impactou contra a zona centro-lateral esquerda a unha velocidade aproximada de 80 quilómetros por hora.
O tribunal popular, de igual modo, concluíu que «o modo en que o acusado dirixiu o seu vehículo e impactou violentamente contra o conducido pola vítima eliminou calquera posibilidade de reacción defensiva», así como acreditou que a causa dos feitos foi «a indiferenza da vítima» cara ao seu veciño, «unida ao feito de provir tal indiferenza dunha muller, o que determinou a súa decisión de dirixir o seu vehículo contra o conducido por ela, impactando violentamente».
Na súa resolución, o TSXG rexeitou todos os motivos do recurso de apelación presentado pola defensa do condenado, entre eles o feito de que non fose atendida a súa pretensión de declarar en último lugar no xuízo tras a práctica do resto das probas.
Así mesmo, tamén denunciou indefensión porque se decatou o día anterior á vista de que non se lle deu copia impresa dunhas mensaxes de WhatsApp do móbil da vítima. A este respecto refírese que «o maxistrado presidente rexeita, con razón, esta proba por motivos técnicos, porque, de conformidade co establecido no artigo 34.3 da Lei Orgánica do Tribunal do Xurado, deben achegarse testemuños e non copias privadas», apuntan desde o TSXG.
Na súa sentenza, sublíñase, así mesmo, que non se denuncia «a carencia do testemuño da devandita proba en soporte electrónico, posto que recoñece que obraba no seu poder o DVD, do que obtivo en por si a transcrición, e non pode ser doutro xeito, vistos o auto de apertura do xuízo oral e as dilixencias de remisión obrantes na causa nas que se especifica a remisión dos CD e a entrega dos testemuños impresos á parte agora recorrente».
Este motivo foi desestimado, do mesmo xeito que a vulneración que alegou do artigo 24.2 da Constitución Española como consecuencia da inadmisión de resolucións xudiciais e as súas impugnacións«para que os xurados puidesen comprobar a evolución da imputación inicial e como a mesma foi variando de xustificación». A sala da alto tribuna galego, á hora de abordar esta cuestión, sinala que «o coidado co que a lei regula o obxecto sobre o que debe versar a proba, precisamente para evitar calquera indicio de confusión xeradora de indefensión», polo que matiza que «a instrución foi, como é lóxico, avanzando, e o que en principio parecía un homicidio impudente de tráfico, foi derivando cara a un feito doloso».
Tamén se rexeita aplicar unha atenuante de reparación do dano, tendo en conta que «se declarase probado que se fixeron xestións por parte do acusado coa compaña aseguradora para que indemnizase aos prexudicados, tal xestións resultarían irrelevantes como substrato da devandita atenuante». E é que a súa actuación neste sentido, «aínda que se dese por probada, non gardaría semellanza algunha coa estrutura e características da atenuante de reparación, nin atendería á idea de pronta reparación para evitar as consecuencias de dilacións procesuais».
Para rematar, o TSXG, cuxa sentenza é recurrible en casación ante o Tribunal Supremo, tamén desestima a alegación do condenado na que cuestiona a imparcialidade do maxistrado presidente do xurado.