Tere Abelleira sitúa a transcendencia do título mundial conseguido hai unha semana en que facilitará o camiño «a unha chea de nenas»
27 ago 2023 . Actualizado ás 05:00 h.A sucesión de merecidos homenaxes que está a recibir Tere Abelleira, a futbolista pontevedresa que formou parte fundamental da selección española que se proclamou campioa do mundo hai unha semana, reflicten a auténtica esencia do logro conseguido. É o sentir dos centenares de cidadáns que acudiron a felicitala nas diferentes celebracións convocadas pola Federación Galega de Fútbol, os concellos de Pontevedra e Poio, e a Deputación.
O cariño e admiración por Tere é o sincero reflexo de como lograron conectar tanto ela, como as súas 22 compañeiras, con todo un país. Emocionáronnos. Vivimos como propia, toda a traxectoria da selección ata a vitoria final fronte ás inglesas. Como xa escribín fai un par de semanas, máis aló da xesta deportiva, a singradura desta selección tivo un valor engadido: supuxo a lombeirada definitiva á posta en valor do deporte feminino. Tanto ou máis do que supuxeron no seu momento, as vitorias de tenistas como Arancha Sánchez Vicario ou Conchita Martínez, de Carolina Marín en bádminton , de Ana Peleteirou en atletismo ou Mireia Belmonte en natación .
O poder de convocatoria do fútbol, supera con fartura aos demais deportes. E os acontecementos posteriores ao asubío final do partido de hai unha semana en Australia , especialmente polo bochornoso comportamento do presidente da Real Federación Española de Fútbol, confírmanme nesa convicción. O que puido ter sido un enorme nuboeiro que eclipsase o éxito deportivo destas mulleres, foi finalmente despexado pola corrente de aire fresco que se xerou ao abrir as fiestras da selección e ventilar o que estivera sucedendo durante tanto tempo. O que puido ser terrible, converteuse nunha lección pola igualdade.
Legado
As xogadoras españolas non só gañaron o Campionato do Mundo; foron capaces de dobregar unha situación de dominio e medo que lles condicionaba desde hai anos como elas mesmas admitiron. E iso, aos ollos de millóns de mulleres e homes ten que servirnos para ser unha sociedade mellor e máis igualitaria.
De paso, recoñecementos como os que está a recibir Tere polos seus conveciños, contribúen a resituar o foco na transcendencia social que implica o éxito deportivo. Díxoo a propia Tere aproveitando o altofalante social que se lle brindaba. Con tanta sinxeleza como rotunda clarividencia dixo «abrimos a porta a unha chea de nenas». Do mesmo xeito que Vero Boquete e outras xogadoras anteriores derrubaron muros para que Tere e outras nenas galegas puidesen acceder á Liga F, e no caso da pontevedresa fichar polo Deportivo da Coruña; logo polo Real Madrid e finalmente entrar nas convocatorias da selección.
Nun destas homenaxes á campioa en Pontevedra, foi o presidente da Federación Galega quen revelou que actualmente hai 12.000 nenas federadas, xogando ao fútbol en Galicia. Exemplos como o de Tere, farán que se multipliquen as licenzas. Sin duda, facilitar o acceso ao fútbol por centos, a miles de mulleres que agora son nenas que admiran e aplauden a Tere e as súas compañeiras por toda España, é un dos dous legados que nos teñen que quedar da Copa do Mundo que izaron fai unha semana.
Historia
O outro legado ten que ver coa reacción social que se produciu a tenor das reprobables condutas de Luis Rubiales. Finalmente, non chegou a emborronar a grandeza do éxito deportivo e social que supuxo o triunfo da selección, senón que deveu nunha moraleja, en positivo. A reacción de Jennifer Fermoso, vítima principal do infausto episodio do bico non consentido, pero tamén a solidariedade das súas 22 compañeiras e doutras 50 futbolistas españolas que participaron en anteriores convocatorias da selección, reprobando todas elas o que de xeito evidente foi unha actuación impropia, demóstranos unha vez máis que a unión fai a forza.
Ao meu xuízo, as xogadoras tardaron en reaccionar e responder, pero cando o fixeron, a contestación foi tan rotunda como clara. Só unhas horas despois da comparecencia de Rubiales ante a asemblea da RFEF en Las Rozas, a contundente resposta das xogadoras con ese comunicado conxunto, así como o comunicado persoal da propia Jenni e as opinións das demais xogadoras nas súas redes sociais, deixaron ao presidente da federación en xaque mate. Sen ningún xénero de dúbidas, Tere Abelleira como as demais, condenaron a actuación de Rubiales. A pontevedresa foi diáfana: «A actitude de Rubiales foi intolerable e non representa a sociedade que queremos e debemos construír entre todos».
Cando lembramos o Mundial de Sudáfrica , vinculámolo ao lendario gol de Iniesta. E só, de modo máis trivial, tamén ao bico consentido entre Iker Casillas e Sara Carbonero que visibilizó aquel romance entre o gardameta e a xornalista. Nun futuro, cando rememoremos a enorme vitoria de Tere e as súas compañeiras neste Mundial celebrado en Oceanía, lembraremos o golazo de Olga Carmona. Pero tamén o asociaremos a un bico non consentido que foi a espoleta dunha reacción social para reprobar a un todopoderoso dirixente deportivo.