A disuasión ruandesa

Yashmina Shawki
Yashmina Shawki CUARTO CRECENTE

OPINIÓN

DPA vía Europa Press | EUROPAPRESS

24 abr 2024 . Actualizado á 17:14 h.

Foi unha longa travesía no deserto, con moitos máis retrocesos que avances, pero por fin o Goberno británico logrou a aprobación parlamentaria do proxecto lexislativo que lle permite deportar aos inmigrantes ilegais a Ruanda. Unha vez que fose asinado polo monarca, o texto entrará en vigor a finais desta semana. Segundo palabras textuais do primeiro ministro Sunak, o obxectivo desta norma é «disuadir aos migrantes vulnerables de realizar cruzamentos perigosos, e romper o modelo de negocio das bandas criminais que os explotan», de tal sorte que aquelas persoas que chegan ao Reino Unido sen a debida documentación serán trasladadas de xeito automático a Ruanda, onde se estudará o seu caso e procederase coa tramitación correspondente. Obviamente, as organizacións defensoras dos dereitos humanos protestaron ante o que consideran un procedemento que vulnera o dereito ao asilo de persoas que foxen de países nos que a situación humanitaria é máis que precaria, pero, sobre todo, porque temen que sente un precedente para outros países.

Máis aló das críticas, esta nova norma ten moitas lecturas interesantes. En clave interna, o Goberno conservador de Sunak busca recuperar con ela a unha parte do electorado que observa con preocupación a chegada de máis inmigrantes ilegais cando a economía do país aínda se atopa nun momento complicado. En clave externa, quérese disuadir aos inmigrantes ilegais de que arrisquen as súas vidas cruzando a canle da Mancha, pero, sobre todo, ás mafias, que son as grandes beneficiarias da desesperada situación dos que foxen. E é que, a pesar de os esforzos por lograr unha cooperación máis decidida por parte do Gobierno francés para frear a saída de embarcacións en dirección ao Reino Unido, estes seguiron chegando debido aos pingües beneficios que xeran.

Pero, ademais, segundo algunhas entrevistas realizadas a persoas que agardan na costa francesa para cruzar, a ameaza de deportación a Ruanda non lles desalienta. Nin perder a vida nin a deportación disuádenlles, xa que nunca será peor que o inferno do que fuxiron. Está claro que para frear a inmigración ilegal nin os muros nin as leis serven. A única solución é acabar cos conflitos e as inxustizas que os orixinan.