San Cristovo de Cea, entre pedras e pan

Cándida Andaluz Corujo
cándida andaluz OURENSE / LA VOZ

SAN CRISTOVO DE CEA

O concello da comarca do Carballiño é parada obrigada da Vía dá Prata

01 ene 2023 . Actualizado ás 05:00 h.

Os emblemas de San Cristovo de Cea son o mosteiro de Santa María A Real de Oseira e o pan. Trátase de dous indispensables para calquera persoa que se achegue a este municipio. Pero hai máis. Este concello da comarca do Carballiño garda outros recunchos de especial importancia polo seu conxunto arquitectónico e polo seu valor natural.

SANTA MARIA A REAL

Mosteiro. Da orde do Císter, este Ben de Interese Cultural é unha da xoias de Galicia. Ao longo da súa historia —os primeiros monxes chegaron en 1137— o inmoble sufriu continuas transformacións. Momentos de auxe e de declive que levaron ao seu abandono total. Foi a mediados do século XX cando o bispo Florencio Cerviño González decidiu recuperalo instalando a un grupo de monxes cistercienses o 15 de outubro de 1929. En 1966 comezou a súa verdadeira transformación ata converterse na xoia que é hoxe. Segue habitado por monxes e os horarios de visita, que son guiadas, son de 10.30 a 12.00 e de 16.00 a 17.30 horas.

 PAN DE CEA

Un tesouro gastronómico. A orixe da tradición panadeira foi paralela á historia do monxes de Oseira. Nunca abandonaron a moenda e a panificación. Elabórase con fariña de trigo, o 50 % é do país e engádese auga potable e sal. Para a súa fermentación úsase masa nai que provén dunha elaboración anterior. No amasado está, tamén, parte do seu éxito. Ten Indicación Xeográfica Protexida. En certas épocas do ano, o Concello organiza visitas aos vellos fornos para ensinar aos visitantes o traballo.

LONGOS

Conxunto arquitectónico. Na parroquia de Santa Baia de Longos, moi preto da súa igrexa, atópase un conxunto de hórreos especial, un total de seis. Un deles, o máis peculiar, ten seis pés. Acompañan a estas construcións un pombal, unha fonte, un lavadoiro, un cruceiro e a reitoral ou denominada casa dos monxes.

Conjunto Arquitectónico de Longos
Conxunto Arquitectónico de Longos Santi M. Amil

SAN BIEITO DE MARAÑAO

Capela. Centos de romeus reúnense cada marzo na igrexa de San Bieito de Marañao. Xunto a ela poder visitar a ponte medieval que leva o nome do río, reconstruído fai poucos anos. Neste concello destaca, tamén, a igrexa da Virxe da Saleta. Alí celébrase todos os anos a Festa do Pan de Cea, xa que conta cunha ampla carballeira. Outro templo importantes é o de San Pedro de Mandrás, localidade na que tamén hai unha ponte medieval, Ademais, todas as parroquias contan con cruceiros singulares.

 ÁREA RECREATIVA

Freás de Canda. A zona de lecer atópase rodeada dun bosque cheo de castiñeiros e carballos xunto ao xunto ao río Silvaboa, na localidade de Freás de Canda. Hai un vello muíño de auga e construíuse unha piscina artificial para o goce dos veciños e visitantes. O Silvaboa forma parte da ruta dos tres ríos, xunto ao Mirela-Oseira e ao Arenteiro. A ruta é de dificultade moderada —ten 18,3 quilómetros— e comeza e remata na praza Maior de Cea. Destaca o seu interese natural e paisaxístico e as pontes singulares que se teñen que cruzar ao longo do trazado.

VÍA DÁ PRATA

Dúas rutas. O Camiño de Santiago desde Cea ofrece dúas posibilidades que levan á seguinte parada: Dozón, a través da Vía dá Prata. O máis curto pasa por Piñor e o segundo fai parada no mosteiro de Oseira e é dunha maior dificultade polo seu trazado.