Crego e Monaguillo reforma unha reitoral e dedícalle un viño

Cándida Andaluz Corujo
c. andaluz OURENSE / LA VOZ

VERÍN

A adega da D.Ou. Monterrei celebrou unha gran festa en Vilamaior

30 jun 2022 . Actualizado ás 05:00 h.

Non foi a presentación dun viño máis nin unha festa nun local ao uso. A adega Crego e Monaguillou, da Denominación de Orixe Monterrei, vestiuse de gala para dar a coñecer aos viticultores e distribuidores a reitoral de Vilamaior, en Verín , adquirida pola empresa. Tamén o viño Reitoral do monaguillo, un novo caldo que nace do sentimento de gratitude dos propietarios á alma máter da adega, xa falecido. A figura de Ernesto Atanes, capelán da comunidade galega e española en Londres durante 43 anos e padriño de Ernesto Rodríguez, propietario de Crego e Monaguillo, estivo máis que presente no acto. El foi quen iniciou a aventura vitivinícola. «Encantoume que o viu, seguramente o fará desde onde estea», dicía emocionado Ernesto. Non en balde acompañou ao cura como monaguillo de parroquia en parroquia cando era un neno.

Crego e Monaguillo adquiriu a reitoral hai anos e iniciou a súa rehabilitación. Tamén se fixo con leiras anexas, de cuxas viñas sae o viño que presentaron este mércores Ernesto e a súa irmá Asunción, coa que comparte a adega. E seguirá ampliando hectáreas. En concreto, prevén facerse con vinte máis, chegando ás cincuenta. «Primeiro empezamos co tema do viñedo e logo coa restauración da casa. Entendiamos que tiñamos que darlle vida e sacar un viño relacionado con todo isto. E non podería ter outro nome. Todo o mundo me coñece como Tito monaguillo e ten moito de especial», sinala o adegueiro. Aínda que nun primeiro momento a idea era converter a reitoral nunha casa de turismo rural, finalmente decidiuse que fose un lugar onde poder hospedar aos clientes.

Unha das partes máis espectaculares do inmoble é o seu pombal e esta imaxe é a que recolle a etiqueta de Reitoral do monaguillo, un viño feito a base de uvas godello, araúxa e sousón. O proxecto da reitoral de Vilamaior, afirma Ernesto, é paralelo ao orixinal. Por iso era necesario celebrar unha festa, un encontro para que os viticultores que traballan para a empresa e os seus distribuidores coñecesen de primeira man en que consistía. París de Noia e Panorama pecharon a xornada.