Gloria Nóvoa canta desde nena e en novembro traerá un monólogo-musical ao Teatro Principal
09 oct 2023 . Actualizado ás 05:00 h.Gloria Nóvoa (Ourense, 1988) naceu cunha voz privilexiada e cultivouna desde nena. É filla do artista ourensán Epi Nóvoa, profesor de música e compoñente do grupo Código de Barras. «Crecín escoitándolle tocar o piano e en casa sempre había partituras espalladas por todas partes», di. O seu pai viu nela o talento natural e tratou de potencialo ao máximo. «Nunca me forzaron a nada que non quixese, pero é certo que me animaron», admite. Os seus primeiros concertos foron na igrexa do seu barrio, A Ponte. «O meu pai estaba nos teclados e eu formaba parte do coro», lembra. Cos anos, os seus propios amigos empezaron a animala a ir a Operación Triunfo ou a algunha academia similar. «Pero eu non me vía aí. Non vía a miña voz como a base para facer unha carreira ao grande, senón como o que me gustaba facer», conta. Cando rematou bacharelato optou por irse a Madrid a estudar Arte Dramática. «Pasei por Cristina Rota e durei catro meses», confesa. Decidiu apuntarse a clases de canto. «Nunca as recibiu porque o meu pai é unha persoa moi humilde e inculcoume a música desde outro punto de vista, como unha ferramenta para facerme gozar e emocionarme», di.
As clases gustáronlle e meteuse no conservatorio en Madrid. Fixo os dez anos da carreira de canto do tirón. «Rematei con 27 anos e moi feliz», explica a soprano. Desde ese momento compaxina a súa traxectoria como artista coa docencia. «Dou clases de canto nunha academia privada en Madrid e non ensino a ninguén profesional, traballo con persoas afeccionadas, o que me permite ver cada día como a xente goza da música. Iso axúdame moito a enfocarme. Suponse que como artista debería abrir máis as ás, estar presente nas redes, pelexarme para que me chamen... pero a min iso non me enche», explica. «Gústame a artesanía que hai en prepararse cada papel, en tomarmo con calma e entregarme para que saia perfecto», engade.
Ademais de dar clases, Gloria tamén se sobe aos escenarios para despregar a súa voz. Esta tempada de feito estará en Ourense. Actúa no Teatro Principal o día 18 de novembro ás 20.00 horas. «Cando me chamaron para ofrecerme un oco na programación, ilusioneime moitísimo», comenta. Acompáñana na aventura o pianista Fernando Briones e a guionista Claudia Lorenzo. «Eu falo moito, son tipo monologuista, así que quería ofrecer unha actuación que fose diferente aos recitais clásicos. Chamei á miña amiga Claudia, con quen sempre quixera traballar, e propúxenlle que preparase un guion para o show», rememora. O resultado é o que os espectadores ourensáns gozarán en novembro. Trátase dun monólogo e musical que conta a historia de Manuela, unha moza que se vai a Madrid a cumprir os seus soños e, no camiño, remata por atoparse a si mesma. «Interpretarei cancións moi variadas. Temos desde pezas de ópera e zarzuela, a temas de musicais coñecidos ou cancións de compositores galegos», engade Gloria, que xa cantou en Ourense máis veces. «O meu debut foi na catedral, cantando o Himno a San Martiño. Foi precioso», di. Tamén cantou na Coruña xunto á Orquestra Gaos. «Son feliz co que fago. Dar clase encántame e gústame ter o tempo para centrarme nelas e tamén para subirme aos escenarios cando me xorde a oportunidade», remata.