Ana Navas presenta «Detrás da mirada» no espazo Roberto Verino
03 abr 2023 . Actualizado á 05:00 h.«Sempre me interesaron os ollos porque estou interesada no interior da persoa». Margaret Keane.
Ana Navas presenta no espazo de arte Roberto Verino, punto de encontro na cidade coa creación contemporánea, a colección Detrás da mirada. A exposición constitúe unha selección dos retratos de gran formato que estreou nO Próximo na que foi a súa primeira exposición, o pasado verán. Retratos de temperatura emocional e carácter ornamental a través dos que pretende trasladar ao espectador a esencia das persoas reproducidas describindo as características físicas, psicolóxicas e singulares da súa personalidade para establecer un diálogo, un relato biográfico a través do seu retrato como presentación e encontro coas mulleres que marcaron ou inspiraron a súa vida, aínda que, inicialmente, imaxinaba seres anónimos, actualmente prefire representar a persoas coas que mantén unha relación de proximidade.
Muralismo realista e construtivo na arquitectura das formas monumentais e ríxidas, case hieráticas, planas, cun estatismo severo de esfinge distante e solemne de marcada frontalidad e introspección nas figuras que se presentan con certa autonomía e un compoñente onírico aparentemente accidental polo preciosismo recreado nas atmosferas pechadas que subliñan a bidimensionalidad do soporte e a intención narrativa presente como nas obras de Gérôme, Degas, Klimt, Pisarro ou Gaugin; un cromatismo sensual con influencia iluminaria de Matisse e unha repetición na construción da imaxe baseada nun formalismo estrutural que segue os patróns dos vectores estilísticos propios do deseño, a ilustración comercial e a publicidade.
Destaca a intensidade cromática dulcificada de grandes zonas delimitadas polo contraste tonal, conseguindo unha maior expresividade na cor non descritiva e ornamental con acento decorativo e sensorial.
Fórmulas de repetición dos parámetros de execución iconográficos que atopan referencia na mecanicidad de Andy Warhol, unha estrutura repetida que varía o motivo ou personaxe representado como patrón que revela a condición maquinística dunha sociedade que abandona a espiritualidade e a natureza polo consumo masivo, converténdose o espectador en devorador de imaxes, experiencias e persoas na futilidade do instante contemporáneo de mirada breve e interpretación instantánea.
Unha repetición da fórmula estrutural do retrato, reafirma un carácter Pop de produción en serie, unha fascinación polo vitalismo da sociedade urbana e un profundo protagonismo da muller como rostro feminino da mundialización.
Unha obra con reminiscencias impresionistas, esteticismo simbolista, intimista e parnasiano, cun efecto atractivo e envolvente de carácter inmersivo, hipnótico e exótico como o dO Bico de Klimt con alardes fauvistas e un realismo máxico no que prioriza o compoñente estético, equilibrado, mesurado en symmetria sobre o temperamento expresivo. Erixe con monumentalidade a arquitectura interna das formas, enfrontando o retrato ao espectador con expresión sincera, directa.
Fisionomías que nunha primeira mirada remiten a unha idealización contemporánea da Koré, tipoloxía escultórica da época arcaica grega, figura feminina que denota a súa profunda influencia exipcia polo carácter inmóbil da súa rixidez corporal, atemporal e de rostro estereotipado e que, nunha segunda aproximación á obra, suscita outras reflexións partindo do misterio que se vai desentrañando cunha perspectiva de maior visceralidad, gestualidad e apasionamiento
O formalismo estético dos ollos grandes que Ana Navas identifica co retrato psicolóxico da muller representada, sexa prosopografía de persoas coas que mantén unha relación de proximidade afectiva real ou de admiración como no caso da creadora Frida Kahlo, constitúe un recurso puntal no seu discurso estético.
Este interese expresivo e protagonista da mirada remite como referencia iconográfica ao pintor Amadeo Modigliani na linguaxe sofisticada e elegante a través do canon idealizado das súas figuras e na expresión do subconsciente a través do rigor da mirada e da amendoada forma dos ollos, de influencia primitivista como canle de emisión de mensaxes e estados psíquicos e emocionais.
Esta prioridade estética e protagonista da mirada, vincula a súa á obra da pintora estadounidense Margaret Keane, famosa polos seus retratos de seres e criaturas con ollos extraordinariamente grandes.